De nieuwe Franse film, die op 9 november in de Israëlische bioscopen wordt uitgebracht, heet Diary of a Flight in het Engels (Chronique d’un Liaison Passagere in het Frans), maar ik vind de Hebreeuwse titel het leukst: Roman Tzarfaty. Franse Romantiek.
Dit is het verhaal van een overspelig Parijse echtpaar wiens relatie verandert in iets wat ze aanvankelijk niet hadden kunnen bedenken. Zoals de naam al doet vermoeden, speelt het zich allemaal af in prachtige appartementen vol smaakvolle kunst, aantrekkelijke mensen die wijnflessen ontkurken en prachtige beige jurken dragen, en de charmante straten van Parijs.
Regisseur Emmanuel Mouret heeft nog meer publieksvriendelijke producties gemaakt, zoals Les Choses Qu’on Dit, Les Choses Qu’on Fait, vergelijkbaar met een Franse film. Als Woody Allen nog gevoel voor humor haden het saaie en melodramatische Coup de Chance, dat in schril contrast staat met Allens laatste Franstalige film.
Diary of a Past Relationship vertelt het verhaal van de getrouwde, overdenkende Simon (Vincent Macaigne) die impulsief Charlotte (Sandrine Kiberlain), een vrijgevochten alleenstaande moeder, benadert. Natuurlijk doen miljoenen mensen over de hele wereld deze dingen voortdurend, maar het zijn degenen die er films over maken die ingewikkeld worden – en dat is hier zeker het geval.
We zien de vrouw van Simon en de kinderen van Charlotte nooit, en deze relatie bestaat in een soort magische ruimte die uit hun beide levens is gesneden. Ze geeft bevallingslessen aan aanstaande moeders – we hebben haar een keer aan het werk gezien – en ik weet niet meer wat ze doet. Maar dat maakt niet uit, want hun leven draait beslist niet om hun werk, en niemand heeft geldproblemen of andere problemen die hen afleiden van hun werk.
“Dagboek van een vluchtige relatie.” (Credit: NIEUWE BIOSCOOP)
De twee hoofdrolspelers hebben een warme relatie
Afgezien van een late toevoeging aan de cast en een paar minder belangrijke personages, concentreert de film zich uitsluitend op hen twee. Ze slapen samen, bezoeken musea, maken wandelingen in het park, maar praten vooral over hun leven, hun dromen en wat deze relatie voor hen betekent. De dialogen zijn slim en veelal ongeclicheerd. Ze willen allebei plezier hebben en plezier hebben zonder verplichtingen of verwachtingen, en dat lukt totdat er een verandering plaatsvindt waarvan je betwijfelt of die op komst is.
Simon heeft de neiging overal in te verzanden, waardoor de bebaarde, onatletische man op een Woody Allen-personage lijkt. Dat is Alvi Singer uit Charlotte’s Annie. Scènes uit de bruiloft van Ingmar BergmanEen film die de Annie Hall-personages willen zien. Het zouden net zo goed personages kunnen zijn in een Eric Rohmer-film waarin mensen in speelse, erotische kringen praten. Hun op maat gemaakte jasjes en schattige platte schoenen leken rechtstreeks uit een Rohmer-film te komen. (Rohmer’s films bereikten onlangs een bijzondere mijlpaal in het digitale tijdperk: hij heeft nu een Instagram-account, rohmerfits, dat de mode in zijn films viert.)
Advertentie
Hoewel de twee hoofdrolspelers niet veel chemie hebben, maakt dat misschien deel uit van het ontwerp van de regisseur. Er bestaat echter een warme relatie tussen hen. Sandrine Cyberlain is mooi, maar ze heeft een echt menselijke kwaliteit die haar tot een van de beroemdste actrices van Frankrijk maakt. Ze ziet eruit als een kruising tussen Shelley Duvall en Charlize. Ik zag haar voor het eerst als een burgerlijke vrouw, zich niet bewust van de duizeligheid in haar. vrouwen op de 6e verdiepingHij was zeer succesvol in veel films, waaronder een dorpsdokter die op 17-jarige leeftijd beseft dat zijn zoon homoseksueel is. Vincent Macaigne is gespecialiseerd in het portretteren van verwende, ondeugende kinderen in films en tv-series als Irma Vep en News from the Planet Mars.
Hoewel er weinig in het verhaal zit, zijn de personages zo ver verwijderd van wat de meesten van ons als het echte leven beschouwen, dat het iets leuks is om met hen mee te gaan in hun universum van romantiek en seks. Zie het als een vakantie van 90 minuten uit het echte leven.
