De korte lijst met banen van de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Katz – analyse
Weinig mensen krijgen een tweede kans om een eerste indruk te maken. Nieuw Minister van Buitenlandse Zaken Israël KatzHij is een van de vele mensen die dinsdag het stokje van Eli Cohen hebben overgenomen als onderdeel van de machtsdelingsovereenkomst van de Likud.
Dit Katz’s Tweede plaats onder leiding van het Ministerie van Buitenlandse Zaken; Hij diende kort van februari 2019 tot mei 2020. De eerste indruk die hij maakt als hij bij je in de buurt is, is onvergetelijk.
Minder dan twaalf uur na zijn aantreden gaf Katz twee kritische interviews over Polen, waarmee hij de diplomatieke crisis voortzette die premier Benjamin Netanyahu opzettelijk veroorzaakte tijdens zijn bezoek aan Warschau dagen eerder. “Polen” collaboreerden met de nazi’s.
Toen hem hierover werd gevraagd, antwoordde de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken: “Ik ben het kind van overlevenden van de Holocaust, en zoals elke Israëliër en Jood zal ik de herinnering aan de Holocaust niet in gevaar brengen. We zullen niet vergeven en we zullen niet vergeten, er waren veel Polen die met de nazi’s collaboreerden. In de woorden van Yitzhak Shamir – zij vermoordden zijn vader – “Polen absorberen antisemitisme met de melk van hun moeder.” Niemand kan ons vertellen wat ons standpunt is, hoe we onze gedachten moeten uiten, hoe we de herinnering aan de nazi’s moeten respecteren. martelaren. Deze standpunten zijn heel duidelijk en niemand onder ons zal hierover compromissen sluiten.’
Eerlijk gezegd hebben de Polen dit niet zo goed opgevat. Ze annuleerden een buitengewone top die een paar dagen later in Jeruzalem zou plaatsvinden met de landen van de Visegradgroep: Polen, Hongarije, Slovenië en Slowakije – de belangrijkste suballiantie binnen de EU waar Netanyahu hard aan had gewerkt om deze te ontwikkelen.
De Polen verwachtten een verontschuldiging van hem katzEr werd echter geen verontschuldiging aangeboden omdat het midden in het verkiezingsseizoen was en zijn verontschuldiging aan Polen niet in de smaak viel bij de kiezers. Toen waren er nog een verkiezing, en nog een, en de betrekkingen tussen de twee landen verbeterden nooit totdat Gabi Ashkenazi Katz onmiddellijk verving en contact opnam met de Polen.
Kim gelooft dat Katz van die ervaring heeft geleerd en deze keer wat voorzichtiger te werk zal gaan als hij de functie van topdiplomaat van het land overneemt, terwijl het land aan één front in volledige oorlog verkeert en aan vele andere fronten (Libanon, Syrië, Irak) vecht. ). ). en Jemen).
Terugkijkend op zijn eerste werkdag in een nieuwe/oude post op X, zei Katz dat zijn boodschap aan het personeel van het ministerie van Buitenlandse Zaken beknopt was: “Eerste prioriteit – gijzelaars, gijzelaars, gijzelaars. “Dit is onze plicht jegens de natie en de families.”
Vandaag ben ik minister van Buitenlandse Zaken geworden. Mijn boodschap aan de medewerkers was kort. בראש סדר הדיפויות – חצופים. Ik ben blij je te hebben, ik ben blij je te hebben. Dit is onze plicht tegenover de mensen en families.
— ישראל כ”ץ Israel Katz (@Israel_katz) 2 januari 2024
Hoe kan het ministerie van Buitenlandse Zaken helpen gijzelaars vrij te laten?
Welke is goed. De vraag is welke rol het ministerie van Buitenlandse Zaken kan spelen. laat de gijzelaars vrij?
Ten eerste kan het zijn vertegenwoordigers in het buitenland inzetten om de kwestie op de internationale agenda te houden en de wereld eraan te herinneren dat Hamas op brute wijze 240 mensen uit hun huizen heeft ontvoerd en nog steeds meer dan 100 mensen in brute gevangenschap houdt.
Terwijl de wereld nog steeds gebombardeerd wordt Pijnlijke beelden van Gaza, Het is belangrijk om iedereen eraan te herinneren wat en wie deze oorlog is begonnen.
Ten tweede moet Katz er met betrekking tot de gijzelaars voor zorgen dat de vertegenwoordigers van het ministerie in het buitenland druk blijven uitoefenen op de gastlanden Qatar en Egypte, zodat zij ook Hamas onder druk kunnen zetten. Het is echter noodzakelijk om realistische verwachtingen te hebben, omdat het geenszins duidelijk is hoeveel invloed zelfs Qatar en Egypte hebben op Yahya Sinwar in Gaza en klaar zijn om zijn dienende volk te vernietigen. Eén van zijn fanatieke idealen.
Naast de gijzelaars heeft Katz nog andere kwesties die hij krachtig moet verdedigen terwijl hij zijn baan bij het ministerie van Buitenlandse Zaken voortzet.
Allereerst zou er op naam van het Ministerie van Buitenlandse Zaken een zetel moeten zijn aan de tafel van Buitenlandse Zaken in Israël, aan alle tafels in Israël waar de toekomst van Gaza – de veelgeprezen ‘morning after’ – wordt besproken.
Wat Israël ook van plan is in Gaza en wie daar ook de administratieve verantwoordelijkheid op zich zal nemen, het plan heeft internationale steun en legitimiteit nodig. Het ministerie van Buitenlandse Zaken moet bij dit gesprek betrokken worden, zowel om geïnformeerd te worden over wat de thuislanden denken te zullen accepteren als om te weten wat zij in het buitenland vertegenwoordigen.
Hoewel Israël er grotendeels in is geslaagd internationale legitimiteit te verwerven voor zijn oorlog tegen Hamas (deze legitimiteit verslechtert naarmate de oorlog langer voortduurt), zal het internationale legitimiteit nodig hebben voor wat het ‘de volgende dag’ hoopt te zien.
Wat Israël na het einde van de vijandelijkheden in Gaza hoopt te zien is zeker: het zal heel anders zijn dan de eerdere botsingen in Gaza, waar het Israëlische leger zich terugtrok na het staakt-het-vuren en het einde van alles werd.
Deze keer zal het iets anders zijn; Wat dit ‘iets anders’ ook is, het zal internationale steun en steun nodig hebben. Katz moet nu contact opnemen met het ministerie van Buitenlandse Zaken om deze steun te kunnen verlenen.
Terwijl het ministerie van Buitenlandse Zaken onder de voorganger van Katz veel diplomatieke energie heeft gestoken in het proberen de Israëlische oorlog in Gaza te legitimeren, moet Katz ook de focus van het ministerie naar het noorden verleggen. En hier moet het ministerie internationale steun en legitimiteit opbouwen voor twee verschillende scenario’s.
Het eerste scenario is om de internationale gemeenschap te betrekken bij het bieden van een diplomatieke oplossing voor het probleem van Hezbollah, dat direct en dreigend aan de Israëlische grens staat. Bloedbad van 7 oktober Hij maakte duidelijk dat dit een onhoudbare situatie was en dat deze krachten ver over de grens zouden moeten worden verplaatst als de inwoners van de noordelijke gemeenschappen daarheen zouden terugkeren.
Dit kan op twee manieren worden gedaan: diplomatiek of militair. Katz moet ervoor zorgen dat het ministerie zich inzet voor internationale steun en ondersteuning voor beide.
De Amerikaanse gezant voor de regio, Amos Hochstein, zal deze week naar verwachting proberen een overeenkomst met Libanon te bereiken die de noodzaak van militaire interventie zou elimineren door Hezbollah te dwingen zijn troepen en wapens terug te trekken uit Zuid-Libanon, zoals uiteengezet in Resolutie 1701 van de VN-Veiligheidsraad.
Het besluit uit 2006 dat een einde maakte aan de Tweede Libanonoorlog stelde dat er geen ander gewapend personeel of wapens dan UNIFIL en het Libanese leger ten zuiden van de Litani-rivier mochten worden gestationeerd. Hoewel het kabinet van de premier over deze kwestie in direct contact staat met Hochstein en de Amerikanen, moeten ook andere actoren, vooral de Fransen en Duitsers, die een sleutelrol speelden bij de aanneming van het besluit, bij het proces worden betrokken. .
Netanyahu praat met de Amerikanen, de belangrijkste actoren in deze kwestie, maar het is heel goed mogelijk dat andere actoren, zoals de Fransen en de Duitsers, nodig zullen zijn om de Libanezen te mobiliseren om tot een akkoord te komen. Israël moet ook samenwerken met andere landen die deel uitmaken van de UNIFIL-troepenmacht om druk uit te oefenen op Libanon om 1701 uit te voeren.
Als dat niet werkt, blijft de militaire optie bestaan. Hiervoor zal het ministerie van Buitenlandse Zaken van Katz een cruciale rol spelen bij het legitimeren van de activiteiten van de IDF nadat alle andere opties zijn uitgeput, die Israëlische diplomaten al hebben om met hun tegenhangers in het buitenland samen te werken.
