De ‘morning after’ Gaza van Israël is bedoeld om zijn democratie te redden – opinie
Op 4 januari 2023 werd Israël nieuw benoemd Minister van Justitie Yariv Levin Hij opende de doos van Pandora met een plan om ‘de democratie te versterken, het vertrouwen in het rechtssysteem te herstellen en de drie takken van de regering weer in evenwicht te brengen’.
Het is in 2023 een belangrijke bron van sociale onrust geworden, waardoor honderdduizenden mensen wekenlang de straat op zijn gegaan in Israël om te protesteren. De spanningen tussen voor- en tegenstanders van het plan hebben de nationale verdeeldheid vergroot en de angst voor een burgeroorlog doen toenemen.
veel 7 oktober dood.
In de beginfase van de Gaza-oorlog leken juridische hervormingen terzijde te worden geschoven. De recente afschaffing van het Hooggerechtshof is echter controversieel. standaard redelijkheidswet Dit idee, dat de steunpilaar was van Levins hervorming, bracht het publieke debat over de kwestie opnieuw op gang. Maar na 7 oktober veranderde het Israëlische landschap. De natie kan het zich niet veroorloven terug te keren naar de kloven en voortdurende conflicten uit het verleden. De nieuwe realiteit van Israël vereist diepgaande reflectie: “Wat zou de uitkomst moeten zijn van het proces van de volgende dag? Heeft de oorlog met Gaza onze kijk op de toekomst en de democratie van Israël opnieuw gevormd?”
Hoe zal de Israëlische post-Gaza-democratie hervormd worden?
De basis van het Israëlische politieke discours van de afgelopen weken en maanden was het nemen van verantwoordelijkheid voor de tragedie van 7 oktober en het negeren van de diepere systemische problemen die op het spel staan. De beslissing van de rechtbank zou een debat op gang moeten brengen om deze fundamentele tekortkomingen in het bestuur aan te pakken. Het is belangrijk om deze fouten te elimineren. Onmiddellijke, strategische en fundamentele interventies zijn essentieel om de bestuursmechanismen te versterken en te vereenvoudigen en zo hun doeltreffendheid in tijden van crisis te garanderen.
Om deze noodzakelijke transformatie op gang te brengen, is het belangrijk om de rol van de Knesset in de Israëlische democratie opnieuw te beoordelen.
De uitspraak van het Hof benadrukt de sleutelrol van een sterke, onafhankelijke en effectieve wetgevende macht, vooral in zaken die verband houden met de nationale veiligheid en het sociale welzijn. Deze verandering moet beginnen met het herstructureren van het wetgevingsproces en de daarmee samenhangende procedures in Israël en het verduidelijken van de bevoegdheden van de wetgevende macht.
Tegelijkertijd vereist de planning voor de “volgende dag” een transformatie naar het opzetten van strikte controlemechanismen door de overheid voor de effectieve implementatie van de broodnodige hervormingen. Het versterken van de Knesset-commissies en hun toezichtinstrumenten en het richten van debatten en wetgevingsprocessen op de behoeften van het volk moeten vijandigheid op basis van politieke standpunten en partijen vermijden.
De uitspraak van het Hof over de uitvoerende macht benadrukte ook de noodzaak van hervormingen, de negatieve effecten van de instabiliteit van de overheid op de interministeriële samenwerking en de onverenigbaarheid tussen nationale en lokale autoriteiten.
Onmiddellijk na het bloedbad zaten de Israëli’s urenlang vast zonder enige mogelijkheid tot redding en met ontoereikende noodhulp- of evacuatiemogelijkheden. Naarmate de weken verstrijken, blijft de overheidssteun voor onderdak, gezondheidszorg, onderwijs, geestelijke gezondheidszorg en werkgelegenheidssteun zwak. De veerkracht van een natie die sterk afhankelijk is van deze steun wordt op de proef gesteld door het ontbreken van een sterke burger-staatinfrastructuur.
De beslissing van het Hooggerechtshof roept op tot een dringende en alomvattende herevaluatie van de operationele mechanismen van de Israëlische regering. Langdurige politieke crises leidden tot opgeblazen begrotingen, een herziening van de bevoegdheden en een herverdeling van verantwoordelijkheden, waarbij politieke belangen boven nationale imperatieven werden gesteld. Om deze structurele zwakheden aan te pakken is het opstellen van duidelijke richtlijnen voor de verschillende instanties en lokale overheidsprotocollen nodig, evenals gecoördineerde actie om de overheidsstructuur en -takken te stabiliseren.
Het doel van dergelijke hervormingen is om hardnekkige tekortkomingen in de uitvoerende macht van Israël aan te pakken en het vermogen van Israël te verbeteren om het hoofd te bieden aan een crisis die de afgelopen maanden steeds duidelijker is geworden.
Het jongste besluit weerspiegelt ook de noodzaak om de centrale rol van de rechterlijke macht in onze democratie te herstellen. Nu rechtbanken de belangrijkste scheidsrechters worden in publieke geschillen (een trend die in 2023 een hoogtepunt zal bereiken als de regering aandringt op juridische hervormingen), heeft de vernietiging door het Hooggerechtshof van de controversiële standaardwet voor rechtvaardiging het publieke debat over deze kwestie nieuw leven ingeblazen.
Om een herhaling van 7 oktober te voorkomen, moeten de Israëlische leiders proberen een sterke consensus te bereiken over de bevoegdheden van elke tak van de regering. De Basiswet is een goede eerste stap. Het is echter net zo belangrijk om alternatieve methoden voor de oplossing van publieke geschillen te onderzoeken. Dit is van cruciaal belang voor het herstel van het vertrouwen in de rechterlijke macht als facilitator van het evenwicht in de samenleving, in plaats van als bestendiger van langdurige conflicten.
De noodzaak van verandering voor de Israëlische democratie kan niet worden genegeerd. Terwijl we deze complexe kwesties onder ogen zien, is het aan onze gekozen vertegenwoordigers om het gesprek weg te leiden van de eindeloze cyclus van schuld en veroordeling die door mediaplatforms wordt aangewakkerd. In plaats daarvan is het van cruciaal belang voor de eenheid van de samenleving dat er een fundamentele dialoog ontstaat over de fundamentele problemen van het land en de oplossingen daarvan.
Tegelijkertijd moeten wij, het Israëlische publiek, onze mentaliteit veranderen.
Voor de meeste mensen betekende het steunen van een partij of leider het steunen van al haar standpunten over alle kwesties. Het is niet langer mogelijk om te leven. De oorlog in Gaza heeft bewezen dat onze vijanden ons als hun enige doelwit zien, ongeacht onze politieke, religieuze overtuigingen of zelfs onze etniciteit.
Hamas en zijn bondgenoten interpreteren de verdeeldheid in onze samenleving als bronnen van verdeeldheid en zwakte. Ze hebben het hier mis. Integendeel, de diversiteit en vitaliteit van de Israëlische samenleving zijn de bron van haar kracht.
Onze ware overwinning ligt in het inzicht dat eenheid geen uniformiteit vereist. Ons gemeenschappelijke doel is om onze natie weer op te bouwen en de wonden van onze tragedie te genezen.
De beslissing van het Hooggerechtshof biedt een kans om het Israëlische bestuur en institutionele raamwerk opnieuw te bedenken, opnieuw te bedenken en te hervormen. Het doorvoeren van hervormingen, het tot stand brengen van sterke checks and balances en het bevorderen van een cultuur van transparantie en verantwoordingsplicht zijn van cruciaal belang voor het versterken van de paraatheid en veerkracht van het land ten aanzien van toekomstige uitdagingen.
“Onze morgen” begint nu.
De auteur is programmadirecteur van het Tachlith – Israel Policy Institute.
