ANTAKYA, Kalkoen21 februari (Reuters) – Overlevenden van aardbevingen in Turkije riskeerden terug te keren naar hun beschadigde of verwoeste huizen als een laatste kans om hun vorige levens te redden, uren voordat een nieuwe dodelijke aardbeving het gebied op maandag trof.
Reuters zag tientallen mensen over stapels puin klimmen, over gebarsten muren kruipen en kapotte trappen beklimmen, documenten, meubels en elektrische apparaten verzamelen – alles wat hen kon helpen opnieuw te beginnen.
Kalkoen en twee weken na de eerste grote aardbeving in Syrië hadden de meeste inwoners van Antakya de kampen verlaten of hun toevlucht gezocht. weer ten zuiden van de stad op maandag aardbeving Toen het gebeurde, meldden lokale media dat minstens drie mensen dingen meenamen. omgekomen vermeld
Yasir Bayrakçı zei: “We proberen te redden wat we hebben, want de schade is groot.” “Wat is je staat? een vergoeding we weten het nog niet.
Laatste UpdatesMidden-Oosten categorieIsraëlisch parlement rechtbank onthult de controversiële wet op systeemrevisie, video Artikel met categorie VideoWorldIraans India om de Raisina-dialoog te vermijden als protesten worden genoemd, geïllustreerd artikel
Zie nog 2 nieuwsberichten
Zijn familie verloor zijn oudere zus, een van de 15 broers en zussen, bij de aardbeving van 6 februari. Hij werd zes dagen later begraven nadat zijn lichaam onder het puin was gevonden.
28 jaar natuurlijk gas pijplasser “We kunnen de doden niet terugbrengen. “Maar sinds we leven, proberen we te verwijderen wat er nog over is,” zei hij.
Bayrakçı en 6 van zijn familieleden kwamen terug om zijn broers te helpen hun bezittingen uit hun huis te halen. Kleinere stukken werden verzameld in vuilniszakken en compostzakken. Binnen werden de keukenkastdeuren geopend, de verf op de muren afgebladderd en de gebarsten gevel gedeeltelijk gesloopt.
Ze droegen een matras, een bank en een wasmachine achter zich door het open raam van het appartement op de tweede verdieping, dat verscheurd was tussen het puin van het naastgelegen gebouw. Ze liepen op sandalen en probeerden niet op het beton te vallen. .
‘Langzaam, langzaam,’ zei iemand.
‘Geef mij ook de pokertafel’, zei iemand half grappend, terwijl de pop naar hem werd gegooid.
De spullen worden opgeslagen in een gezinswoning in een nabijgelegen dorp, dat volgens Flagner veilig is. “We hebben het met onze eigen handen gebouwd, dus we vertrouwen het in alle opzichten.”
TELEVISIE EN TOILETPAPIER
In een andere wijk van Antiochië hoopte Kinan al-Masri wat spaargeld, paspoorten en geboorteakten uit zijn flat te krijgen. Na de eerste aardbeving keerde hij om de twee dagen terug naar zijn eigen straat, maar ambtenaren vertelden hem dat het te gevaarlijk was om naar binnen te gaan.
Het paars betegelde terrein dat zij en hun familieleden hebben gebouwd om zeven families te huisvesten, is een ruïne, maar staat nog steeds, met de boeren die bedrieglijk recht op de balkons zitten.
“We hebben alles wat we hadden in dit gebouw geïnvesteerd. Het is nu klaar om te worden afgebroken”, aldus de 30-jarige vertaler.
Hij zei dat hoewel al zijn familieleden veilig waren, hij zijn buurt miste, waar de meeste gebouwen in de straat tot puin waren vervallen.
De telefoonnummers en namen van gebouwen die nog overeind stonden, waren op de gebarsten muren geschreven, zodat de autoriteiten indien nodig contact konden opnemen met de bewoners. Veel appartementen zagen er nog steeds bevroren uit, met televisies die aan de muur hingen, toiletpapier opgestapeld in open badkamerkasten en banken rond de woonkamertafel.
In een nabijgelegen straat zat een gezin op een mat omringd door een stapel borden, vloerkleden en een fornuis. Ze huurden een kraan om zware meubels op te tillen en onderhandelden over een prijs met de machinist.
“Dit is te riskant”, zei de telefoniste.
“We willen het nog steeds”, antwoordde een teleurgesteld familielid.
lege hand
Bilal İbrahim overleefde de eerste aardbeving met zijn vrouw en kinderen, maar zijn broer stierf.
Het babyneefje, dat naar de ambulance werd gebracht nadat het uit het wrak was gehaald, werd vermist en Ibrahim zwierf van ziekenhuis naar ziekenhuis om hem te vinden.
Maandag was een 34-jarige monteur zijn kapotte rode Suzuki Maruti-auto aan de auto van zijn overleden broer aan het vastbinden met een metalen draad die hij in het wrak had gevonden.
Volgens hem zal het appartement waar hij 7 jaar met zijn gezin heeft gewoond worden gesloopt en zal hij niet meer naar binnen kunnen om iets te kopen.
“Het belangrijkste is dat mijn familie veilig is”, zei ze, niet in staat haar tranen te bedwingen. “Mijn broer verliezen is als het verliezen van de hele wereld.”
Arsin, die niet wilde dat zijn naam bekend werd gemaakt, kwam samen met zijn vader uit het puin, met zijn bezittingen rond 7 bedden gewikkeld. Ten minste één geïmproviseerde zak was gevuld met documenten die nodig waren voor de boekhouding.
Volgens wat hij vertelde, verlieten ze hun appartementen om in de slaapzalen van de universiteit in Mersin te verblijven. “We zijn moe.”
Na de eerste schok stopte de 33-jarige Gocan Karadeniz en bekeek voor het eerst zijn appartement op de eerste verdieping in Antakya. De muren waren bijna helemaal open zodat hij de gepoedercoate olijfceder op zijn kant kon zien liggen.
Autoriteiten zeiden dat ze hoopten een deel van hun bezittingen terug te krijgen voordat ze het gebouw slopen, maar het was te gevaarlijk om naar binnen te gaan.
Na een paar minuten naar het gebouw te hebben gekeken, stapte Karadeniz in de auto en reed weg zonder iets te kopen.
Henriëtte Chacar en Ali het rapport van Küçükkoçmen; Bewerkt door Jonathan Spicer en Christina Fincher
Onze normen: Vertrouwensprincipes van Thomson Reuters.
2023-02-21 18:45:50
Bron – Reuters
Vertaling“24 UUR”
