Armenië in een diepe crisis…
Het is 2 jaar en 4 maanden geleden dat de 44 dagen durende oorlog eindigde. Er werd zelfs geen document ondertekend om het conflict te beëindigen. Waarvan? Om een heel simpele reden.
De drie grote kernmogendheden, medevoorzitters van de Minsk-groep, willen geen einde aan het conflict dat hen in staat heeft gesteld de zuidelijke Kaukasus te vullen met een langdurige primeur van bemiddeling. Daarom heeft het niet voldoende middelen om dit conflict te bestendigen. Armenië naar de republiek politiek ze geven steun en moraal en zeggen “doe niet mee, maak je geen zorgen, we staan achter je als een berg”.
Armenië en het is koud politiek Vertrouwend op de belofte van de reus, wil hij zijn nederlaag in de bloedige oorlog niet accepteren en blijft hij op en neer springen in de politieke arena.
Soms accepteert hij het vredesakkoord, soms breekt hij zijn woord. Soms verklaart het de structuur van de commissie die de afbakeningsonderhandelingen gaat voeren, soms smelt deze commissie weg als een luchtspiegeling. Soms stemt hij in met de Zangezur-gang, soms zegt hij dat zoiets niet kan gebeuren.
Armeense diplomatie Azerbeidzjan Hij zegt tegen zijn diplomatie: “Laten we in het stadion rennen”. Azerbeidzjan Toen hij met zijn diplomatie naar het stadion kwam, zag hij dat er geen Armeense diplomaten waren. Ze bellen en vragen “waarom ben je niet gekomen”, ze horen “we wachten op je bij het zwembad, laten we zwemmen”.
Kortom, in deze twee jaar kende de Armeense diplomatie een parcours van ups en downs met de steun van de co-voorzitterstaten. Azerbeidzjan diplomatie heeft een lange weg afgelegd.
Azerbeidzjan Op 13-15 september 2022 heb ik geen geduld meer leger voerde een operatie uit en ging het onofficiële grondgebied van Armenië 3-7 kilometer binnen, veroverde de belangrijkste hooglanden en doodde meer dan tweehonderd Armeniërs in veldslagen leger doodde zijn meid. Natuurlijk leed het Azerbeidzjaanse leger ook overeenkomstige verliezen.
Na dit Verenigde Staten van Amerikagerelateerd aan Nationaal Het hoofd van veiligheidszaken, Sullivan, zette een Armeense en een Azerbeidzjaanse ambtenaar naast hem neer en zei: “Het wordt aanbevolen dat u voor het einde van het jaar een vredesakkoord tekent.” “Dat is het, we zullen het proberen”, zei het hoofd van beide partijen ruzie makend.
Daarop stapte de Armeense diplomatie opnieuw opzij en zei: “We zijn het honderd procent eens met het voorstel van Rusland.”
Rusland Ja aanbod Te doen? “Het lot van Karabach zal worden overgelaten aan het begin van de groene maand en aan de rode woensdag”, zegt hij. Tot die tijd moeten de Russische troepen in en rond Khankend blijven en de Armeniërs beschermen.”
De Azerbeidzjaanse diplomatie zegt “het is niet gebeurd, we hebben niet zo gepraat, er zal geen status-matus zijn, het Russische leger zal hard werken en Karabach in 2025 verlaten”. ver van onze Russische kant soldaat en we kunnen een afscheidsfeest beloven voor de officieren”.
Weer Armenië leger sprong naar rechts om grommen te voorkomen Europa Hij nodigde waarnemers van de vakbond uit aan de onofficiële grens. Ja, er zijn waarnemers op bezoek, waaronder 6 Franse gendarmes.
Aan deze kant adviseert Lavrov Armenië om “naar links te springen en CSTO-waarnemers uit te nodigen”.
De werelddiplomatie stort in op het niveau van ons conflict en voegt zich bij de diplomatie van Armenië en begint af te nemen. Soms zegt hij “De groep van Minsk moet gepest worden”, soms betuigt hij zijn condoleances. Soms zegt hij dat “territoriale integriteit essentieel is”, soms zegt hij dat wat de 35.000 Armeniërs die in Karabach achterblijven ook zeggen, de wet is.
Armenië bevindt zich in een diepe crisis. De crisis zit in de harten van de Armeense burgers. De naam van de crisis is “zoete dromen en rauwe dromen onverenigbaar met de werkelijkheid”. Tot het bewustzijn van het Armeense volk rechter Deze rauwe dromen, in de ziel gesneden, worden verpletterd tussen de harde rotsen van de werkelijkheid. Het is onmogelijk om ze weer te verzamelen en te lijmen.
De meerderheid van het Armeense volk begreep dit en stemde op Nikol Pashinyan, die de onverzoenlijke minderheid “krijger, verrader” noemde, maar de machtsbron van de onverzoenlijke minderheid uit het buitenland, bond hun handen vast en dreigde met staatsgreep en terreur.
Op dit punt Nicole Pashinyan Hij is de meest onderdrukte persoon in de Republiek Armenië, zijn recht om te kiezen is beperkt. Hij springt naar rechts, pro-Russische verraders wachten op hem, en als hij naar links springt, wacht hem een avontuurlijke val van westerse handlangers. Er is geen manier om terug te springen, als je vooruit springt, is het daar Ilham Alijev Ze zingt de beroemde aria uit de opera “Sevilla”: “Points, Balash!”
Geschiedenis is geen trein op de rails, er zijn altijd verschillende mogelijkheden langs de route. Dit moment in het leven van het Armeense volk is een zeldzame historische kans. Het Armeense volk kan dit gevaarlijke moment overleven zonder bloed te vergieten, zonder hun kinderen en land in gevaar te brengen, of ze kunnen in de draaikolk van een nieuwe grote oorlog terechtkomen en alles verliezen.
Is er, om deze keuze goed te maken, een dappere en vooruitstrevende politicus in de moderne Armeense politiek die het juiste antwoord kan vinden op deze wrede oproep van het historische lot?
Het antwoord op deze vraag weten we nog niet. Het antwoord moet precies en precies zijn. Geen ups en downs en buitenlandse weldoeners zullen Armenië kunnen helpen.
