De bouw van een groot damproject in Iran loopt ten einde. Maar ecologen en archeologen zeggen dat de dam een heel gebied in het zuidwestelijke deel van het land, gevoed door de Venusrivier, zal afmaken.
De opening van de Chamshir Dam, de grootste waterkrachtcentrale van het land, staat gepland voor maart. naar het project protest degenen die de schorsing eisen. ze zeggen dit item Baai Het zal landbouwgronden zout maken, waardoor nieuw ontdekte archeologische vindplaatsen onder water komen te staan.
Begin jaren zestig overwoog de regering projecten om de elektriciteitsopwekking en irrigatiecapaciteit te vergroten in de verarmde provincie Khuzestan en andere zuidwestelijke provincies van het land. Maar de Venusrivier, die het reservoir zal vullen, is niet meer op het niveau van de jaren zestig.
Seizoensgebonden droogte in de afgelopen jaren Iraans verminderde het zoute water van de rivier die in de golf stroomde. Hierdoor wordt de aan de uiterwaarden gehechte flora en fauna bedreigd door het gebrek aan water. klacht Inwoners van Khuzestan begonnen te protesteren.
De enorme dam en waterkrachtcentrale werden gefinancierd door een subprime-lening van $ 244 miljoen van China. De exploitant van de dam zei dat de capaciteit 2,3 is. miljard kubieke meter watertank zal 482 megawatt elektriciteit per jaar produceren. De regering zei dat dit project zal voorzien in de waterbehoeften van de boeren en Baai Hij zegt dat het de productiviteit van de boerderij zal verhogen.
Maar bovenop enorme gips- en zoutrotsen die de “Gachsaran-formatie” worden genoemd, maken bewoners zich zorgen over een mogelijke ramp, gezien de eerdere mislukkingen van de regering.
De Gotvand-dam, gebouwd in de jaren negentig en gelegen op slechts 250 kilometer ten noordwesten van het Chamshir-project, ligt naast een grote zoutafzetting. Ondanks alle waarschuwingen ging het project van start en werd de overheid geconfronteerd met een reservoir met zout water.
Boze demonstranten gingen in 2021 de straat op in Khuzestan en de naburige provincie Isfahan en gaven de schuld aan de Chadegan Dam, 250 kilometer ten noorden van Chamshir Dam, en andere grote projecten die dateren uit de jaren 70, voor waterproblemen.
Er zijn meer dan 140 historische artefacten uit de Sassanidische en islamitische periode in het gebied, dat naar verwachting zal worden omgebouwd tot een waterreservoir. Hiervan zijn er 124 nieuw ontdekt. Maar archeologen hebben weinig tijd om de site op te graven. Ze zijn bang dat deze zeldzame ertsen uit de geschiedenis van het land onder water zullen komen te staan. Er is ook de dreiging van evacuatie van de moderne nomadische gemeenschappen die in het gebied wonen.
Milieuactivisten wijzen ook op het bestaan van oliebronnen en zoutafzettingen. Ze eisen de onmiddellijke stopzetting van het project en een grondig onderzoek van het gebied.
De exploitanten van de dam verwierpen deze kritiek als ongegrond en wezen de bezorgdheid over het hoge zoutgehalte af. Ze baseerden hun argument op het feit dat de nabijgelegen zoutafzettingen honderden meters diep waren.
dam beheerder Mahmud Muharnia Hij zei op een persconferentie in december dat “er geen bewijs is van zout in het gebied” en dat vergelijkingen met andere tegenstrijdige projecten onjuist zijn. Muharnia zei ook dat het reservoir tijdens het overstromingsseizoen in de winter zal worden gevuld met inkomend water, waardoor het zoutgehalte van de Zohra-rivier zal verminderen en water van betere kwaliteit zal komen.
Maar deze argumenten verminderden de zorgen van de critici niet. Wetenschappers en milieuactivisten blijven video’s maken, petities ondertekenen en open brieven sturen.
Een gerenommeerd botanicus die tientallen jaren de zoute landschappen van Iran heeft bestudeerd Hoessein Akhani In 2021 liet Instagram zien dat een hoog zoutgehalte de flora in de buurt van het nieuwe project al aantastte.
‘Je dam was zo zout dat hij na slechts twee dagen reizen bloot kwam te liggen. Je kunt de ongeletterde autoriteiten voor de gek houden met je ongegronde beweringen, maar de waarheid is niet verborgen.” -Akhani schreef het volgende in zijn commentaar op de video die hij deelde.
Onlangs beschreven universiteitsprofessoren en milieudeskundigen de Camshir-dam als een “gevaar” in een petitie ondertekend door 23.000 mensen. Ze verklaarden dit met de defecten in de reservoirbodem en de aanwezigheid van 11 oliebronnen in de buurt. Indieners, waaronder Akhani, zeiden dat het blokkeren van de stroom van overstromingswater in de winter de natuurlijke ontzilting en bodembemesting zou belemmeren en een stofhoop zou creëren.
Andere wetenschappers hebben geprobeerd andere problemen aan het licht te brengen. Ze voerden aan dat de nomadische levensstijl zou worden bedreigd, de afhankelijkheid van Chinese investeringen, het verloren vertrouwen in de regering en gebrekkige Amerikaanse ontwikkelingsideeën die decennia teruggaan tot de islamitische revolutie van 1979 zouden blijven bestaan.
Public relations manager van Chamshir Dam in een interview met de krant “Payam-e ma”, gepubliceerd in Teheran eind december Mehdi Hajigazim Hij zei dat deze zorgen ongegrond waren. Hacikazim zei dat de resultaten van de studie over het project “openbaar beschikbaar” zijn en dat de wetenschappers die de studie hebben uitgevoerd geloven dat er geen gevaar is door de dam.
“Het ligt niet in mijn macht om het project al dan niet stop te zetten. Maar als patriottische Iraniër kan ik zeggen dat deze clausule echt nodig is.” Hacıgazim beschuldigde de critici ervan onder alle omstandigheden tegen de bouw van dammen te zijn.
