“De poging van Armenië om humanitaire vracht naar Karabach te sturen zonder Azerbeidzjan te vragen, is een geplande provocatie” – MENING – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
“Armenië heeft Baku niet verzocht om humanitaire vracht naar Karabach te sturen, dat het erkent als Azerbeidzjaans grondgebied. Ze geven het toe. Daarom is dit een geplande provocatie.”
Plaatsvervangend Elnur Allahverdiyev zei deze woorden in zijn verklaring aan het “Rapport”.
Volgens hem werd de Aghdam-Khankendi-route, voorgesteld door Azerbeidzjan om te voorzien in de humanitaire behoeften van Armeniërs die in de economische regio Karabach wonen, aanvaard tijdens de laatste bijeenkomst in Brussel: “Dit werd officieel aangekondigd door de voorzitter van de Europese Raad Charles. Michel, na “De onderhandelingen van de leiders van Azerbeidzjan en Armenië. Ik vraag me af of dit de premier van Armenië is. Waarom drong hij er tijdens de onderhandelingen niet op aan dat de goederen door Lachin gaan? Hij had dit direct na de ontmoeting in Brussel in juli kunnen zeggen. 15 en uitte zijn ongenoegen. De ambtenaar Yerevan vroeg niet om humanitaire vracht van Baku naar Karabach te sturen, dat hij erkende als Azerbeidzjaans grondgebied: “Ze accepteren dit zelf. Dit is dus een geplande provocatie.”
E. Allahverdiyev zei dat de steun van sommige staten aan de provocatiepoging van Armenië redelijke twijfels oproept. “Het feit dat ze herhaaldelijk verklaringen afleggen over dit onderwerp, is een duidelijke indicatie van de dubbele standaard. Bijna een miljoen Azerbeidzjaanse bevolking, die gedwongen werd verdreven uit Karabach, leefde jarenlang in nood aan humanitaire hulp, vooral in de jaren 90 van de vorige eeuw. Reageerden de landen die deze verklaringen aflegden hetzelfde?Nu de ambassadeurs van Yerevan in Turkije naar de grens met Azerbeidzjan komen, houden waarnemers die door Europa zijn gestuurd dag en nacht de wacht.
De afgevaardigde zei dat het feit dat de separatisten de militaire provocaties niet opgaven, zelfs niet in het licht van “voedseltekort”, het ware gezicht van de huidige situatie liet zien, en voegde eraan toe: “De separatistische junta is zo ver buiten haar grenzen gegaan dat het dat wel doet zijn provocaties niet opgeven. Zelfs tijdens de zogenaamde “humanitaire crisis”, provocaties. Niet alleen voor Azerbeidzjaanse vliegtuigen, maar ook voor buitenlandse vliegtuigen boven de regio. Er worden radiobarrières gecreëerd voor de vlucht van passagiersvliegtuigen die vliegen. Zoals in juli Op 24 januari blokkeerden ze het vliegtuig van de luchtvaartmaatschappij “Czech Airlines”. Ik vraag me af of de Europese landen die een geluid maakten hiervan op de hoogte zijn?”
De afgevaardigde merkte op dat geen enkele staat of staten een andere staat kan instrueren om “de grens te openen waar we willen, laten we onze goederen daarheen passeren”. Ons standpunt is duidelijk. De weg Agdam-Khankendi is helemaal klaar, we dienden ons voorstel in en het werd aanvaard in Brussel. Na het passeren van alle douane- en grensprocedures kan uw lading via genoemde route naar Hankendi worden gebracht. Bovendien is Azerbeidzjan klaar om te voorzien in de voedsel- en andere behoeften van de Armeniërs die op ons land wonen. De grensovergang van Laçın werkt volgens zijn eigen ritme. Gewone mensen steken ongehinderd de grens over. Tot nu toe hebben bijna 2.000 mensen de grens gebruikt.”
Volgens E. Allahverdiyev maken Armenië en zijn beschermheren gebruik van politieke manipulatie door de situatie te omschrijven als een “humanitaire crisis” en “catastrofaal”.
“Karabach is een territorium van Azerbeidzjan, dat wordt erkend door de wereld, inclusief Armenië. Er is geen crisis of voedseltekort in ons land. We zijn klaar om te voorzien in allerlei behoeften van de Armeense bevolking in ons land, Karabach. Azerbeidzjan is geen staat als Armenië die leeft van donaties uit het buitenland. Het is zelfvoorzienend. Wij zijn een land. Over wat voor ‘crisis’ kunnen we in deze situatie spreken? Het gaat over de militair-criminele junta, geworteld in Khankendi, Armeniërs gevangen nemen in hun angsten en ambities.De hulpsheriff zei: “De persoon die betonnen barrières oprichtte op de weg tussen Agdam en Askaran is ook geïnteresseerd in de crisis.”
Bron:Rapport
