Hoe een weinig bekend nummer van een Israëlische TikToker uitgroeide tot een soundtrackcompilatie.
Moment Israëlische reservist Hij sluipt om middernacht zijn huis binnen om zijn vrouw en zoons te verrassen, die met verlof zijn vanwege de oorlog in Gaza. Een ander opent de deur van de kleuterschool van zijn dochter en loopt naar binnen. Een ander staat op haar werk achter het bureau van haar moeder, wachtend tot haar moeder zich omdraait en haar ziet.
In elke video, en honderden soortgelijke video’s, culmineert een Hebreeuws lied met de woorden ‘Goede dagen komen eraan…’ als de familie van de soldaat hem aanvalt.
Het lied lijkt een volkslied te zijn voor emotionele reünies, dat de Israëli’s een zeldzaam sprankje hoop geeft in tijden van verdriet. “Zelfs in de donkerste uren van de nacht zal er altijd een kleine ster zijn die zal schijnen voor jou, voor jezelf en voor je weg naar huis”, roept de zanger uit. “Het is altijd het donkerst voordat de zon opkomt.”
Toen Hamas op 7 oktober het zuiden van Israël aanviel, waarbij 1.200 mensen om het leven kwamen en honderden gegijzeld werden, schreef zanger Yagel Oshri geen lied voor de oorlog die de soldaten wilden. “Ik schreef de eerste versie twee jaar geleden – zelfs niet vanuit een persoonlijk perspectief”, zegt de 23-jarige Oshri. Haar vriend was depressief omdat haar vriend haar verliet en ze probeerde hem te zeggen ‘gewoon te glimlachen, het is oké’.
Ook al is Oshri een van Israëls rijzende sterren op TikTok, sindsdien hebben weinig mensen het lied gehoord. Oshri, de kracht achter het Oshri Family-account, heeft een aanhang opgebouwd met haar humor die klaar is voor sociale media; hij nam vaak zijn twee jongere broers en zijn moeder op in video’s die werden opgenomen in het ouderlijk huis in Moshav Elikhin in centraal Israël. Maar achter de schermen had hij moeite om van gedachten te veranderen over zijn lied.
“Toen ik depressief werd, besefte ik dat je niet alleen maar kunt glimlachen en er doorheen kunt komen”, zei hij. Zes maanden geleden ging ze naar de studio van hitmaker Offir Cohen en speelde de eerste vier regels van een herwerkt nummer voor hem: “Familie, vrienden, misschien uitgaan/diepe gesprekken laat op de avond/omgaan met veranderingen, oude gewoonten. /ziel bestrijdt karma…’
Cohen zei dat hij alles moest laten vallen, en de twee gingen met gitaren de studio in en hadden het nummer in “zeven minuten” af – tekst, melodie en zo. ‘Het stroomde als een rivier’, herinnert Oshri zich. Ze brachten het nummer op 15 augustus uit.
Galgalatz, het populairste popradiostation van Israël, wees hem af vanwege zijn wekelijkse playlist. ‘Misschien begrepen ze het niet, ze begrepen de ernst ervan niet’, zei Oshri zonder de geringste zweem van wrok. Hij uploadde het nummer naar Apple Music, Spotify en natuurlijk TikTok.
een klein publiek
Daar kreeg “Out of Depression” een kleine aanhang. Eind augustus oogstte een fragment waarin Oshri samen met zijn broer keyboard speelde op TikTok tientallen ondersteunende reacties. Eind september bracht ze een duet uit als eerbetoon aan wat volgens haar duizend keer op het platform was getagd.
Maar niets kon hem hierop voorbereiden Wat gebeurde er na 7 oktober? Zoals veel Israëli’s werd hij persoonlijk getroffen door de aanval waarbij de partner van zijn broer, de 22-jarige Kim Dukarker, samen met honderden anderen werd gedood. Nova muziekfestival. En net als zoveel anderen trad hij op en gaf zoveel terug als hij kon; Hij verdedigde gezinnen die uit gevaarlijke gebieden waren geëvacueerd en soldaten die waren opgeroepen als onderdeel van de grootste mobilisatie in de Israëlische geschiedenis.
Dankzij liveshows en de mogelijkheid voor Instagram- en TikTok-gebruikers om hun favoriete nummers als soundtrack te gebruiken, werd ‘Get Out of Depression’ al snel alomtegenwoordig; vooral wanneer soldaten het gebruiken voor verrassingsbezoeken aan huis.
Nu kunnen de Israëli’s niet onder het lied vandaan komen. Het is talloze keren verspreid, onder meer door Galgalatz, op de radio – ‘Ik ben blij dat ze het nu begrijpen’, zei Oshri – en in talloze video’s op sociale media. Het lied werd door alle legereenheden gezongen. Er zijn zelfs hoaxes van een reservist die eraan probeert te ontsnappen en TikTok-video’s van Amerikaans-Joodse muzikanten zoals de orthodoxe zanger Aryeh Kuntzler.
Het nummer is meer dan 3,5 miljoen keer gestreamd op Spotify, waardoor Oshri de op een na meest gestreamde Israëlische artiest is, en is gebruikt in 17.000 TikTok-video’s, voornamelijk dating. De bekende tv-presentator deelde een soundtrack met fragmenten van de bevrijde gijzelaars, waaronder de 9-jarige Ohad Munder die door de ziekenhuisgang rende om zijn familie te omhelzen. Dat filmpje werd ruim 1 miljoen keer bekeken.
“Ik heb het gevoel dat God mij de taak heeft gegeven om mensen blij te maken met dit lied”, zegt Oshri. “Het is een vrolijk liedje. Ik denk dat Israël qua DNA een gelukkige natie is. We zeggen graag ‘Am Yisrael Chai’, of het Joodse volk leeft, een traditionele zin die Eyal Golan heeft bijgewerkt in een oorlogslied dat op 19 oktober werd uitgebracht. Wij zeggen graag: “Er komen goede dagen aan.”
Oshri’s lied sluit aan bij een lange traditie van Israëlische liederen die hoop bieden in moeilijke tijden, waaronder de klassieker ‘Yihiye Tov’ of ‘Alles komt goed’, dat de 22-jarige David Broza in 1977 samen met dichter Yonatan Geffen schreef. Aan de vooravond van vredesbesprekingen met Egypte.
In elke oorlog spreken een paar liedjes tot de publieke verbeelding. “We Will Pass” werd in 1967 geschreven door Yehiel Mohar en Moshe Wilensky om het moreel van het land te verhogen. Nog symbolischer was het Jeruzalem van Goud, dat Naomi Shemer slechts drie weken voor de oorlog schreef en een nieuw vers toevoegde toen Israël de controle over Oost-Jeruzalem overnam.
Soms worden zangers synoniem met oorlogen. Yehoram Gaon, die ‘The Last Battle’ zong voor soldaten tijdens de Jom Kipoeroorlog van 1973 (‘Ik beloof je kleine meid, dit zal het laatste gevecht zijn…’), keert nu terug met een nieuwe versie van het patriottische lied uit 1984 . Strijdkreet. De video “You Can’t Beat Us” toont vlaggenzwaaiende soldaten en brullende tanks.
“Muziek kan gedeelde gevoelens van verbondenheid en eenheid creëren. In tijden van extreme crisis wenden mensen zich tot muziek wanneer ze die het meest nodig hebben, om hun emoties te stabiliseren (zodat ze door kunnen gaan) en vol te houden”, zegt Murray Forman, hoogleraar Media en Screen Studies aan de Northeastern University in Boston. Naar aanleiding van de gebeurtenissen van 11 september schreef hij een analyse met de titel “Crisis-soundtrack: muzikale context, discours” in het tijdschrift Television and New Media.
“Muziek heeft een nieuwe betekenis gekregen in het licht van de wreedheid van terroristische daden”, zei hij. Maar waar hij twintig jaar geleden geen rekening mee hield, was ‘muziek van vrede, genezing en rouw, en patriottische woede en nationalistisch chauvinisme (die allemaal gebruikelijk waren in de VS na 11 september, en waarschijnlijk in andere soortgelijke situaties) .” “Afhankelijk van de gemeenschappen waar we het over hebben, kan het muziek van angst en horror zijn, of zelfs feestvieren.”
“Misschien komt het doordat alle partijen goed proberen te luisteren naar de muziek die elkaar maakt en waar naar geluisterd wordt.”
Er werd ook een aantal Engelse liedjes aangenomen om de oorlog weer te geven. Skylar Grey’s “I’m Coming Home”, een nummer dat als soundtrack werd gebruikt voor veel Amerikaanse soldaten die naar huis terugkeerden, werd onlangs aangepast ter ere van de gijzelaars die nog steeds in Gaza worden vastgehouden. Shiri Maimon legt dit uit in een video waarin 240 lichtstralen in Jeruzalem te zien zijn, die elk een belofte vertegenwoordigen. Op 6 november kwamen honderden gegijzelde familieleden bijeen in het Cameri Theater in Tel Aviv om Madonna’s versie op te nemen van “Like a Prayer”, een Israëlisch hitnummer Koolulam, geproduceerd door dirigent Ben Yefet.
Maar voor veel Amerikaanse joden zijn Israëlische volksliederen een manier om verbinding te maken met het land. Yael Weinman, een advocaat uit Washington, begon met het maken van gezamenlijke Spotify-afspeellijsten die ze ‘Don’t Despair’ noemde toen de oorlog begon. Het album bevatte popsongs als “Out of Depths” van Idan Reichl, “Chai” van Ofra Hazan en “Hurts but Less” van Yehuda Poliker.
“Voor mij is het feit dat ik nu in Amerika ben en zo fysiek ver van Israël verwijderd ben, een manier om me dichter bij Israël te voelen in een tijd waarin verbinding zo pijnlijk is”, zei Weinman. Hij zei dat het moeilijk was om niet veel mensen zoals hij daar te hebben. “Naar muziek luisteren is een manier om je meer verbonden te voelen”, zegt ze. “Het luisteren naar Hebreeuwse liederen is voor mij troostend; het is een manier om troost te voelen, niet om te wanhopen.”
Oshri heeft het druk terwijl hij zijn oorlogslied belicht. Naast het werken aan nieuwe muziek waarvan hij hoopt dat deze troost zal bieden aan zijn volk in oorlog, heeft hij sinds het begin van de oorlog meer dan negentig shows gegeven op legerbases, voor gewonde soldaten, voor geëvacueerde gezinnen en bij begrafenissen.
“Ik zong alleen voor een ontvoerde vrouw”, zegt Oshri, verwijzend naar Raz Ben Ami, die op 29 november door Hamas werd vrijgelaten in een auto die uit Israël arriveerde. Haar echtgenoot Ohad wordt nog steeds vastgehouden in Gaza.
Zondag kondigde Oshri aan dat hij sieraden zou gaan verkopen met zijn eigen handgeschreven verzen uit zijn nu iconische lied, waarbij de opbrengst naar het Israëlische leger zou gaan.
Oshroi vertelde JTA dat elke keer dat hij het lied zingt, hij het in zijn hart aan Dukarker opdraagt. Maar hij zegt dat hij weet dat ‘Coming Out of Depression’ niet meer over hem gaat. “Dit is het lied van Israël”, zei hij. “Dit is het lied waar onze natie naar heeft geluisterd.”
