EHRM bereidt een beslissing voor over ruim 15 klachten verzonden vanuit Azerbeidzjan – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws

Op de klacht van de oppositiepartij en de oud-minister zal een besluit worden genomen

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft tien conclusies gepubliceerd met betrekking tot ruim vijftien verzoeken die op 30 november vanuit Azerbeidzjan zijn verzonden. beslissing zal bekendmaken.

“Volksfrontpartij Azerbeidzjan / Azerbeidzjan” – de zaak betreft de weigering van het ministerie van Justitie om wijzigingen te registreren in de geregistreerde constituerende documenten van de politieke oppositiepartij Azerbeidzjan Volksfrontpartij (PFP).

Volgens de voorwaarden van de zaak ontsloeg partijvoorzitter Ali Karimli in februari 2015 partijvoorzitter Nurullayev uit zijn post. In dezelfde maand kondigde Nurullayev aan dat hij ontslag nam uit het partijlidmaatschap.

In september 2015 herkozen het partijcongres Kerimli als leider, die de bevoegdheid had om de partij te vertegenwoordigen, en keurde het de leden van de belangrijkste bestuursorganen goed. Verzoekster heeft bij het Ministerie van Justitie een aanvraag ingediend voor registratie van deze wijzigingen. Het ministerie merkte op dat het nog een aanvraag met dezelfde inhoud had ontvangen en stuurde de registratiedocumenten terug. Op dit verzoek werd in oktober 2015 een ander congres van de partij gehouden (“Confidence Congress” genaamd), de heer Nurullayev werd verkozen tot partijvoorzitter en werden bestuursorganen opgericht.

Indiener heeft een rechtszaak aangespannen tegen het ministerie van Justitie en verzocht de rechtbanken een besluit uit te vaardigen waarbij het ministerie van Justitie de plicht wordt opgelegd om de wijzigingen te registreren die zijn aangenomen op het juridische congres dat in september 2015 werd gehouden. De rechtbank heeft deze klacht niet gehonoreerd.

De verzoeker beweerde voor het EHRM dat er sprake was van een schending van artikel 11 van het Verdrag, samen met de artikelen 13 en 18.

“Ali Insanov v. Azerbeidzjan” – de zaak heeft betrekking op het inleiden van een strafrechtelijke procedure tegen de verzoeker en het nemen van preventieve maatregelen tegen hem. Verzoeker is een politicus en voormalig minister van Volksgezondheid. Ten tijde van de gebeurtenissen werd hij veroordeeld voor vele misdaden en bracht hij tijd door in de gevangenis. Zijn straf zou eindigen op 20 oktober 2016, maar op 24 augustus van hetzelfde jaar werd hij beschuldigd van bezit en bezit van illegale drugs, waaronder psychotrope stoffen, en het met geweld weerstaan ​​van een gevangenisbewaarder.

Op 24 augustus 2016 beval de Garadagh District Court de overbrenging van verzoeker van de gevangenis naar een centrum voor voorlopige hechtenis vóór 20 oktober van hetzelfde jaar.

Op 11 oktober heeft de regionale rechtbank van Montenegro besloten de verzoeker in hechtenis te houden tot de hoorzitting, dat wil zeggen tot 11 januari 2017. De gevangenisstraf van verzoeker werd vervolgens met nog eens twee maanden verlengd. Het hof van beroep heeft de bezwaren tegen deze besluiten afgewezen.

Op basis van artikel 5 van het Verdrag stelde de verzoeker tegenover het EHRM dat er geen redelijk vermoeden bestond dat hij een misdrijf had gepleegd en dat de aanklachten tegen hem verzonnen waren. Bovendien waren er geen voldoende en passende gronden voor voortzetting van de detentiemaatregel tegen hem.

De zaak “Abgül Suleymanov v. Azerbeidzjan” betreft de vermeende oneerlijkheid van de strafrechtelijke procedure tegen de verzoeker, een islamitische religieuze leider. De verzoeker beweerde ook dat zijn vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vergadering waren geschonden in strijd met artikel 18 van het Verdrag.

Verzoeker is in 2012 voor een aantal feiten veroordeeld en veroordeeld tot elf jaar gevangenisstraf. Op 20 november 2014 keurde de Hoge Raad het betreffende vonnis goed dat hem was opgelegd.

De zaak “Mehmet Çelik en Faig Semih Başaoğlu v. Azerbeidzjan” betreft de arrestatie en gedwongen deportatie van Turkse staatsburgeraanvragers naar Turkije.

De verzoekers beweren dat hun detentie en deportatie naar Turkije in strijd was met de artikelen 3 en 5 van het Verdrag. Bovendien beschikten zij niet over middelen voor effectieve verdediging overeenkomstig artikel 13 van het Verdrag.

In de zaak “Nazım Mammadov v. Azerbeidzjan” woont de verzoeker in het district Goygol. De zaak gaat over de beslaglegging op de grond met eigendomsakte die verzoeker door aan- en verkoop heeft verkregen. De verzoeker heeft tevergeefs een beroep gedaan op de nationale rechtbanken om de inbreuk op eigendom te beëindigen en schadevergoeding te verkrijgen.

Verzoeker stelt voor het EHRM dat zijn eigendomsrechten zijn geschonden.

Naast deze uitspraken zal het EHRM nog vijf uitspraken met betrekking tot Azerbeidzjan bekendmaken. Details van deze zaken zijn niet opgenomen in de documentendatabase van de rechtbank:

“Abbasov en anderen tegen Azerbeidzjan” (vertegenwoordiger, Tural Hajibeyli);
“Hasanli en anderen v. Azerbeidzjan” (vertegenwoordiger, Asabali Mustafayev);
“Haziyev / Azerbeidzjan” (vertegenwoordiger, Shahla Humbatova);
“Huseynov / Azerbeidzjan” (vertegenwoordiger, Fuad Agayev);
“Salayev en anderen v. Azerbeidzjan” (vertegenwoordiger, Asabali Mustafayev).