Taal is een belangrijk punt
Azerbeidzjan Alle afgestudeerden van de Arabische afdeling van de Faculteit voor Oosterse Studies van de Staatsuniversiteit, inclusief ikzelf, die in 1969 afstudeerde, werden opgeroepen voor het Sovjetleger. In 1967 versloeg het kleine Israël de legers van de gigantische Arabische staten in de 6-daagse oorlog, en de Arabische staten vroegen de Sovjet-Unie om hun legers weer op te bouwen en te bewapenen. Meer dan tienduizend Sovjet-Unie in Algerije, Libië, Egypte, Syrië, Irak, Jemen, Soedan leger Hij nam zijn expert graag aan.
zo’n groot aantal leger Om de baan van de specialist veilig te stellen, verzamelden ze iedereen die min of meer Arabisch kende in de USSR en stuurden ze naar de Arabische staten.
Ik ging naar Egypte. Hier werkten al zeker 30 afstudeerders van onze faculteit. Er waren onder ons mensen die de Arabische taal goed kenden, en mensen die de taal slecht kenden. Er waren mensen die Russisch goed kenden en mensen die het slecht kenden.
Alleen Mubariz Esadov weigerde absoluut Russisch te spreken en de spraak van Arabieren in het Russisch te vertalen.
Mijn beste lezer zal het misschien niet geloven en lachen, maar onze vriend Mubariz Esedov eiste het volgende van de Russische commandant: Azerbeidzjan leer de taal.
Stel je de situatie eens voor: er woedt een bloedige oorlog. Israël luchtvaart Egypte elke dag leger Een luitenant-kolonel, wiens bomonderdelen vanuit Moskou naar Egypte zijn gestuurd, krijgt de opdracht een Egyptische officier te helpen met advies over het verbeteren van de gevechtscapaciteit van een militaire brigade. De onfortuinlijke Russische luitenant-kolonel spreekt twee talen: Russisch en zweer taal. Hij kent geen andere taal. Hij beveelt me een tolk te geven die Arabisch spreekt. De commandant vertelt hem dat er geen Arabische vertaler is en dat zelfs de generaals overdag met lampen hebben gezocht maar ze niet konden vinden. De luitenant-kolonel smeekte veel en uiteindelijk omhelsden ze hem en zeiden dat er een tolk uit Moskou was gestuurd en dat we die aan jou zouden geven.
Hier bezoekt de vertaler een militaire eenheid aan de frontlinie langs het Suezkanaal en kijkt naar de luitenant-kolonel, die hem aankijkt en de vertaler vraagt de luitenant-kolonel in gebroken Russisch: Azerbeidzjan Kent u uw taal?” De ogen van de luitenant-kolonel werden groot en hij zei: “Ik weet het niet.” Het bloed van de vertaler wordt zwart en hij zegt: “Als dat niet zo is, heb ik niets met u te maken, alleen vertalen van Arabisch naar Azerbeidzjaans.” En hij weet heel goed dat hij geslaagd is. zweer zeg het. De tolk wacht tot de spreekfontein van de commandant is afgelopen, kijkt hem ten slotte koel aan en zegt: “Nichego ne ponyal.”
Kortom, de Azerbeidzjaanse vertalers, die in Egypte dienden en in het leger gerespecteerd werden vanwege hun kennis en kunde, vroegen deze Mubariz Esadov om enkele woorden uit de corrupte Russische taal te vertalen voor deze onderdrukte en ongelukkige luitenant-kolonel. Nationaal Onze staf zei “hij stierf, hij keerde niet terug, laat de luitenant-kolonel herstellen en de Azerbeidzjaanse taal leren”.
De commandant zag de terugkeer van een man met “Arabische vertaler” op zijn diploma als een grote bedreiging, in omstandigheden van een ernstig tekort aan Arabische vertalers, en adviseerde de luitenant-kolonel, die dag en nacht klaagde. zijn militaire carrière en het aantal sterren dat op zijn epauletten kon landen, “laat hem werken met de vertaler, leer hem Russisch.”
Ik ken geen tweede Azerbeidzjaans die zoveel van zijn moedertaal houdt als Mubariz Esadov, die lijdt onder zijn vooroordelen en zijn vreugde naar de hemel probeert te verheffen. Deze vertaler Mubariz Asadov was een dapper en patriottisch persoon! Hij werkte twee jaar in Egypte, hij vertaalde geen enkele zin uit het Arabisch in het Russisch voor de Russische luitenant-kolonel, twee jaar later verzamelde hij het geld voor de auto en keerde terug naar zijn geboorteplaats.
Ik moet toegeven dat Mubariz Esadov in één ding niet geslaagd was: de Russische luitenant-kolonel leerde geen Azerbeidzjaans.
Weet je wat het nu betekent? Waarom en waarom herinner ik me deze mooie en leerzame gebeurtenis die een halve eeuw geleden plaatsvond? ik ben aan het kijken Oekraïne Naar “Youtube”-kanalen. Net als de absolute meerderheid van onze bevolking ben ik fan van Oekraïne. Ik bekritiseer Rusland in al mijn interviews. Het kwam zo ver dat ik onlangs naar een bouwmarkt ging en om een schaar vroeg en de verkoper vertelde me China en Oekraïne Ik heb een schaar die ik heb geproduceerd Oekraïne rekening houdend met mijn vooringenomenheid, kan hij me alleen een Oekraïense schaar verkopen. Ik betaal het geld en koop de Oekraïense schaar zonder te luisteren.
Sommige Oekraïense servers spreken geen Russisch, zelfs niet als je ze doodt. De interviewer spreekt Russisch en geeft zijn vragen en opmerkingen in het Oekraïens. Het is bekend dat de meeste kijkers van deze kanalen geen Oekraïens kennen. Hoewel hij probeert de betekenis ervan te begrijpen, heeft hij grote moeite. Maar Oekraïense servers spreken alleen in hun eigen taal.
Waarom?
een.Ze haten het Russische volk en de Russische taal. Nee, er zijn toeslagen. Dus waarom ontmoeten ze alleen mensen die Russisch spreken? Interviewers beantwoorden hun vragen immers in het Oekraïens, alleen in het Russisch. Daarom is de Russische taal wel te horen in hun uitzendingen, maar niet uit hun mond en tong. Ze zijn bang dat Oekraïense patriotten hen zullen vermoorden. Nationaal Zullen ze me beschuldigen van incompetentie?
2.Ze willen hun geïnterviewden tijdens een shoot of twee de Oekraïense taal leren. Het is niet gebeurd! Mubariz kan in een show of twee niet doen wat Esadov in twee jaar niet kon.
Taal is een belangrijk thema. De definitie die aan taal wordt gegeven luidt: “taal is een communicatiemiddel”.
COMMUNICATIE.
