Buurtbewoners zeggen dat de producten op de Göyçay-markt hun “prijs” waard zijn…
Er zijn nog maar een paar dagen tot het nieuwe jaar. In tegenstelling tot de hoofdstad Baku zijn er in de regio’s geen beurzen. Prijs:%s is duurder geworden.
Göyçay’s “Nieuwe Bazaar” Prijs:%s meerdere keren toegenomen in vergelijking met voorgaande maanden. niet in de provincie vakantie sfeer is nauwelijks zichtbaar.
Verkopers klagen over het gebrek aan kopers.
Verkoper op de Goycay-markt Ali Ismailov verklaarde dat de producten dagenlang op de toonbanken bleven liggen en dat er geen kopers waren:
“De handel is erg slecht. De producten zijn er in overvloed, maar er zijn geen kopers. We hebben het fruit meegenomen en een paar dagen op de toonbank gelegd. Er zijn appelen, mandarijnen, sinaasappelen, wortelen, bananen, kiwi’s en andere variëteiten. Ik heb bijna allemaal voor een lamantijn. Maar ze komen en kijken en gaan dan weer voorbij. Kopers Ik neem mensen niet kwalijk dat ze te zwak zijn en geen geld hebben.”
ander fruit verkoper Inspiratie Valiyev vertelt dat de vraag naar fruit dit jaar laag is omdat voedingsproducten erg duur zijn.
Volgens hem binnen fruit de productie is ook overvloedig, maar mensen kopen liever meer voedsel.
Hij vertelt dat de fruitprijzen iets goedkoper zijn dan vorig jaar:
“Vorig jaar lagen de prijzen 1-2 manats boven de huidige prijzen. Vorig jaar verkocht ik vorig jaar appelen van 50 kopeken tot 2 manats. Ik verkocht ook sinaasappelen voor 3-4 manats voor het feest. Zelfs kiwi’s en bananen waren 5-6 manats. manats. Nu zijn lokale producten 1 manat en 1,50 kopeken. Die uit het buitenland kosten 2,50 kopeken, of 3-4 manats. Maar laat me je vertellen vakantie op elk product gedurende de dag 20 Er kan een stijging zijn van een kopeck naar een manat.”
De verkoper zegt dat de prijs van noten hetzelfde is. prijs verhoging Omdat er minder van deze producten worden geproduceerd en de bezorgkosten hoog zijn. Lokale producten zoals granaatappel en kweepeer zijn echter niet duur:
“Geschoonde walnoten, hazelnoten 10– 15 manaten. We verkopen rozijnen van 6 tot 12 manats, afhankelijk van de soort. Kruisbes wordt verkocht voor 14 manats, kastanjes worden verkocht voor 5 tot 8 manats. Vorig jaar was de situatie hetzelfde. Want deze producten worden niet in elke regio geproduceerd en gaan naar Zagatal. Kebele, meegenomen uit Balakan. “Granaatappels en kweepeer worden verkocht voor 30 kopeken per manat.”
“Nooit 50 per dag10U kunt niet ruilen voor 0 manats”
Op de Goycay-markt kopen kopers groenten, aardappelen en ui Ook klaagt hij over de prijsstijgingen. Ze zeggen dat prijsveranderingen in deze producten minstens elke dag worden waargenomen.
Verkoper Ariz Khalilov vertelde Meydan TV: Russisch-Oekraïense oorlog had een serieuze impact op de lokale markt:
“Een kilo aardappelen is 1,50 kopeken, ui Zak van 30kg 20 manat In beide producten is er een 3-4 keer hogere prijs, niet alleen in vergelijking met vorig jaar, maar ook in vergelijking met de afgelopen drie maanden. 5 per dag10 Het is niet moeilijk om kopers te vinden.”
“Gadabey-aardappelen kosten 1,50 manat. De aardappelen van Tovuz zijn één manat, sommige irissen kosten 30 kopeken meer. Wit-Russische aardappelen 1.20 manat. Kool 40-50 kopeken, ui en een kilogram is de laagste 80 kopeken, de duurste is een manat. Prijs:%s het is duurder geworden, dat klopt, omdat aardappelen en uien uit Rusland zijn gekocht. Het komt nu niet en de productie voldoet niet volledig aan de behoefte, dus het is duur. Bovendien, aangezien de ui uit Aghdam komt en de aardappel uit het westen, zijn er reiskosten. Het heeft ook invloed op de prijs. “Het is niet mogelijk om 50-100 manats per dag te verhandelen”, zei hij.
“400 manats van 500 manats gaan alleen mee naar het avondeten”
De weinige geobserveerde kopers wijzen er ook op dat de prijzen van voedsel, meel, vlees en groenteproducten zijn gestegen.
Koper Shukufa Karimova zegt dat hun salaris niet voldeed aan hun behoeften in een tijd van stijgende prijzen:
“Prijzen omdat de vakantie voor de deur staat schedel hij zit aan het stuur. Vooral hazelnootpitten zijn erg duur. Onder de producten zijn de fruitprijzen redelijk. Ik zou van allemaal 2-3 kilo aankomen, ik zou blij zijn als ik een halve kilo aankwam. Ik heb minstens 400-500 manats nodig omdat mijn familie groot is en mijn gasten zullen komen. Vorig jaar heb ik er 300 manats aan uitgegeven. Dit jaar gaan 400 manats van 500 manats alleen naar het avondeten. De prijzen voor rijst, olie, suiker, poedersuiker, thee en meel stegen. De prijzen staan in brand.”
“We zijn niet in de stemming om feest te vieren”
Een van degenen die radeloos de markt verlieten, is Ulvi Guluzadeh, een shopper van middelbare leeftijd. Hij beweert dat zijn pensioen is verlaagd en zegt dat hij geen rente en financiële middelen heeft voor een vakantie.
Hij zegt dat hij de producten leende die hij had:
“Ze hebben mijn pensioen stopgezet, ik ben diabetespatiënt. Kijk, ik dacht dat deze hemellichamen me bekend voorkwamen. Ik kocht niet alleen de lucht, maar ook de olie en de yoghurt. Wat zijn de vijf hemelen die ik ook onderschat? De mensen hebben het slecht vorm We hebben geen vakantie Hoe oud zijn de martelaren? vakantie we zijn niet in de stemming. Onze beide baby’s zijn dood als bloemen, zowel duur als een fooi. Hoe gaat het hart open zodat we kunnen vieren?”
“Meeste ogen gericht op pensioen”
In de “Oude Bazaar” van de wijk zijn er maar weinig verkopers die zich hier hebben gevestigd omdat ze hun vaste klanten niet kwijt willen. Door hoge prijzen en armoede kwamen ze echter in een wanhopige situatie terecht.
Verkoper Aflatun Babayev vertelde Meydan TV dat hij eerder vier werknemers had, en hij ontsloeg ze omdat ze geen zaken deden.
“Gisteren heb ik geruild voor 75 manats. Eerst had ik 4 werknemers omdat het bedrijf goed was. Ik kon ze niet in bedrijf houden omdat er geen winst was. Ik koop ook walnoten, hazelnoten, kastanjes, rozijnen en andere producten van andere plaatsen Ik zal ze brengen en hier verkopen en dan zal ik je betalen.’
“Geen sterk salaris, geen inkomen. Ogen gericht op pensioen sociaal toeslag wordt betaald. Als hij zijn gebruikskosten uitgeeft, heeft hij niets te kopen. Ik ben 63 jaar oud, ik heb 7 gezinnen thuis en ik zorg voor ze. Ik ondersteun mijn gezin door hier spullen te verkopen. Er was geen zwakte zoals dit jaar. Kijk, ik heb vandaag vijf kopers, ze zijn met pensioen, ze gaan leningen aan, ze gaan met pensioen’, zei de verkoper.
“Hoe ga je op vakantie met Nisya?”
Wat betreft de hoge marktprijzen van vlees en vleesproducten, schrijven verkopers dit toe aan de hoge prijzen van gras en voerproducten:
“We verkopen kalfsvlees voor 13 manats en schapenvlees voor 14 manats. We verkopen echter 12-15 kilo lamsvlees voor 16-17 manats. Het wordt tegen een hoge prijs verkocht omdat het een baby is. Eigenlijk is er een verschil van 1 -2 manats per kilogram vergeleken met het begin van het jaar. In de huidige situatie proberen we het dus goedkoop te verkopen. “Het is het niet waard. Het opfokken, slachten en verkopen brengt extra kosten met zich mee. In het begin kwamen mensen koop vlees voor 30-40 manats. Nu wachten we al sinds de ochtend op kopers.”
“We verkopen zo’n 60 tot 70 kilo per dag. Bij god, de meesten van hen zijn ook nisya-kopers. Hoe handel je met Nisya, hoe vier je vakantie?” – zei.
