Is het bezoek van Emmanuel Macron aan Israël belangrijk? – analyse – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
De Franse president Emmanuel Macron zal dinsdag in Israël arriveren, de laatste onder de wereldleiders om solidariteit te tonen. 7 oktober bloedbaden.
Op de lijst staan leiders van Roemenië, Duitsland, de VS, Groot-Brittannië, Italië, Cyprus, Nederland en Griekenland.
Toen ik vorige week op bezoek was De Amerikaanse president Joe Biden Uiteraard was dit het belangrijkste. De bezoeken van andere leiders zijn ook belangrijk omdat de bezoeken zelf, het hierheen komen in oorlogstijd, gezien worden als een blijk van solidariteit die zeker gevolgen heeft voor het publiek. In elk van deze landen zijn er meningen.
Dit maakt het bezoek van Macron bijzonder interessant omdat Frankrijk een aanzienlijke moslimbevolking heeft en extreem-links dat de Palestijnen krachtig steunt. Zijn bezoek werd voorafgegaan door een groot pro-Palestijns protest in Parijs op zondagavond en een levendig debat over de crisis in de Nationale Vergadering op maandagmiddag.
Israël kreeg na de bloedbaden van 7 oktober brede steun in de Franse Nationale Vergadering. Hamas is een terroristische organisatiein plaats daarvan roept hij de verzetsgroep op. Het onvermogen van deze partij om Hamas te veroordelen leidde tot controverse met de belangrijkste linkse partijen van Frankrijk, de Groenen en de Socialisten.
Tijdens het bezoek van Macron wordt van hem verwacht dat hij oproepen zal uiten aan Israël om in deze oorlog het internationaal recht na te leven en er alles aan te doen om het aantal burgerslachtoffers tot een minimum te beperken.
Er is iets arrogants aan deze oproepen; alsof de wereld Israël eraan moet herinneren het internationale recht na te leven en burgers geen schade te berokkenen. Iedereen, van Biden tot Macron, weet dat Israël zijn best doet om burgerslachtoffers te voorkomen. Publieke oproepen over deze kwestie zijn zowel gericht op de oren van de Israëlische leiders als op hun eigen binnenlandse consumptie. Dit stelt hen in staat hun diplomatieke steun aan Israël te verdedigen en de Israëliërs aan te sporen burgers geen schade te berokkenen.
Hoewel functionarissen in Jeruzalem niet zeker weten wat Macron tijdens zijn bezoek zal bereiken, zijn er veel kwesties die zijn bezoek wil aanpakken.
Wat probeert Macron op te lossen?
De eerste is een duidelijke veroordeling van het islamitisch terrorisme, dat in Frankrijk als godslasterlijk wordt beschouwd. Een leraar in Noord-Frankrijk werd op 13 oktober doodgestoken door een islamitische radicaal; Dit was bijna drie jaar nadat een terrorist een onderwijzeres had onthoofd omdat hij karikaturen van Mohammed vertoonde.
De Fransen hebben het islamitisch fanatisme bespeurd, en door hier te komen geeft Macron een signaal aan zijn land dat hij niet onverschillig zal blijven.
Bovendien komt Macron hier met zorgen over de situatie in Libanon, waarmee Frankrijk sterke historische banden heeft.
Hoewel Macron enige invloed heeft op de christelijke en soennitische bevolking van Libanon en op de Druzen, heeft hij weinig invloed op de sjiitische gemeenschap, vertegenwoordigd door Hezbollah. Het Franse publiek verwacht echter dat hij ingrijpt in de Libanoncrisis.
Frankrijk heeft ook vitale belangen in de Maghreb (Algerije, Tunesië en Marokko), waar het publieke sentiment jegens Israël hoog is. Het is mogelijk dat de uitspraken van Israël over het verlichten van de humanitaire crisis in Gaza en dat Israël geen burgers mag schaden, in deze landen zullen worden uitgespeeld, net als in Frankrijk.
Het laat zien dat, in tegenstelling tot de VS, die nu aanzienlijke invloed hebben op Israël in termen van zowel morele als materiële steun; In tegenstelling tot Duitsland, met wie Israël al lang bestaande veiligheidsbanden onderhoudt; In tegenstelling tot de Britten, die als blijk van steun surveillancevliegtuigen naar het oostelijke Middellandse Zeegebied en twee ondersteuningsschepen van de Royal Navy stuurden, heeft Frankrijk geen invloed in Jeruzalem.
Waarom komt Macron dan? Want als hij nu niet komt, ook al zou elke andere leider dat wel doen, zou hij de boodschap uitzenden dat Europa wat betreft deze kwestie verdeeld is tussen de Anglo-Duitse as en de Frans-Spaanse as (niemand verwacht dat de Spaanse premier zijn steun betuigt, en de De Ierse premier zal hetzelfde doen).
Het bezoek van Macron doet nog iets anders: het zendt een geruststellende boodschap uit naar de Franse Joodse gemeenschap dat de Republiek aan hun kant staat. Dit is een samenleving die onlangs heeft geleden onder islamitisch terrorisme, en het is geruststellend om te zien dat de Franse president in Israël een krachtig standpunt inneemt tegen dergelijk terrorisme.
