Oorlog ‘maar een baan’ voor Oekraïense vrijwilligers, angst neemt af – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
FRONTLINE, Oekraïne, 4 mei (Reuters) – Na maandenlang in loopgraven en bunkers te hebben gewoond nabij het zuidoostelijke front van Oekraïne, hebben Artem en zijn medesoldaten de angst die ze ooit voelden, verloren.
De strijd gaat door voor een 30-jarige vrijwilliger uit een klein stadje in de buurt van Tsjernigov in het noorden van het land, die meer dan een jaar geleden werd belegerd en kortstondig bezet tijdens de volledige Russische invasie van Oekraïne. .
Ondanks regelmatig artillerievuur en de helikopter boven ons hoofd is de situatie met troepen dicht bij Russische posities de laatste tijd relatief rustig.
Soldaten kijken het grootste deel van hun tijd met een verrekijker, wachten, luisteren, scrollen door smartphones, ruimen modder op en controleren hun wapens, inclusief machinegeweren geleverd door de VS en Duitsland.
De commandant van de groep, Dmitri, zei dat de laatste Russische aanval ongeveer een maand geleden was, ongeveer 30 Russische soldaten werden neergeschoten door twee machinegeweren. Reuters kon rapporten op het slagveld niet onafhankelijk verifiëren.
“Er is hier altijd gevaar, maar na verloop van tijd raak je eraan gewend en worden al je zintuigen scherper”, vertelde Artem tijdens een recente missiereis aan Reuters.
“Je voelt niet langer de angst die je vroeger had”, voegde Artem toe, die ongeveer zes maanden in het oosten van Donbass is gestationeerd. Hij keert regelmatig terug naar de loopgraven, werkt vier dagen met zijn meestal vrijwillige kameraden en neemt vier dagen vrij.
Ze delen hun locatie met een kat en zeven kittens, waardoor de muizenpopulatie laag blijft.
‘GEWOON EEN BAAN’
Smalle greppels werden diep gegraven met zwarte aarde en op sommige plaatsen versterkt met zandzakken.
De bunkers zijn krap, maar bieden beschutting tegen artillerie, mortieren en drones die beide kanten langs de ongeveer 1.200 km lange frontlinie in Oost- en Zuid-Oekraïne bedreigen.
“We hebben eten en een slaapplaats, we hebben een dak boven ons hoofd. Ik denk niet dat we hier iets meer nodig hebben als we eenmaal aan jullie behoeften hebben voldaan”, zei Artem, die zijn naam alleen om veiligheidsredenen noemde.
“Je kunt slapen, je kunt eten en je bevindt je in de illusie van veiligheid. Niets anders doet er toe.”
Kort nadat de invasie was begonnen, sloot hij zich aan bij de strijd tegen de Russen uit patriottisme en verlangen om zijn ouders, vrienden en minnaar te beschermen.
“Naarmate de tijd verstrijkt, wordt het gewoon een baan als je je realiseert dat ze allemaal veilig zijn.”
Hij is al een tijdje niet thuis geweest en wacht liever tot het conflict voorbij is om na zijn vertrek niet terug de loopgraven in gestuurd te worden.
De Oekraïense autoriteiten plannen een grote tegenaanval in de komende weken die het tij van de oorlog zal keren en de Russen terug naar de grenzen van 1991 zal drijven.
Tot die tijd wachten Artem en zijn vrienden en bereiden ze zich voor op het volgende conflict.
Onder redactie van Nick Macfie
Onze normen: Vertrouwensprincipes van Thomson Reuters.
2023-05-04 13:30:50
Bron – Reuters
Vertaling“24 UUR”
