Controverse en beschuldigingen van antisemitisme hebben de tournee van de ouder wordende rocker vanaf het begin achtervolgd.
Twee soldaten flankeren een man in een lange, zwartleren overjas met een rode armband, een donkere bril en een machinegeweer.
Zelfs de loutere beschrijving zou wenkbrauwen doen fronsen voor iedereen die op de hoogte is van het nazi-Duitse tijdperk, maar Pink Floyd-frontman Roger Waters koos ervoor om die kleding te dragen tijdens een optreden in Berlijn.
Als reactie op de stortvloed aan video’s die op sociale media zijn geüpload en de verontwaardiging van mensenrechtenorganisaties, heeft de Duitse politie vrijdag aangekondigd dat ze zijn optredens in het land zullen onderzoeken.
“We doen onderzoek op verdenking van het aanzetten tot publieke haat omdat de kleding die op het podium wordt gedragen, kan worden gebruikt om het naziregime te verheerlijken of te rechtvaardigen, waardoor de openbare rust wordt verstoord”, zei politiewoordvoerder Martin Halweg tegen AFP.
“De kleding lijkt op de kleding van een SS-officier”, voegde hij eraan toe.
Men zou kunnen beweren dat de outfit van Waters een eerbetoon was aan de film ‘The Wall’ van Pink Floyd, niet een weerspiegeling van zijn persoonlijke opvattingen.
In het muzikale drama uit 1982 spreekt een personage verkleed als autoritaire fascist een fervente menigte toe, een scène die doet denken aan de bijeenkomsten in Neurenberg tijdens het nazi-tijdperk. Zwarte, LGBT- en joodse figuren in de film worden fysiek aangevallen na de toespraak van het fictieve personage.
De Duitse etappe van Water’s tour werd vanaf het begin ontsierd door controverse, waarbij lokale autoriteiten in Frankfurt en München zijn concerten probeerden te annuleren vanwege beschuldigingen van antisemitisme.
Waters heeft gereageerd op beweringen dat zijn berichten een antisemitische ondertoon bevatten in een opiniestuk dat afgelopen februari in de Berliner Zeitung in Duitsland werd gepubliceerd.
Daarin zegt hij dat de “Israëlische lobby” een “verachtelijke lastercampagne tegen hem” leidt en dat dit neerkomt op pogingen om zijn “vijfenzeventig jaar oude strijd voor gelijke mensenrechten voor al mijn broeders en zusters in Palestina/Israël , ongeacht hun etniciteit, religie of nationaliteit.”
Waters is een prominent lid van de wereldwijde pro-Palestijnse Boycot, Divestment and Sanction-beweging. Bekend als BDS, heeft het tot doel Israël te dwingen zich terug te trekken uit bezette gebieden door het te isoleren van de wereldgemeenschap op economisch, cultureel en diplomatiek niveau.
Concerten en spreekbeurten in heel Europa en de Verenigde Staten worden afgeblazen vanwege zijn opvattingen.
Zijn verklaringen en optredens zijn een bijzonder gevoelige kwestie in Duitsland, aangezien openbare verwijzingen die het naziregime lichtzinnig maken, algemeen worden veroordeeld.
Waters kondigde aan dat hij de verboden voor de rechtbank zou aanvechten. Uiteindelijk werden de concerten toegestaan en verscheen Waters eerder in mei zelfvoldaan in Hamburg.
“Zodat iedereen het weet: een rechtbank in Frankfurt heeft bepaald dat ik geen antisemiet ben. Prachtig”, zei hij in een toespraak tot de menigte.
Zijn optredens bevatten momenteel een intermezzo waarin de namen van Mahsa Amini, een jonge Iraanse vrouw wiens dood massale protesten tegen de regering veroorzaakte, en Holocaustslachtoffer Anne Frank op een scherm worden geprojecteerd.
Later in de voorstelling wordt een groot opgeblazen varken boven de menigte gehesen, versierd met het logo van het Shell Oil-bedrijf maar ook een davidster – ogenschijnlijk een vertegenwoordiger van de Israëlische staat.
Waters heeft herhaaldelijk beweerd dat hij niet antisemitisch is, maar mensenrechtenorganisaties hebben gezegd dat hij legitieme kritiek op Israël verwart met nauwelijks verhuld antisemitisme.
Er werden landelijke protesten georganiseerd tegen de concertreeks van de Britse musicus in Duitsland, zoals afgelopen zondag in München, waar ook joodse groepen bij aanwezig waren.
“De haatdragende taal tegen Joden heeft duidelijk een plaats in dit land. De plaats is nu de nieuwe Olympia Hall [in Munich]”, zei Charlotte Knobloch, de voorzitter van de Joodse Gemeenschap in München en Opper-Beieren bij de ingang van het gebouw waar het concert zou plaatsvinden.
Oudere generaties herinneren zich hem vanwege de status van de band als de ultieme protestband van de jaren zeventig, waarbij veel van hun liedjes synoniem waren met linkse politieke bewegingen van die tijd.
Waters staat bekend om zijn ogenschijnlijk eigenzinnige opvattingen – hij klaagde ooit dat hij “ongemakkelijk” was met het commerciële succes van Off The Wall, evenals de film die daarbij hoorde. The Wall was destijds een recordhouder in de branche.
