Een Duitse uitgever heeft twee boeken over een geliefd fictief personage uit de kast gehaald na beschuldigingen van racisme en culturele toe-eigening.
Vóór de beslissing zouden de boeken worden uitgebracht naast een nieuwe film getiteld The Young Chieftain Winnetou, die op 11 augustus in de bioscoop verschijnt.
De film vertelt het verhaal van Winnetou, een fictief Apache-personage dat voor het eerst werd afgebeeld in boeken van de Duitse auteur Karl May in het midden van de 19e eeuw.
Sinds de oorspronkelijke creatie is het personage opnieuw verschenen in meerdere films en romans. In de meest recente film spelen blanke acteurs alle inheemse personages.
Sinds de release van de recente film hebben critici betoogd dat het racistische en koloniale stereotypen van inheemse Amerikanen versterkt, en er zijn oproepen geweest om het uit de bioscopen te verwijderen.
Uitgeverij Ravensburger zei dat het veel negatieve feedback kreeg over de afbeelding van de hoofdpersoon.
Het verklaarde ook zijn besluit om de boeken te trekken door te stellen: “Gezien de historische realiteit, de onderdrukking van de inheemse bevolking, wordt hier een geromantiseerd beeld met veel clichés getekend.”
“Tegen deze achtergrond willen wij als uitgeverij geen banale clichés herhalen en verspreiden.”
De Association of Native Americans in Duitsland verwelkomde de stap, maar er was ook een negatieve reactie op de beslissing. De tabloid Bild zei dat de verontwaardiging verantwoordelijk was voor “het verbranden van de held van onze jeugd op de brandstapel”.
Voor anderen zijn de boeken niet meer fantastisch dan de verhalen van andere kinderen.
“Ik heb niets tegen onrealistische, fantastische verhalen die worden verteld in jeugdliteratuur of kinder- en jeugdliteratuur”, zegt Susanne Schroeter, hoogleraar etnologie aan de universiteit van Frankfurt.
“In dit geval is het precies dat: een verheerlijkte, verfraaide versie van het leven van de inheemse bevolking van Noord-Amerika.”
De film draait nog steeds in Duitsland, maar kreeg gemengde reacties van critici, sommigen noemden hem “achteruitkijkend” en “niet langer toegestaan in onze tijd”.
