Een van de meest invloedrijke Amerikaanse kranten beschreef de benarde situatie van de oorlogssituatie in Oekraïne. UNIAN zorgde voor de vertaling van het artikel.
The Washington Post schrijft dat de munitie van Oekraïne opraakt en dat de hoop aan de voorkant er duister uitziet. De publicatie stelt dat de hoop op de terugkeer van Oekraïens grondgebied is verzwakt door Russische vuurkracht.
“Het enthousiasme voor de onverwachte overwinningen van Oekraïne op de Russische strijdkrachten neemt af. Omdat Moskou van tactiek verandert, zijn stappen aanpast en buitensporige vuurkracht vertoont tegen de Oekraïense strijdkrachten.”– zegt het artikel.
De nieuwe wapensystemen die door het Westen zijn beloofd, komen eraan, maar ze kunnen de geleidelijke maar gestage opmars van Rusland in de Donbas niet voorkomen. Omdat de wapens heel langzaam en niet genoeg worden verzonden.
“De Oekraïners vechten nog steeds, maar hun munitie raakt op en ze verliezen veel meer dan in de beginfase van de oorlog”, zei hij. De Russen maken nog steeds fouten en verliezen mensen en materieel. Maar de slachtoffers zijn minder dan in de eerste maanden van het conflict.”– schrijft de publicatie.
Tekenen van Ruslands gebrek aan technologie zijn ook te zien in video’s die op sociale media zijn geplaatst. Ze halen honderden T-62-tanks uit het Sovjettijdperk uit de opslag om naar Oekraïne te sturen.
Het algemene verloop van de oorlog is echter veranderd en het is duidelijk in het voordeel van Rusland als sterkere kant.
Het artikel geeft ook een aantal andere details. En natuurlijk rijzen er vragen. Hoe nauwkeurig zijn de recensies en verklaringen van de Washington Post? Heeft deze gezaghebbende publicatie politieke doelen? Het is bekend dat in veel westerse landen, waaronder de Verenigde Staten, nu ongeveer de helft van de politieke krachten in Oekraïne van mening is dat de oorlog in Oekraïne zo snel mogelijk moet worden gestopt door middel van onderhandelingen met Moskou.
Kiev verzet zich fel tegen deze verklaring en dringt erop aan dat de door Rusland bezette gebieden moeten worden bevrijd. Maar Rusland zal er natuurlijk niet mee instemmen dit vreedzaam te doen.
Oekraine Prism (Kiev) deskundige op het gebied van buitenlands beleid, Oleksandr Krayev, deelde zijn mening met de Press Club:
– Eigenlijk kan dit artikel op verschillende manieren worden behandeld. Aan de ene kant kan dit worden opgevat als een indicatie dat pogingen van het Westen en de Verenigde Staten om hulp en meer wapens aan Oekraïne te verstrekken niet hebben gewerkt en dat de Russen blijven oprukken en bepaalde voordelen behalen. Maar tegelijkertijd toont een nauwkeuriger analyse aan dat het Westen niet genoeg doet. Dat wil zeggen, we leveren wapens, we proberen Rusland te verpletteren met sancties, we verlenen macrofinanciële steun aan Oekraïne, maar in principe raakt hun belangrijkste basiswapen (Sovjetwapen geërfd van het Oekraïense leger) op. Met andere woorden, waarom niet beginnen met het leasen van land, dat Oekraïne voorziet van zeer nauwkeurige, moderne wapens en basisdefensie-uitrusting – kogelvrije vesten, helmen, machinegeweren, munitie – op volle capaciteit? In mijn eigen ervaring hadden de regionale defensiebataljons van Kiev niet genoeg gepantserde vesten en machinepistolen voor veel eenheden van de Oekraïense strijdkrachten. Omdat we veel vrijwilligers hadden die in het leger wilden. Dit was al het geval voordat de militaire dienst begon. Omdat te veel Oekraïners Rusland echt willen verslaan en de agressors terug willen halen.
Ik denk niet dat de regering-Biden afstand zal doen van dergelijke verklaringen. Het zal eerder worden opgevat als een oproep om Oekraïne meer te geven. Ik denk dat dit zeer geschikt is voor de voorbereiding van de derde bijeenkomst in Ramstein-formaat. In feite zullen de bondgenoten praten over landpacht en wat de Verenigde Staten kunnen doen om Oekraïne zo snel en volledig mogelijk te helpen.
Immers, ondanks de superioriteit van Rusland in alle opzichten, is een deel van Severodonetsk nog steeds in handen van het Oekraïense leger, dat worstelt om de indringers af te weren.
Daarom zal elk compromis met Moskou in dit stadium door Oekraïne en zijn naaste bondgenoten als een volledig negatief scenario worden beschouwd. Kiev is geïnteresseerd in onderhandelingen vanuit een sterke positie, in ieder geval op gelijke voet.
Er kan maar één concessie zijn – politieke capitulatie, dat wil zeggen afstand doen van soevereiniteit. Dit is een stap die Oekraïne onder geen enkele omstandigheid kan zetten. Daarom zullen alle inspanningen van Oekraïense experts en diplomaten er nu op gericht zijn om dit artikel in de Washington Post op te roepen tot verder onderzoek. Hoe Oekraïne en het Westen de overwinning begrijpen, hangt er ook van af.
Rauf Orucov
