Thaise arbeiders zeggen: “Het kon Hamas niet schelen wie we waren, ze hebben ons vermoord” – Defensienieuws – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
Volgens de Thaise regering ongeveer 30.000 Thaise burgers Ze werken in Israël, de meesten van hen werken in de agrarische sector. Vóór 7 oktober hadden ongeveer 6.000 Thaise landarbeiders zich gevestigd in nederzettingen in de buurt van Gaza.
Meer over die noodlottige ‘Zwarte Zaterdag’. 30 Thaise landarbeiders Ze werden op brute wijze vermoord, andere arbeiders verdwenen en tientallen werden Gaza binnengesmokkeld. Deze week zijn tien lichamen teruggestuurd naar Thailand, en begin vorige maand nog eens vijftien.
Sinds 7 oktober hebben ruim 7.000 landarbeiders Israël verlaten met hulp van de Thaise regering.
Hoewel er veel is gezegd over de impact van hun vertrek op de landbouwindustrie in Gaza en op de Israëlische grensgemeenschappen als geheel, zijn de stemmen en het lijden van deze Thaise arbeiders die zijn gearriveerd om de kost te verdienen en hun gezinnen te onderhouden grotendeels genegeerd. . .
‘Hartverscheurend’
Hekarit Ditkarthok, vijfjarige veteraan in de landbouwarbeider Ik ben afgestudeerd aan de kibboetsHij ligt momenteel met lichte verwondingen in het ziekenhuis.
“Ik ben nog steeds niet hersteld van wat er op 7 oktober is gebeurd. Ik wil alleen maar dat Hamas en deze terroristen sterven. Het was een ongelooflijk wreed en barbaars bloedbad”, zei hij.
Om half zes die ochtend waren Hekarit en een vriend het ontbijt aan het klaarmaken toen ze het alarm hoorden afgaan.
“We wisten niet wat er gebeurde, omdat deze alarmen niet nieuw voor ons waren”, zei hij. “We renden naar de schuilplaats. Plotseling vielen de terroristen de schuilplaats aan, schreeuwend. Ze gooiden de granaat door het raam en verspreidden zich.” “We lieten ze de Thaise vlag zien en probeerden in het Engels uit te leggen dat we Thais waren, maar ze toonden geen interesse.”
‘Ze schoten ons allemaal in koelen bloede neer’, zei hij, en voegde eraan toe: ‘Het was een vreselijk gezicht. Ik raakte gewond en dacht dat ik dood was, maar gelukkig hebben ze me van een nieuwe kogel gered. Ik ben een van de elf mensen in de schuilplaats. “Slechts één persoon heeft het overleefd. Toen ik zag dat de terroristen een granaat door de deur gooiden, sprong ik uit het raam en ontsnapte van het dak.”
Hekariet werd vervolgens met koeienhuid in een schuur opgeslagen.
“Terwijl ik me schuilhield, zag ik Hamas-militanten Thaise mensen meesleuren en ze een voor een bruut neerschieten. Dit is een beeld dat me zelfs in mijn dromen achtervolgt.”
De man legde uit dat het ongeveer acht uur duurde voordat het leger arriveerde.
“Het duurde ongeveer acht uur voordat Israëlische soldaten arriveerden”, zei hij. “Ze brachten me naar het ziekenhuis. De kracht van de explosies beschadigde ook mijn gehoor. Ik was volledig geschokt en diepbedroefd. Ik verloor dierbare vrienden die me wreed behandelden. Ze werden gedood, sommigen werden gegijzeld. Ik bid voor hun veilige terugkeer. “
Hekarit zei dat hij niet van plan is in Israël te blijven nadat hij het ziekenhuis heeft verlaten.
“Ik weet dat de Thaise ambassade de overlevenden van het bloedbad heeft geholpen, maar ik kan deze verschrikkelijke herinneringen niet uitwissen”, geeft hij toe. “Ik ben niet naar Israël gekomen om gewapend te zijn of om te sterven, maar om te werken. Natuurlijk zou ik graag weer aan het werk willen omdat ik het leuk vond om in Israël te werken, maar het trauma dat ik nu doormaak is te groot. Misschien in de toekomst, maar het is waar. De wond is nu te diep. De meeste van mijn vrienden houden van Israël.’ ‘Ik begrijp hun beslissing volledig. Dit is een litteken dat een leven lang meegaat.’
achtervolgd door geesten
“Sinds die Shabbat heb ik nachtmerries als ik probeer te slapen”, zegt Korat Ka-Fluan, een van de overlevenden van het bloedbad in kibboets Nir Oz. “Ik treur nog steeds om de brute moord op de broers met wie ik heb gewerkt. Elke keer als ik hoor dat een andere vriend is vermoord of vermist, verslechtert mijn mentale toestand.
Ka-Fluan benadrukte dat hij niet kon stoppen met denken aan die verschrikkelijke momenten.
“Ik zal die verschrikkelijke momenten nooit vergeten toen Hamas onze schuilplaats binnenkwam en van alle kanten het vuur opende”, zei hij. “Ik herinner me duidelijk dat ik getuige was van de moord op mijn vrienden, totdat ik me achter de koeien verstopte en in de schuur ging schuilen. “De boeren met wie ik werkte, werden ook vermoord, en ze waren erg aardig voor me.”
Toen de strijdkrachten in Nir Oz aankwamen, zocht Korat onderdak in een hotel in Tel Aviv en ervoer daar de vrijgevigheid van het Israëlische volk.
“Ze zorgden voor ons door ons voedsel, kleding en voedsel te geven en toonden ons zoveel liefde”, zei ze. praktisch.”
Korat verklaarde dat hij niet in Israël wilde werken vanwege angst, onzekerheid en bittere herinneringen aan recente gebeurtenissen, en sprak zijn wens uit om een baan te vinden in Australië.
“Zodra ik een andere baan vind, verhuis ik onmiddellijk naar een ander land”, zei hij. De lichamen en ontvoeringen van mijn vrienden achtervolgen mij. “Door deze situatie raakte ik in een diepe depressie.”
