De twee belangrijkste tegenstanders van het Midden-Oosten – Iraans en Saoedi-Arabië – kwamen overeen de diplomatieke betrekkingen te herstellen na een onderbreking van zeven jaar. Nu is een dergelijke beslissing winstgevend voor beide landen, maar de mogelijkheid van een alomvattende verzoening tussen de twee traditionele rivalen wordt nog steeds in twijfel getrokken.
De duidelijke winnaar is China, dat de bemiddelaar is in de onderhandelingen tussen Teheran en Riyad. voorheen Peking in het Midden-Oosten politiek Hij gaf niet veel om processen. Maar nu in de buurt Verenigde Staten van Amerika en het scenario van het onder druk zetten van Rusland lijkt redelijk realistisch.
Iraanse dwang
Iraans en Saoedi-Arabische diplomatieke betrekkingen al in 2016, toen de Saoedi’s een prominente sjiitische geestelijke arresteerden. [ayətullah Nimr ən-Nimr] afgesneden na de executie. Herstel van deze relaties werd gedurende meerdere jaren verwacht. De eerste bemiddelaar was Irak. Vanaf april 2021 werden in Bagdad verschillende onderhandelingsrondes gehouden. De dialoog werd soms geblokkeerd en enkele maanden opgeschort en soms opnieuw opgestart.
In januari 2022 leek een succesvol resultaat aanstaande. Drie onderzoeken naar OIC-lijnen voor het eerst sinds 2016 in Saoedi-Arabië Iraans een visum afgegeven aan zijn diplomaat (de OIC heeft zijn hoofdkantoor in Jeddah, Saoedi-Arabië). Teheran daarentegen heeft de energiesector van Irak als een interessegebied gezien, maar staat positief tegenover de onderlinge koppeling van de energienetwerken van Saoedi-Arabië en Irak.
Maar 2022 was geen succesjaar. De Iraanse autoriteiten concentreerden zich op het onderdrukken van protesten en andere binnenlandse problemen. Oekraïne Ook de samenwerking tussen Teheran en Moskou op het slagveld kwam naar voren. Niemand herinnerde zich dat hij vrede had gesloten met de Saoedi’s. Daarom kwam de in maart 2023 in Peking ondertekende normalisatieovereenkomst onverwacht.
Ook zijn Teheran en Riyad al lang tot de conclusie gekomen dat de beste optie is om de diplomatieke betrekkingen te herstellen. Het doel van Iran is duidelijk. De afgelopen jaren is het land uit de ene escalatie gekomen en valt het in andermans armen. Israël saboteert regelmatig de nucleaire installaties van het land en valt pro-Iraanse troepen aan. Donald Trump 2018Het volstaat te herinneren aan de moord op de Iraanse generaal Qassem Soleimani in Bagdad nadat hij zich terugtrok uit de nucleaire deal. Dit deel is bijna lokaal leger conflict zou veroorzaken.
In tegenstelling tot de periode na de omverwerping van het regime van Saddam heeft Teheran zijn invloed in het Midden-Oosten al enige tijd niet kunnen uitbreiden. Nu zijn Iraniërs niet in de stemming voor expansie – ze hebben geen vrije middelen. Integendeel, het wordt steeds moeilijker om hun posities in Syrië, Irak en Libanon te behouden. In een dergelijke situatie beschouwde de leiding van de Islamitische Republiek het normaliseren van de betrekkingen met Saoedi-Arabië als de beste manier om hun complexe internationale situatie glad te strijken.
Iraniërs roepen Riyadh al geruime tijd op tot dialoog en hebben hun toevlucht genomen tot verschillende drukmethoden om hun oproepen geloofwaardiger te maken. Iraanse drones in de handen van de Jemenitische Houthi’s raakten Saoedi-Arabië, Iraanse hackers vielen de belangrijke infrastructuurfaciliteiten van het koninkrijk aan en er vonden mysterieuze explosies plaats op Saoedische tankers.
De “relatiedwang” werkte eindelijk, maar dat is niet alles. Verenigde Staten van Amerikaaanwezigheid in het Midden-OostenRoem De achteruitgang dwong de Saoedi’s tot compromissen. Het koninkrijk wilde in de toekomst duidelijk niet alleen zijn met Iran. Er moest dus nog overeenstemming worden bereikt over de compromisformule.
Fragiele normalisatie
Details over de verzoening tussen Iran en Saudi-Arabië zijn niet bekendgemaakt. Vermoedelijk is er sprake van de verdeling van invloedssferen in de regio. Maar in ieder geval kan niet worden gezegd dat alle tegenstellingen tussen de twee landen achterwege blijven. Jarenlang zijn ze voorbeeldige vijanden geweest: de revolutionaire republiek en de soennitische monarchie, “Dood aan Amerika!” het schreeuwen van slogans van antikoloniale macht en Verenigde Staten van Amerika invloed basis.
Tijdens het 40-jarig bestaan van de Islamitische Republiek zijn de betrekkingen tussen Teheran en Riyad verschillende keren in een normaliseringsfase terechtgekomen. Maar elke keer begon een nieuwe klimfase. Deze keer kunnen soortgelijke zigzaglijnen niet worden genegeerd. De Iraniërs en Saoedi’s blijven rivalen en niemand heeft het over een volledige verzoening.
Het feit dat niet alles van deze twee landen afhangt, bemoeilijkt de situatie. Het is belangrijk dat het koninkrijk de oorlog met de Houthi’s in Jemen beëindigt. Nu is het waarschijnlijk mogelijk om met Iran te onderhandelen om de hulp aan de rebellen te beperken of helemaal stop te zetten. Maar wordt het probleem opgelost? Houthi’s hebben al gezegd Iran-Saoedische normalisatie leger heeft geen invloed op de gang van zaken.
Ongetwijfeld willen beide landen dat de spanning in de regio afneemt. Maar soms zijn de omstandigheden sterker dan verzoeningspogingen.
Chinees alternatief
Het is nog te vroeg om de werkelijke gevolgen van de overeenkomst voor de Iraniërs en Saoedi’s in te schatten. Waar nu over gesproken kan worden, is de onverwachte rol van China als bemiddelaar. Velen zeggen dat Beijing de rivaal van Washington in het Midden-Oosten zal zijn. Rusland Ook de media spreken met bijzondere tevredenheid over de groeiende rol van China in de regio.
De VS verliezen echt hun interesse in het Midden-Oosten. Het Witte Huis is niet erg blij met de deal tussen Iran en Saoedi-Arabië. Maar om dit te voorkomen, moest de veiligheid in Riyad worden gewaarborgd. De VS stemmen ermee in om wapens aan het koninkrijk te verkopen, maar stemmen er niet mee in om het met hun eigen troepen te verdedigen. Momenteel bevindt Washington zich tussen de twee landen. leger in plaats van deel te nemen aan het conflict, accepteert hij de normalisering van hun relatie.
Tegelijkertijd onderscheidt China zich als een verantwoordelijke en vredelievende staat die streeft naar constructieve beslissingen en problemen uit de impasse kan halen. Succesvolle bemiddeling tussen Iran en Saoedi-Arabië, die de afgelopen jaren een proxy-oorlog met elkaar hebben gevoerd, heeft bewezen dat het, in tegenstelling tot de Verenigde Staten, regionale conflicten kan stoppen zonder genoegen te nemen met algemene vredesbeloften.
Natuurlijk betekent het diplomatieke succes van China in het Midden-Oosten niet dat het een compromis probeert te sluiten met zijn 12-puntenplan. Oekraïne en het kan hetzelfde bereiken met betrekking tot Rusland. De eerste factor die dit verhindert, is dat Kiev Peking niet als een zeer nauwe bondgenoot van Moskou ziet en het niet als bemiddelaar ziet. Maar het conflict kan uiteindelijk in een patstelling terechtkomen, en dan is Chinese bemiddeling misschien toch mogelijk. Rusland Hij zal het Westen niet in deze rol willen zien.
Het akkoord van Peking laat in ieder geval zien dat staten in het mondiale Zuiden niet op het Westen moeten vertrouwen om hun problemen op te lossen. In dit plan volgt China de door Rusland uitgestippelde weg. Het was Moskou dat de afgelopen tien jaar probeerde de rol van universele bemiddelaar in het Midden-Oosten te spelen. Kalkoen en het Astana-formaat, waarin ze probeerden de crisis in Iran en Syrië op te lossen zonder naar het Westen te kijken.
Het lijkt erop dat China zal proberen zijn eigen “Beijing-formaat” te creëren. De Chinese president Xi Jinping heeft de landen van de Perzische Golf (VAE, Bahrein, Iran, Koeweit, Qatar, Oman, Saoedi-Arabië) gevraagd om voor het eerst dit jaar zo’n top in Peking te houden. aanbod gemaakt.
Het is dus niet uitgesloten Rusland De media vierden snel de omkering van de rollen in het Midden-Oosten. China is daar geen bondgenoot van Rusland, maar een alternatief. De landen in het Midden-Oosten zijn erg teleurgesteld in het beleid van de VS en Europa en verwachten geen bemiddeling meer van het Westen. Echter Oekraïne Door de oorlog was het gezag van de Russische Federatie aanzienlijk verzwakt. En dit is in een tijd waarin Rusland het Midden-Oosten nog meer nodig heeft vanwege zijn isolement en economische moeilijkheden in het Westen. De landen in de regio kunnen niet anders dan begrijpen hoe hun positie in hun betrekkingen met Moskou sterker is geworden.
In vergelijking met Rusland heeft China veel meer financiële en technische capaciteit. Maar tot voor kort was hij blij met de economische expansie in de regio. politiek weigerde deel te nemen aan het proces. Nu zijn de posities van Rusland en de VS verzwakt en kan China het gat opvullen. China heeft de landen van de regio ook veel te bieden op militair-technisch gebied. aanbod kan en doet het al.
Wat The Wall Street Journal schreef over Iraniërs die Chinese hulp zochten om de nucleaire deal te herstellen, kan Moskou’s zorgen baren. Het Kremlin ziet deze deal niet in zijn eigen belang. Russische topdiplomaten hebben aan verslaggevers toegegeven dat Rusland geen behoefte heeft aan opheffing van de sancties tegen Iran en aan een grotere export van koolwaterstoffen.
Het is nog steeds twijfelachtig of China de nucleaire deal zal redden. Het is echter belangrijk dat een dergelijk verzoek aan hem wordt gedaan: het toont aan dat er een serieuze behoefte is aan een alternatieve kracht bij het oplossen van problemen die niet belangrijk zijn voor de regio. Een dergelijke aanpak zou zowel Washington als Moskou op zijn minst zorgen moeten baren.
Samengesteld door: Yadigar Sadiğli
Bron:
https://meduza.io/feature/2023/03/16/iran-i-saudovskaya-araviya-pomirilis-blagodarya-kitayu-pochemu-rossiyskie-propagandisty-zrya-raduyutsya-potere-vliyaniya-ssha-na-blizhnem- Vostok
Het artikel dat China twee moslims met elkaar heeft verzoend… En waar is Rusland blij mee? verscheen voor het eerst 24 uur.
