Duitse Paasvredesdemonstranten maken zich zorgen over het sturen van wapens naar Oekraïne

Elke Pasen worden er door heel Duitsland vredesmarsen gehouden, waarin wordt opgeroepen tot algemene en nucleaire ontwapening. Maar dit jaar is het beeld een beetje anders, met de oorlog in Oekraïne.

Velen roepen Duitsland op om meer wapens naar Oekraïne te sturen. De natie heeft eerder terugdeinzen voor het sturen van wapens naar actieve conflictgebieden. Hoewel de demonstraties vol zaten met pacifisten, waren sommigen bereid om ook voor deze maatregel te pleiten.

“Met pijn in het hart denk ik dat we nu waarschijnlijk wapens moeten leveren”, zei Martina, die zondag bij een van de pro-Oekraïense bijeenkomsten was. “Ik ben er eigenlijk absoluut tegen – wapens sturen, en ik denk dat ze allemaal vernietigd moeten worden, behalve in de huidige situatie.”

Sommigen maken zich echter zorgen dat de boodschap van ontwapening misschien ongepast is in een tijd waarin Oekraïners hun thuisland verdedigen tegen Russische agressie.

De Duitse vice-kanselier en minister van economie, Robert Habeck, benadrukte dat vredesmarsen gericht moeten zijn op Rusland en niet op de verdediging van hun thuisland door Oekraïners.

“De paasmarsen zijn zinvol en goed als ze oproepen tot vrede, en de oproep tot vrede kan alleen tegen Poetin worden gericht”, zei hij. “In dit opzicht moeten we heel voorzichtig zijn dat we Oekraïne niet oproepen om te stoppen met vechten. Dan zou ik zeggen, als iemand dat deed… dan zou ik niet langer bij hen zijn, met de paasmarsen. Als ze zeggen: Poetin, je bent een agressor, stop de oorlog, trek de troepen terug en stop het moorden en moorden, dan hebben de paasmarsen hun doel.”

Als gevolg van de oorlog in Oekraïne heeft Duitsland zijn militaire en buitenlandse beleid aanzienlijk veranderd. Het heeft gezegd zijn militaire uitgaven te verhogen tot twee procent van het BBP, in lijn met de doelstelling voor de NAVO-leden.

Kanselier Olaf Sholz deinst er echter nog steeds voor terug om zwaar materieel, zoals tanks, naar Oekraïne te sturen. Er is ook weerstand van Duitsland om zich in te zetten voor een volledig embargo op de invoer van Russische olie en gas, omdat deze als te schadelijk voor de binnenlandse economie worden beschouwd.

Gevangen tussen zijn historische antipathie tegen oorlog en toenemende roep om op te treden als militair en als economisch leider, betreedt Duitsland steeds meer een nieuw tijdperk van hoe het zijn rol in de wereld ziet.