22-01-2023 09:00:00
Ondanks de tijdelijke zomerwolken in de betrekkingen tussen Libië en Tunesië, zijn de diepgewortelde historische, geografische en intermenselijke banden tussen de twee landen sterk en solide.
Libië en Tunesië De relatie tussen de twee is niet nieuw, maar historisch.
Dus de onrust en instabiliteit in Libië, economisch en zelfs Tunesië. politiek de situatie beïnvloed.
De twee landen vormen een belangrijke geografische factor op het gebied van reizen en handel, en ‘paspoort’ Voordat ze worden beperkt door grenzen en gebruiken, is er een grens van 460 vierkante kilometer tussen hen, die door de geschiedenis heen getuige is geweest van reis- en migratiebewegingen.
De band tussen Libië en Tunesië, vooral het gemeenschappelijke dialect dat in West-Libië wordt gevoeld, heeft zijn stempel gedrukt op de geschiedenis van de twee landen. ‘couscous’Het is een tuin die vergelijkbare tradities overtreft in zijn gemeenschappelijke keukenbegrip, waar de heerlijkste, mooiste en beroemdste gerechten, vooral de Turkse keuken, plaatsvinden.
Hoewel de twee landen, de Fransen in Tunesië en de Italianen in Libië, tegen verschillende kolonialisten vochten, waren ze verenigd tijdens deze strijd. Nationaal datum gecombineerd.
De verbinding en toenadering van Libië en Tunesië gaat terug tot het Carthaagse rijk, de islamitische veroveringen, vervolgens van de Ottomaanse koloniale periode tot de tijd van Gaddafi en Bourguiba.
Op dat moment kondigden Gaddafi en Bourguiba de eenwording van de twee landen aan. Ondanks dat het met 48 uur de kortste unie in de geschiedenis was en de spanning tussen Gaddafi en Bourguiba, die ondanks Libië vochten, toenam, bleven de economische betrekkingen tussen de twee landen standhouden. De Tunesische president Bourguiba was van Libische afkomst.
Aan de andere kant zijn er ook Libiërs van Tunesische afkomst. Omdat er vóór de onafhankelijkheid van de twee landen geen belemmeringen waren voor reizen en immigratie, en er waren huwelijks- en verwantschapsbanden tussen hen.
twee landen politiek situaties zijn niet anders. Terwijl Libië getuige was van de val van niet alleen het regime maar ook van de staat, het uiteenvallen van het leger en de opkomst van gewapende milities als gevolg daarvan, viel in Tunesië alleen het regime, niet de staat.
In deze context, zolang in Libië politiek en de veiligheidssituatie is zo nijpend dat er een politieke patstelling is bereikt en politieke of economische stabiliteit in Tunesië onmogelijk is.
Het is waar dat Tunesië tijdens de Beji Kaid es-Sibsi-periode een beleid voerde om te vermijden wat er in Libië gebeurde zonder actief deel te nemen aan het oplossen van de crisis.
Integendeel, de regering Ennahda kwam openlijk tussenbeide in Libië. Nationaal Hij steunde de militieregering en politieke islamisten tegen zijn leger (LNA).
Dit had een negatief effect op de Tunesische economie. Op dat moment zag de regering-Ennahda de Libische crisis niet als een verzoening en toenadering tussen de partijen. Daarom voerde hij het tegenovergestelde van Sibsi’s beleid uit.
Ennahda’s geestelijke vader en leider, Rashid al-Ghannouchi, kwam tussenbeide ten gunste van zijn politieke islamitische vrienden in Libië.
Vandaag bekeren en afvalligen Ghannouchi en zijn voormalige premier, via de meestersprekers van de Ennahda-beweging, Tunesische jongeren, mannen of vrouwen. ‘jihad huwelijk’ onder het mom hem mee te nemen om te vechten in Libië en Syrië.
Duisternis in Libië en Tunesië geregeerd door aanhangers van de Moslimbroederschap 10 In 2010 destabiliseerden Annahda’s misrekeningen zowel Libië als Tunesië.
Het is te hopen dat de economische integratie tussen Libië en Tunesië in Afrika zal doorgaan. Europa Het zal een van de belangrijkste fasen vormen van de serieuze stappen die zijn gezet om de betrekkingen tussen de twee landen, die de toegangspoort tot de Europese Unie (EU) vormen, te versterken en verder te ontwikkelen. economische en industriële vorm. “Poort naar Afrika” begint bij hen.
Tunesische diplomatie; Gaddafi en zijn excessen “Gafsa-evenementen”, Sinds het conflict tussen Bourguiba en Gaddafi en de recente controverse over de nep-politieke islam heeft Libië zijn woede altijd onder controle.
Libië Nationaal De in Tunesië gevestigde regering van de eenheidsregering (UGH), premier Abdulhamid Dibeybe krant- Gepost door “provocatief” Gereageerd op opmerkingen met het label als
Libië in de betreffende krant “huis van terroristen” uitdrukking werd gebruikt. Daarop stak Dibeybe de grenzen van de diplomatie over en zei: “Terroristen zijn de afgelopen jaren vanuit Tunesië naar Libië gekomen, Tunesië is een land van terreur.”
Maar de realiteit is dat Libië en Tunesië gevangen worden gehouden door de politieke islam, die geweld gebruikt, terroristen en wapens overdraagt om de macht tussen de twee landen te krijgen.
Tegenwoordig wordt het gedeeld tussen Libië en Tunesië, waar Libië en Tunesië mee om kunnen gaan. 10 jaren van land hebben voor beide partijen tragedies veroorzaakt.
Ondanks de tijdelijke zomerwolken in de Libisch-Tunesische betrekkingen, zijn de diepgewortelde historische, geografische en mens-tot-mens banden tussen de twee landen sterk en solide.
Deze situatie heeft nationale en economische veiligheid tot een belangrijk gemeenschappelijk punt tussen hen gemaakt.
Daarom kan het waarborgen van de stabiliteit van de twee landen niet los van elkaar worden gezien. Hetzelfde geldt voor economische en industriële ontwikkeling.
Vertaling“24 UUR”
