Netanyahu kan Israël niet verenigen tegen oorlog, maar Biden wel – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
Een fragment uit de satireshow Eretz Nehederet Asher Ben Hor ging deze week viraal vanwege zijn vertolking van de echte luide en eigenzinnige taxichauffeur. IDF-reserves naar hun fundamenten.
“Hoe is barmhartigheid?” Asher, gespeeld door Yuval Semon, vroeg twee wisselspelers op de achterbank van de taxi.
‘Het is niet gemakkelijk,’ zei iemand. “Ze haalden ons om vier uur ‘s ochtends uit ons huis.” Het is niet eenvoudig.”
‘Hier zijn de ingrediënten’, zei de tweede soldaat. “Dit is een shlihut (plicht).”
‘Maar we zullen winnen,’ schreeuwde Asher met zijn overdreven Mizrahi-accent.
‘Met Gods hulp’, antwoordde een van de reservisten.
‘We zullen niet alleen winnen met Gods hulp, maar we zullen ook winnen omdat we een sterke leider hebben… Biden’, zei Asher.
EFFECTIEF HIVG weerspiegelt de realiteit, en de woorden van Asher resoneren met de gevoelens van velen in dit land.
Zelfs een tragedie van de omvang van wat er op Simchat Torah is gebeurd, heeft niet de macht om premier Benjamin Netanyahu, lange tijd een verdeeldheid zaaiende leider, te transformeren in een verenigende figuur.
verse wonden 7 oktoberGecombineerd met de wonden die velen voelen als gevolg van de vele jaren dat Netanyahu aan de macht is, wordt een aanzienlijk deel van het land in deze tijd van crisis verhinderd om zich achter hem te scharen. Zoveel vijandigheid, zoveel geschiedenis.
Ze kunnen echter wel worden gegroepeerd. De Amerikaanse president Joe Biden.
Biden: Leider Israël kan zich verenigen tijdens oorlog
Vreemd en paradoxaal genoeg is Biden – met een ongebruikelijke combinatie van empathie, sympathie, een diep besef van de pijn van de Joodse geschiedenis en een diep respect voor de Joodse traditie – erin geslaagd de Israëli’s te raken op een manier die zijn eigen regering niet kon.
Israël staat voor het moment van de Slag om Groot-Brittannië. En de leider die de rol van Winston Churchill vertolkt, de natie verenigt, hoop wekt en de harde waarheden verwoordt, is Biden, en niet Netanyahu.
In de eerste paar uur en dagen na het bloedbad in Simchat Torah hield Biden toespraken en verklaringen voor het Amerikaanse volk, waarin hij morele en financiële steun aan Israël beloofde, waarmee hij een nieuwe standaard zette voor de Amerikaanse presidentiële steun in tijden van oorlog en tragedie.
Woensdag verhoogde Biden de lat nog verder met het eerste bezoek van een Amerikaanse president aan Israël in oorlogstijd en met krachtige woorden van steun en, ja, waarschuwing.
“Kijk, jongens, ik wilde hier vandaag zijn om een simpele reden”, zei hij kort na de landing en voordat hij Netanyahu ontmoette. “Ik wilde dat het volk van Israël, de mensen van de wereld, zouden weten waar de Verenigde Staten zijn.”
Voordat hij vertrok, zei hij nogmaals: “Ik kom naar Israël met één boodschap: je bent niet de enige. Je bent niet alleen.”
Biden bewees dit zowel met zijn buitengewoon warme woorden als met zijn daden.
Tot nu toe omvatten deze acties onder meer het sturen van twee aanvalstroepen van Amerikaanse vliegdekschepen naar de regio om Iran en zijn bondgenoot Hezbollah ervan te weerhouden een tweede front te openen; het bewapenen van Israël, dat deze oorlog voert; een duidelijke morele grens in het zand trekken en iedereen vertellen dat Israël aan de goede kant van de lijn staat, terwijl Hamas en al zijn aanhangers aan de verkeerde kant staan; beloofde miljarden dollars meer aan militaire steun; en sprak zijn veto uit over een resolutie van de VN-Veiligheidsraad die opriep tot een ‘humanitaire pauze’ in de vijandelijkheden, maar die geen clausule bevatte die het recht van Israël op zelfverdediging bevestigde.
Dit soort steun is even welkom als cruciaal. Maar vergis je niet: dit brengt kosten met zich mee. En die prijs zal een belangrijke stem hebben in de manier waarop de Verenigde Staten de oorlog voeren – getuige een ongekend spektakel toen de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken eerder deze week de besprekingen in het oorlogskabinet bijwoonde – en zal een sleutelrol spelen in de nieuwe regelgeving voor de Gazastrook. . de dag na het einde van de oorlog.
Degenen die denken dat oorlogssteun gratis is, die denken dat het een gratis lunch is, moeten de Jom Kipoeroorlog in gedachten houden. Het besluit van de regering-Nixon om een grote militaire last aan Israël over te dragen, hielp de Joodse staat te overleven. Dit bracht de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger ook in een sterke positie om de voorwaarden van een staakt-het-vuren en terugtrekking na de oorlog te dicteren.
DE VERSCHRIKKELIJKE gebeurtenissen van 7 oktober waren op zoveel niveaus ontnuchterend en gênant.
In de eerste plaats lieten ze Israël zien dat, hoe geavanceerd zijn technologie, hoe sterk zijn leger of hoe zwak zijn intelligentie ook was, het land weerloos zou blijven. Al deze rijkdommen hebben het land nog niet naar veilige, onbegaanbare kusten gebracht.
Ten tweede legden ze aan veel mensen het cruciale belang van Amerikaanse steun en hulp uit.
In de loop der jaren, toen Israël groter, rijker, machtiger en technologisch geavanceerder werd, waren er mensen die betoogden dat de Joodse staat zijn afhankelijkheid van Amerikaanse militaire hulp zou kunnen loslaten, dat Israël die niet nodig had, en dat Israël afhankelijk was van Het. naar het land. handen van het land.
We zien nu in realtime hoe onwerkelijk dit is. Israël heeft de VS nog steeds hard nodig. De Verenigde Staten zijn nu nodig om te voorkomen dat Iran een tweede front opent. De VS moeten essentiële munitie en wapens vernieuwen. Hij moet diplomatiek tussenbeide komen bij de Verenigde Staten en met morele duidelijkheid over Israël spreken tot de wereld.
Deze verslaving heeft echter ook een prijs en er is al vraag naar.
Onmiddellijk na de aanslagen van 7 oktober sloot Israël de elektriciteits-, brandstof- en watertoevoer naar Gaza af; Regeringsfunctionarissen zeiden dat er niets in de Gazastrook zou worden toegelaten totdat de gijzelaars waren vrijgelaten. Israël kan terecht reageren op degenen die schreeuwen over de humanitaire crisis in Gaza met het volgende argument:
“We hebben onze eigen humanitaire crisis; Dit heet een terroristische organisatie die meer dan 200 mensen gijzelt.” Biden veranderde dit beleid.
Toen de Air Force One terugkeerde naar de Verenigde Staten, stelde de president verslaggevers een paar vragen en zei dat een van zijn belangrijkste doelen toen hij naar Israël ging, het ‘leveren van humanitaire hulp aan Gaza’ was.
“Ik was heel open over de Israëli’s”, zei hij. “Ik heb heel duidelijk gemaakt dat de levering van humanitaire hulp aan Gaza moet worden ondersteund; breng het naar Gaza en doe het zo snel mogelijk.”
Gezien de steun die hij in woord en daad heeft gekregen, vindt Biden dat hij het recht heeft verdiend om zich uit te spreken en zal hij niet aarzelen om dat recht uit te oefenen, zoals hij deed met betrekking tot de humanitaire hulp via Egypte.
In zijn openbare toespraak in Israël op woensdag (en hij heeft vier keer in het openbaar gesproken) leek BIDEN op verschillende manieren een ondersteunende vriend, een zorgzame broer of zus, een empathische moeder en een morele vader die wijsheid overbracht die voortkwam uit ervaring.
“Israël moet opnieuw een veilige plek zijn voor het Joodse volk, ook al voelt dat vandaag niet zo. En ik beloof je: we zullen er alles aan doen om ervoor te zorgen dat dat gebeurt”, zei hij als een vriend die hem steunde.
Hier is het advies van een bezorgde broeder: ‘Je kunt hier niet blijven staan en schreeuwen om gerechtigheid voor wat er met je moeder, je vader, je grootvader, je zonen, je dochters, je kinderen of zelfs je baby’s is gebeurd. ‘Er moet gerechtigheid komen’, zei hij.
‘Maar ik waarschuw je: zelfs als je die woede voelt, wen er dan niet aan. Na 11 september werden we woedend in de Verenigde Staten.
“Terwijl we gerechtigheid zochten en bereikten, hebben we ook fouten gemaakt.”
De stem van een begrijpende moeder klonk toen ze de pijn en het lijden van de families van de slachtoffers in bijna poëtische taal beschreef:
“Voor degenen die de pijn hebben geleden van een kind, moeder, vader, echtgenoot, broer of zus, vriend: ik weet dat het voelt alsof er een zwart gat in het midden van je borst zit. Je voelt dat je erin wordt gezogen.” , woede, vragen over het geloof in je ziel.”
En hier droeg de morele vaderfiguur Biden zijn wijsheid bij:
‘Ik heb tijdens de oorlog beslissingen genomen. Ik weet dat leiderschapskeuzes nooit duidelijk of gemakkelijk zijn. Er zijn altijd kosten.
“Maar dit vereist een vooruitziende blik”, zegt hij. “Het vereist heel moeilijke vragen. Het vereist duidelijkheid over de doelen en een eerlijke beoordeling van de vraag of de weg die je inslaat die doelen zal bereiken.”
Biden vloog tijdens de oorlog naar Israël om het volk stevig te omhelzen en te proberen de handen van de leiders stevig vast te houden: om te voorkomen dat ze impulsief en puur instinctief zouden handelen en de regio in chaos zouden storten.
Het is verbazingwekkend hoe snel dingen kunnen veranderen. Vorige maand zaten Netanyahu en Biden aan de zijlijn van de bijeenkomst van de Algemene Vergadering van de VN in New York en bespraken ze de Israëlisch-Saoedische normalisatieovereenkomst en het ‘nieuwe Midden-Oosten’, dat treinen omvat die goederen vervoeren van de VAE naar de haven van Haifa via Saoedi-Arabië. Arabië. Arabië en Jordanië.
Velen beweren dat een van de redenen waarom Biden nu aandringt op de deal, is dat hij in de verkiezingscampagne van volgend jaar een groot succes op het gebied van het buitenlands beleid wil behalen.
Deze week bespraken Biden en Netanyahu daarentegen regionale brandpreventie, niet regionale samenwerking. En in plaats van de achtergrond van ‘Biden de vreedzame’ werd het Midden-Oosten de achtergrond van ‘Biden de wereldleider in tijden van crisis’.
Uit een CNBC-peiling die woensdag werd gepubliceerd, dezelfde dag dat Biden in Israël was, bleek dat Biden’s goedkeuringsscore slechts 37% was, de op een na laagste goedkeuringsscore van zijn presidentschap, en de hoogste goedkeuringsscore van zijn presidentschap met 58%.
Door Israël aan te vallen tijdens de oorlog en de Amerikaanse militaire macht in het oostelijke Middellandse Zeegebied aan te passen, lijkt Biden een vastberaden, capabele en ervaren staatsman, wat hem politiek alleen maar kan helpen gezien de huidige lage peilcijfers.
Is dit de reden waarom Biden nu naar Israël komt? NEE. Zou dit hem morgen politiek kunnen helpen? Dit is zeker mogelijk. •
