“Karabach-clan” roept mensen op tot actie tegen Pashinyan – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

Politiek commentator denkt dat processen vanuit Rusland worden aangestuurd

Het “parlement” van Nagorno-Karabach kwam op 22 mei buitengewoon bijeen.

Tijdens de bijeenkomst werd de verklaring van de Armeense premier Nikol Pashinyan besproken dat Nagorno-Karabach een integraal onderdeel is van Azerbeidzjan.

Na de discussie legde het “parlement” van Nagorno-Karabach een verklaring af waarin stond dat Pashinyan de Armeense grondwet ernstig had geschonden:

“Pashinyan schendt op grove wijze de onafhankelijkheidsverklaring en de grondwet van Armenië, die de aanneming verbiedt van elk document dat Karabach erkent als een deel van Azerbeidzjan. Voor ons, Nikol Pashinyan’s” Artsakh “(Armeniërs noemen het Karabach) soevereiniteit en elke verklaring die het recht van onze mensen tot zelfbeschikking is onaanvaardbaar en nutteloos.Artsakh is nooit afgedwaald van het pad dat ze heeft gekozen. zal het niet nemen.”

Voormalig president van Armenië Serzh Sargsyan en voormalige leiders van Nagorno-Karabach Arkady Ghukasyan en Bako Sahakyan accepteren de verklaring van de premier niet. ze telden.

In tegenstelling tot hen vroeg voormalig president Robert Kocharyan echter aan het “Parlement van Nagorno-Karabach”, “Begrijp je wat er nu is gebeurd?” vroeg.

R. Kocharyan merkte ook het volgende op: “Wat mij betreft, vind ik de ultimatumeisen aan de presidenten ongepast en beledigend.” Ben je zo naïef? Het was onmogelijk om de openlijke overgave van Karabach in de afgelopen twee jaar niet te zien. We deelden dit met het publiek. De meerderheid van de Karabach Milli Majlis (met uitzondering van vier afgevaardigden) en haar leiders reageerden niet op onze waarschuwingen. Dat deden ze niet.”

Ook de Armeense oppositie riep de komende dagen op tot actie.

Konstantin Zatulin, eerste vicevoorzitter van de Russische Doema-commissie voor GOS-aangelegenheden, Euraziatische integratie en burgerbetrekkingen, reageerde op de verklaring van premier N. Pashinyan op het radiostation “Говорит Москва”.

Hij zei dat Azerbeidzjan de verklaringen over de garantie van de rechten en veiligheid van de Armeniërs niet zou respecteren.

“Azerbeidzjan zal in het beste geval bereid zijn enkele fatsoensnormen te handhaven tegen de zogenaamde Armeense bevolking en zal zeggen dat Armeniërs het Azerbeidzjaanse staatsburgerschap moeten accepteren. Als ze dat niet doen, moeten ze die regio verlaten. Niemand kan een land verbieden. van het promoten van staatsburgerschap, maar aanbieden om je voorouderlijk land te verlaten terwijl je je staatsburgerschap verliest, zal deportatie voorkomen. Negatief”.

De politicoloog Rauf Mirgadirov evalueert de situatie voor Meydan TV en zegt dat we eerst moeten kijken naar wie er protesteert in Nagorno-Karabach:

“Dus, protesteren de Armeniërs of de Russen? Allereerst zijn Vardanyan en anderen, die naar Nagorno-Karabach zijn gestuurd, volledig afhankelijk van Rusland. Ten tweede hebben Russische vredeshandhavers een bezettingsregering in de regio gecreëerd en alle problemen worden door die regering opgelost. Ik geloof niet dat alle of de meeste Armeniërs in de regio voorstander zijn van integratie in Azerbeidzjan. Maar momenteel staan ​​de marionetteninstellingen in de regio – het parlement, de president, sommige ministeries en andere – onder directe controle van het Kremlin. Als Rusland het niet wil, houden ze hun mond. Zij zijn degenen die bezwaar maken tegen de verklaring van Nikol Pashinyan op 22 mei.”

De politiek commentator merkte op dat de Russische leider Poetin en minister van Buitenlandse Zaken Lavrov in Praag protesteerden tegen de verwijzing van de Armeense en Azerbeidzjaanse presidenten naar de verklaring van Alma-Ata:

“Eigenlijk zou Rusland als bemiddelaar blij moeten zijn dat de strijdende partijen het met elkaar eens zijn geworden. Ze riepen openlijk naar de Armeniërs en zeiden dat Pashinyan de territoriale integriteit van Azerbeidzjan erkende, terwijl Rusland een ander aanbod deed en de status van Karabach voor later wilde verbergen.”

Mirgadirov is van mening dat de voormalige presidenten van Armenië Kocharyan en Sarkisyan ook aan Rusland gelinkte politieke figuren zijn:

“De krachten die politieke en financiële steun verlenen, zijn ook verbonden met Rusland. Dit zijn de mensen die op dit moment protesteren tegen Pashinyan, beide vertegenwoordigers van de “Karabach-stam”. Hoewel Sarkisian later naar Karabach kwam, is het waar dat hij zich bij die stam heeft aangesloten. We moeten echter rekening houden met één punt: hoewel ze een serieuze macht zijn, is hun vermogen om gebeurtenissen te beïnvloeden enigszins beperkt. Feit is dat de eenzaamheid die in de internationale wereld werd ervaren als gevolg van de aanval van Rusland op Oekraïne, door hen niet onopgemerkt bleef. Dit komt tot uiting in het gebrek aan grootschalige actie door deze krachten in de afgelopen jaren.”

“Het is moeilijk te voorspellen wat de pro-Russische strijdkrachten in de nabije toekomst zullen doen. In Armenië deed zich echter een zeer gevaarlijke situatie voor. Deze krachten kunnen alle middelen gebruiken.” Mirgadirov voltooide zijn visioen.

Op 22 mei kondigde de Armeense premier Nikol Pashinyan op een persconferentie aan dat hij de territoriale integriteit van Azerbeidzjan zou erkennen.

N. Pashinyan zei dat Armenië bereid is Nagorno-Karabach te erkennen als een deel van Azerbeidzjan, op voorwaarde dat de veiligheid van de Armeense bevolking gewaarborgd is.

“86.600 vierkante kilometer beslaat het grondgebied van Nagorno-Karabach. Als we elkaar goed begrijpen, dan erkent Armenië de territoriale integriteit van Azerbeidzjan binnen de genoemde grenzen, en Baku erkent de territoriale integriteit van Armenië in een gebied van 29.800 vierkante kilometer. – zei Pashinyan stressvol.

Op 25 mei ontmoeten de presidenten van Armenië en Azerbeidzjan elkaar in Moskou onder bemiddeling van Vladimir Poetin.

Ontmoeting Brussel en Washington

Op 14 mei kwamen de leiders van Azerbeidzjan en Armenië in Brussel bijeen onder bemiddeling van de voorzitter van de Europese Raad Charles Michel.

Charles Michel Brussels legde na de vergadering een verklaring af en sprak zijn tevredenheid uit over de onderhandelingen.

In de verklaring stond dat de leiders de voorbereidingen bespraken voor het tot stand brengen van vrede in de zuidelijke Kaukasus.

“Na de recente positieve onderhandelingen over het vredesakkoord in de VS moeten de inspanningen worden voortgezet om beslissende stappen te zetten in de richting van de ondertekening van een alomvattend vredesakkoord tussen Armenië en Azerbeidzjan. zei Charles Michel.

Op 1-4 mei kwamen de ministers van Buitenlandse Zaken van Azerbeidzjan en Armenië bijeen in Washington.

Tijdens een persconferentie op 4 mei verklaarde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken dat Azerbeidzjan en Armenië aanzienlijke vooruitgang hebben geboekt in de richting van een permanent vredesakkoord.

Een korte geschiedenis van het conflict

De eerste fase van het Karabach-conflict tussen Azerbeidzjan en Armenië begon in 1988.

Tijdens de Eerste Karabach-oorlog, die begon met de territoriale claim van Armenië op Azerbeidzjan en eindigde met de in 1994 ondertekende staakt-het-vuren-overeenkomst, werden de Nagorno-Karabach-regio van Azerbeidzjan en de 7 districten bezet.

Als gevolg van de Tweede Karabach-oorlog, die in september 2020 44 dagen duurde tussen de strijdkrachten van Azerbeidzjan en Armenië, herwon Azerbeidzjan de controle over een deel van Karabach en 7 omliggende districten.

Russische vredeshandhavers werden ingezet bij de Lachin Corridor en de contactlijn in Karabach, nadat de conflicten waren gestopt met de drievoudige gezamenlijke verklaring ondertekend door de leiders van Azerbeidzjan, Armenië en Rusland.

In dit stadium wordt het staakt-het-vuren in de regio regelmatig geschonden en zijn er zelfs dagen van schermutselingen.

Als gevolg hiervan verliezen beide partijen en geven ze elkaar de schuld.