Rauf Mirgadirov: “Maria Zakharova heeft om twee redenen gelijk” – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

“Joint Monitoring Centre wil daarbij een beeld van Türkiye creëren”

Van Azerbeidzjaanse zijde heeft nog geen officieel antwoord gegeven op de standpunten van Maria Zakharova, de perssecretaris van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, over de tijdelijk ingezette vredesmissie in Nagorno-Karabach.

Officiële briefing van het ministerie van Buitenlandse Zaken op 20 juli voornoemd Hij zei dat de activiteit van de Russische vredesmissie in Nagorno-Karabach steeds meer nodig is vanwege de aanhoudende gespannen situatie in de regio.

Ministerie van Buitenlandse Zaken van Azerbeidzjan naar het onderzoek van Meydan TV over deze kwestie. “Er is nog geen aankondiging, als die er is, zullen ze die publiceren” gereageerd.

Maria Zakharova merkte ook op dat Russische vredeshandhavers een belangrijke stabiliserende rol blijven spelen in Nagorno-Karabach. Verwijzend naar het document van 9 november 2020 van de leiders van Rusland, Armenië en Azerbeidzjan, verklaarde hij dat Ankara geen partij was bij de verklaring van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan dat Russische vredeshandhavers Nagorno-Karabach tegen 2025 zouden moeten verlaten.

Politiek commentator Rauf Mirgadirov vindt dat Maria Zakharova om twee redenen gelijk had. In een gesprek met Meydan TV zegt Mirgadirov dat Ankara het niet eens is met de tripartiete verklaring die in 2020 is ondertekend:

“Wat dat betreft is er geen reden voor Turkije om een ​​verzoek in te dienen. Wat verrassend is, is dat hoewel Russische troepen zich op Azerbeidzjaans grondgebied bevinden, Armenië volgens de verklaring inspraak heeft. De tweede reden is dat de tripartiete verklaring niet werd erkend door de VN en niet werd goedgekeurd door de parlementen van de drie landen. Daarom wordt Ankara’s tussenkomst in de kwestie verstoord door Moskou.”

Rauf Mirgadirov benadrukte dat uit de verklaring van Zakharova blijkt dat Moskou de noodzaak heeft verklaard om het verblijf van vredeshandhavers te verlengen:

“Hij vertelt Turkije ook om plaats te nemen in het Joint Monitoring Centre in Agdam. Hoewel Türkiye er al 2 jaar zit, is het tot nu toe stil gebleven. Over het algemeen is de functie van het Joint Monitoring Centre onbekend, aangezien de verklaringen over alle schendingen van het staakt-het-vuren worden gedaan door het Russische Ministerie van Defensie. Het is inderdaad de verantwoordelijkheid van het Gemeenschappelijk Waarnemingscentrum om dergelijke situaties uit te leggen en te stabiliseren. Naar mijn mening beoogt het Joint Monitoring Centre in dit proces het imago van Türkiye te creëren.

“Een van de partijen kan zes maanden voor het einde van de periode van vijf jaar om terugtrekking van de troepen verzoeken. Zo heeft Azerbeidzjan deze kwestie op de agenda gebracht, terwijl Armenië en lokale Armeniërs dat juist niet wilden. Het is waar dat lokale Armeniërs geen partij zijn. Wat gebeurt er dan? In die verklaring stond geen antwoord op deze vraag, noch heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken, dat wordt voorgezeten door het voorzitterschap, opheldering gegeven. Ook is er een technisch probleem, de verklaring is op 9 november of op november afgelegd. 10. en de dag erna wordt Victory Day gevierd. Dus toen Baku 6 maanden geleden de terugtrekking van vredeshandhavers ter sprake bracht, rijst de vraag of het vanaf 9 november of 10 november wordt berekend. Hoewel er een technische nuance is, heeft dit invloed op de wettigheid van de te nemen stap.Mirgadirov voegde het toe.

Ten slotte zeiden Baku en Yerevan dat als ze de terugtrekking van Russische troepen willen, ze begin 2025 twee kwesties moeten ophelderen:

“De eerste is de ondertekening van een vredesverdrag tussen de twee staten, en de tweede is de veiligheid en rechten van de Armeense gemeenschap die op het grondgebied van Azerbeidzjan woont. Ze moeten tot overeenstemming komen over deze twee kwesties zonder tussenkomst van Moskou, zodat de terugtrekking van Russische troepen uit de regio kan worden gerealiseerd. Het is waar dat er een factor is die dit allemaal beïnvloedt, en dat zijn de gebeurtenissen in Oekraïne.

Een korte geschiedenis van het conflict

De eerste fase van het Karabach-conflict tussen Azerbeidzjan en Armenië begon in 1988.

Tijdens de Eerste Karabach-oorlog, die begon met de territoriale claim van Armenië op Azerbeidzjan en eindigde met de in 1994 ondertekende staakt-het-vuren-overeenkomst, werden de Nagorno-Karabach-regio van Azerbeidzjan en de 7 districten bezet.

Als resultaat van de Tweede Karabach-oorlog, die in september 2020 44 dagen duurde tussen de strijdkrachten van Azerbeidzjan en Armenië, herwon Azerbeidzjan de controle over een deel van Karabach en 7 omliggende districten.

Russische vredeshandhavers werden ingezet bij de Lachin Corridor en de contactlijn in Karabach, nadat de conflicten waren gestopt met de drievoudige gezamenlijke verklaring ondertekend door de leiders van Azerbeidzjan, Armenië en Rusland.

In dit stadium wordt het staakt-het-vuren in de regio regelmatig geschonden en zijn er zelfs dagen van schermutselingen.

Als gevolg hiervan verliezen beide partijen en geven ze elkaar de schuld.