2023-01-19 09:00:00
We komen onze verplichtingen jegens onze mensen en elkaar niet na. Rusland–IraansWe worden geconfronteerd met de Assad-alliantie.
Kalkoen met het regime van Assad Iraansgoedkeuring en RuslandOver door Assad bemiddelde toenadering gesproken, het lijkt erop dat deze Assad-Iraans–Rusland Het is zwakte, niet kracht, die de alliantie verenigt.
Dit is de eenheid van pijn.
Bijvoorbeeld de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Hussein-emir AbdullahiyanVerklarend dat zijn land bereid is Libanon van brandstof te voorzien en zijn energiecentrales te vernieuwen, Wall Street-magazine, Volgens dat, Iraans Het stopte goedkope olieleveranties aan Syrië.
de Verenigde Staten van Amerikakrant gepubliceerd in Teheran Assad-regimeHij zegt dat hij me heeft laten weten dat hij een vooruitbetaling moet doen om extra oliezendingen veilig te stellen.
Het ergste is dat Iran zich op zijn eigen grondgebied bevindt. gas- een hongersnoodcrisis doormaken.
Een ander punt hier is Assad zelf. Kalkoen begon de mogelijkheid van convergentie met te onderschatten
Syrisch grondgebied voor ‘jouw baan’ eindigen en ‘terreur’ Hij zette de voorwaarden, waaronder de noodzaak tot medewerking, in het dossier dat hij het dossier noemde.
Deze voorwaarden Kalkoen– Het zal niet worden opgelost door de onderhandelingen van Assad, maar door druk van Rusland.
Moskou probeert toenadering tussen Turkije en Assad te bereiken, en de reden voor deze inspanning is de wens om al zijn middelen en macht te gebruiken voor de oorlog in Oekraïne.
Volgens de beschikbare informatie halen de Russen een deel van hun uitrusting en troepen uit Syrië. Oekraïne Ze zijn van plan om naar het front te verhuizen.
Daarom proberen ze een overeenkomst te bereiken tussen Turkije en Assad, zodat Iran het vacuüm niet opvult dat is ontstaan door de terugtrekking van Rusland uit Syrië.
De Iraanse-Rusland Er rijzen vragen over de ernst van de alliantie.
Enerzijds komt dit door de interne situatie van Iran, die in conflict is met de Europeanen. verplicht Het is een alliantie, maar het heeft het Mullah-regime in Teheran in een in de ogen van de Amerikanen onbegrijpelijke situatie gebracht. over de nucleaire kwestie.
Daarom worden we geconfronteerd met de alliantie Rusland-Iran-Assad, die zijn verplichtingen niet kan nakomen, zowel tegenover zijn eigen volk als tegenover elkaar.
Er is een wantrouwen tussen hen en al hun kracht is gebaseerd op het feit dat de internationale mogendheden geen echte strategie hebben met de Russen, de Iraniërs en natuurlijk het meest kwetsbare van allemaal, het Assad-regime.
Dit alles laat ons zien dat elke buitenlandse oorlog een verloren oorlog is, omdat de echte oorlog intriges en oorlogen zijn. pad Het is geen expansie en expansie, maar de interne constructie van elk land, dat is de strijd om zijn eigen constructie.
Het vertelt ons ook dat de macht van elk regime niet in milities ligt, maar in economische, politiek en sociaal allereerst komt het voort uit zijn eigen innerlijke kracht, uit het kopen en verkopen van mensenlevens, het spelen van cultkaarten, terrorisme, complotten etc.
Evenzo laat het zien dat noch de alliantie uit noodzaak, noch de alliantie van de onderdrukten duurzaam en succesvol kan zijn.
Als het een effect heeft, ongeacht hoeveel pijn het de anderen doet, zal het verwoestend zijn voor de partijen van de hoofdalliantie, en uiteindelijk zijn de echte verliezers de partijen van die alliantie.
De grootste verliezer in dit bondgenootschap zal het Syrische regime zijn, dat de zwakste schakel in het bondgenootschap is.
Omdat economische en politiek Meer dan Irak of Libanon politiek Onder de omstandigheden van Russische hegemonie en Iraanse invloed in het lijdende Syrië heeft het regime van Damascus geen beslissingsbevoegdheid.
Dat klopt, in Libanon Minister kloof, maar Syrië heeft een staatloos presidentschap, zowel structureel als geografisch.
Dus wat er ook wordt gezegd, we hebben te maken met een onstabiel bondgenootschap.
Vertaling“24 UUR”
