Hoe herinneren families hun vermiste familieleden?
“De enige troost zijn de foto’s die ze heeft gestuurd en de sculpturen die ze tijdens de oorlog heeft gemaakt”, zei Asya Huseynova, haar ogen wijd opengesperd en met een trillende stem haar zin proberen af te ronden.
De woorden van de moeder: ‘Ik wou dat we de overblijfselen hadden gevonden, we wisten tenminste dat er een graf was’, verbrak de stilte.
Eerste Karabach-oorlog
rond Karabach Armenië en Azerbeidzjan Actieve oorlogen tussen de twee begonnen in 1991, kort na de ineenstorting van het Sovjet-imperium.
In mei 1994 ondertekenden de partijen een staakt-het-vuren-overeenkomst in Kirgizië en ondertekenden zij het Bishkek-protocol.
Volgens de laatste officiële cijfers worden in Azerbeidzjan ongeveer 4.000 mensen vermist als gevolg van de oorlog.
Armenië Hij zei dat er in de Eerste Karabach-oorlog ongeveer 800 mensen werden vermist.
‘Azerbeidzjaanse moeder lijdt net als ik’
Zarine Hakobyan uit Yerevan is al 28 jaar niet op de hoogte van het lot van haar man, Yuri Arustamian.
Yuri bood zich aan voor de Eerste Karabach Oorlog.
Maar in 1994 kwam een groep vrijwilligers Azerbeidzjan Yuri van zijn familie nadat hij omsingeld was door zijn leger nieuws niet krijgen:
“1998 en” 20Gepubliceerd op 05 leger Volgens de arrestanten zijn er veel (Armeense) jongens in het onderwijs. Er waren Armeniërs van verschillende leeftijden – jonge mannen en mannen van middelbare leeftijd en ouderen. Ze zeiden: “Ze lieten ons niet met elkaar communiceren.”
Zarine is sindsdien niet meer bekend in Jerevan soldaat Ze probeert de herinnering aan haar man levend te houden door bloemen naar haar graf te brengen.
Hij zei dat hij ons bij het graf zou ontmoeten.
Hij vergat ook bloemen mee te nemen.
dan bevend hand Ze haalt 4-5 herinneringen aan haar man uit haar tas en laat ze aan ons zien.
Al 28 jaar streelt hij het gezicht van zijn vrouw, dat hij alleen op foto’s ziet.
Na een tijdje nagedacht te hebben, zei ze: “Dit is een groot verdriet voor elke natie, elke familie. “Een Azerbeidzjaanse moeder lijdt net zoveel als ik.”
Contacten over de vermisten geïntensiveerd
Tijdens de gesprekken bespraken de regeringsleiders ook de kwestie van vermiste personen in de Karabach-oorlog.
Europeese Unie Voorzitter van de Raad Charles Michel Azerbeidzjan en Armenië onvolledig en om wederzijds vertrouwen tussen hen op te bouwen gevangene Hij benadrukte het belang om het probleem van de vermiste personen zo snel mogelijk op te lossen.
Internationaal Comité van het Rode Kruis Baku Volgens een rapport dat in 2021 door het kantoor is gepubliceerd, neemt de organisatie biologische referentiemonsters van de families van vermiste personen om de identificatie van lijken in de toekomst te vergemakkelijken. Vorig jaar zijn er in totaal 793 monsters genomen van 316 gezinnen.
Minister-president van Armenië Nicole Pashinyan Februari 10Tijdens de toespraak in het Armeense parlement over “De overblijfselen van 108 Azerbeidzjanen verloren in de Eerste Karabach-oorlog” vorig jaar naar Azerbeidzjan Zei dat het bezorgd was.
President van Azerbeidzjan Ilham Aliyev In zijn toespraak op 18 mei zei hij dat hij “de pagina van vijandigheid met Armenië wilde omslaan”.
Officiële verklaringen wekken de hoop van gezinnen
De intensivering van de gesprekken over de vermisten heeft hoop gewekt bij de families van zowel Aladdin Huseynov als Yuri Arustamian.
Asya Hüseynova bereidt zich voor om opnieuw een aanvraag in te dienen bij alle relevante instellingen en organisaties om haar zoon te vinden:
“Ik wil tenminste dat de botten worden gevonden, wat er van toen tot nu zal blijven, en de botten zullen blijven. Als ze leven, worden ze gevonden. Verliezen is een slechte zaak, altijd op zoek naar het oog.”
Zarine Hakobyan zegt jaloers te zijn op de families van de krijgers die 28 jaar begraven liggen.
‘Het spijt me dit te moeten zeggen. Maar ook al stierven ze bij toeval, hun lichamen werden naar Armenië gebracht.’
Ze hoopt echter dat haar man terugkomt.
Zarine vraagt de Azerbeidzjaanse regering om haar lichaam terug te geven of haar lichaam of kleding te geven als haar man nog leeft:
‘Maar mijn hart zegt dat hij nog leeft.’ (BBC)