Inwoners van Mesali eisen dat Khachaturyan wordt veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, maar hij is niet schuldig – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

‘Ze hebben het huis van oom Nevruz voor onze ogen in brand gestoken en zijn dochters daarbinnen levend verbrand.’

Het gerechtelijk onderzoek naar de zaak van Vagif Khachaturyan, die wordt beschuldigd van de massamoord op Azerbeidzjanen in het Mesheli-dorp in het district Khojaly op 17 oktober, begon op 17 oktober.

De strafzaak tegen hem wordt onderzocht door het hoofd van de militaire rechtbank van Bakoe, Zeynal Agayev, en de rechters Jamal Ramazanov en Rafig Abbasov. De hoorzitting wordt gehouden in het administratieve gebouw van het regionale gerechtsgebouw van Yasamal.

Aan het begin van de hoorzitting op 16 oktober maakte rechter Zeynal Agayev bekend dat de aanvraag van Natig Beybalayev, die Vagif Khachaturyan vertegenwoordigde tijdens de voorbereidende zitting, was ontvangen. Hij ziet af van het verdedigingsproces. In zijn aanvraag heeft Natig Beybalayev aangegeven dat hij vanwege gezondheidsproblemen voor behandeling naar het buitenland zou gaan, waardoor hij niet als advocaat aan het proces kon deelnemen.

Een andere advocaat, Radmina Abdulova, werd in plaats daarvan voor de rechtbank uitgenodigd.

De rechter vroeg Khachaturyan naar zijn mening over het wisselen van advocaat. Hij maakte geen bezwaar. Daarop werd de deelname van Natig Bejbalayev als advocaat aan het proces beëindigd.

Later maakten aanklagers Covdat Mehraliyev en Sanghet Sultanov (die tevens plaatsvervangend procureur-generaal is), die het staatsonderzoek in dit proces verdedigden, de aanklacht bekend.

In de aanklacht werd vermeld dat Vagif Khachaturyan in november 1988 afstudeerde aan de rijschool en bij de politie van Khankendi werkte. Inwoners van het dorp Meshali in het district Khojaly kwamen samen met vijf andere mensen de kamer binnen waar Mammed Kazimov en Zakir Novruzov in het militiekantoor werden vastgehouden en martelden twee Azeri’s. Ze beledigden en sloegen hen. Er werd gezegd dat de Azerbeidzjanen ontheemd moesten worden. Azerbeidzjanen vragen: “Wiens Karabach?” zij vroegen. Toen ze geen antwoord kregen, verwondden ze zijn geslachtsdelen met een mes.

Volgens de aanklacht opende Vagif Khachaturyan op 20 augustus 1991 rond 20-21 uur het vuur op het medische noodvoertuig “UAZ”, bestuurd door Ramil Kazimov, die diende als veldcommissaris in de Meshali-dorpsmilitiedivisie in Khojaly. wijk. Militie Divisie. Op dat moment nam Ramil Kazimov Seria Salmanova, een inwoner van het dorp Meshali, mee naar het ziekenhuis van Agdam met een andere politievriend, Sadik Hajiyev, vanwege haar gezondheidsprobleem. Dit incident gebeurde ook toen we op de terugweg van het ziekenhuis door het zogenaamde “moerbeituin”-gebied van het dorp Meshali liepen. Naar verluidt wilde Vagif Khachaturyan de auto stoppen, maar Ramil Kazimov stopte niet omdat hij bang was gegijzeld te worden. Vervolgens opende hij het vuur met een machinegeweer. Hoewel de bestuurder gewond raakte aan beide benen, bracht hij de auto naar het dorp Meshali.

Op 21 december 1991, rond 20-21 uur, werd het dorp Meşali in het district Khojaly gebombardeerd met zware artillerie. Dorpsbewoner Rahila Mehraliyeva nam haar baby mee en rende samen met andere dorpelingen naar het bos rond het dorp. Na 3-4 uur, toen de geweerschoten stopten, keerden de dorpelingen terug naar hun huizen en stierf het kind door bevriezing.

Volgens de aanklacht vielen twee dagen later, rond 06.00 uur in de ochtend op 23 december 1991, illegale gewapende militaire eenheden, waaronder Vagif Khachaturyan, samen met het personeel van het 366th Motorized Rifle Regiment, de mensen van het dorp Meshali aan. Russische strijdkrachten zijn gestationeerd in Khankendi.

Bij dit incident dat plaatsvond in het dorp Meshali werden 25 Azerbeidzjanen gedood, raakten 14 mensen gewond en werden 358 mensen uit hun nederzettingen verbannen.

In commentaar op de aangekondigde beschuldigingen zei Vagif Khachaturyan dat wat daar werd geschreven hem niet aanging. Hij zei dat hij niet schuldig was.

Vagif Khachaturyan zei dat hij in het dorp Badara in het district Khojaly woonde toen het bloedbad in 1991 in het dorp Meshali plaatsvond. Volgens de verklaring van de verdachte, die vertelde dat hij op dat moment als chauffeur werkte, was hij thuis toen de incidenten plaatsvonden. Hij zei dat hij nooit heeft deelgenomen aan de operaties die tussen 1988 en 1992 werden uitgevoerd:

“De Azerbeidzjaanse mensen die daar woonden, stonden dicht bij mij en ik kende ze allemaal. “Niets van wat er in de aanklacht staat, is op mij van toepassing.”

Rechter Zeynal Agayev zei dat er een tegenstrijdigheid was tussen wat Khachaturian in de rechtbank zei en zijn verklaringen in het onderzoek. Om deze reden werd zijn verklaring in het onderzoek openbaar gemaakt.

In zijn verklaring tijdens het onderzoek noemde hij de namen van enkele mensen van Armeense afkomst die in het dorp Badara woonden en zei dat zij hadden deelgenomen aan het bloedbad in Meshali. In zijn verklaring tijdens het onderzoek zei hij echter dat hij op dat moment thuis was.

Hoewel Vagif Khachaturyan voor de rechtbank zei dat hij tussen 1988 en 1992 aan geen enkele militaire operatie heeft deelgenomen, is zijn verklaring in het onderzoek anders. Hij vertelde in het onderzoek dat hij zich eerder had aangesloten bij een gewapende groep, in Farrukh Mountain had gediend en wapentraining had gevolgd.

De officier van justitie vroeg het hem “Tegen wie beschermde je op het politiebureau op Mount Farrukh?“

Het antwoord van Vagif Khachaturyan was als volgt: “We hadden de plicht om onszelf te verdedigen…”

Later begon het ondervragen van degenen die vastbesloten waren slachtoffer te worden.

Ilham Kazimov, een van de slachtoffers, zegt dat zijn vader Halil Kazimov is omgekomen bij het bloedbad in Meshali. Volgens hem was het dorp van alle kanten omsingeld. Er was een plotselinge aanval in kniediepe sneeuw:

‘Mijn vader was een jager, ze schoten hem neer toen hij niet kon richten. Ze doodden ook de kinderen. Nübar Gasimova was in het dorp, haar man werd gemarteld en ze raakte gewond aan haar been. Ze zei dat de groep van Vagif onze groep…”.

İlham Kazımov voegde eraan toe dat hij destijds de bewaker van de school was. Veel mensen, waaronder de kinderen van zijn zus, zaten ondergedoken in de school. Volgens de verklaring van het slachtoffer, die zei dat hij ook gewond was geraakt, gingen veel mensen die kant op omdat de weg open was in de richting van Laçin. Anders zou het dodental hoger zijn dan 25.

Een van de slachtoffers, voormalig politieagent Kamran Rajabov, zei dat Vagif Khachaturyan momenteel in de rechtbank zit en zijn verantwoordelijkheid probeert te ontlopen. Volgens hem was Vagif Khachaturyan de bataljonscommandant ten tijde van deze gebeurtenissen. Hij eiste dat de verdachte tot levenslange gevangenisstraf zou worden veroordeeld.

“Ze vernietigden een heel gezin; Een 17-jarig meisje, haar vader, haar moeder…”, voegde Kamran Rajabov toe.

Slachtoffer Eldar Salmanov zegt dat zijn familieleden het huis hebben platgebrand. Volgens hem had Vagif Khachaturyan vaak brood in hun huis gegeten.

Volgens het slachtoffer vonden die dag verschillende onaanvaardbare handelingen plaats, van het afsnijden van zijn oor tot het verwijderen van het oog van het lijk:

‘Ze hebben het huis van oom Nevruz voor onze ogen in brand gestoken. Ze hebben zijn dochters daarbinnen levend verbrand. Ik heb met mijn eigen ogen gezien hoe zijn dochters verbrand werden.’

Het slachtoffer herinnerde Vagif Khachaturyan eraan dat hij de zoon was van Rafi Salmanov, die met hem samenwerkte als chauffeur:

“We herkenden Vagif toen hij de auto blokkeerde. We waren blij dat hij ons bekend voorkwam. Maar Vagif en zijn metgezellen schoten op de auto…”.

Vagif Khachaturyan, geboren in 1953, werd vastgehouden bij de grensovergang Lachin terwijl hij via het Internationale Comité van het Rode Kruis naar Armenië probeerde te gaan.

Volgens de door het hoofdofficier van justitie vrijgegeven informatie werd Vagif Khachaturyan sinds november 2013 internationaal gezocht op grond van de artikelen 103 (genocide) en 107 (deportatie of gedwongen verplaatsing van de bevolking) van het Wetboek van Strafrecht van Azerbeidzjan.

Bij de gebeurtenissen in het dorp Meshali kwamen 25 Azerbeidzjanen om het leven, raakten 14 mensen gewond en werden 358 mensen uit de nederzettingen gedeporteerd.