Israel National Library werpt licht op gijzelaars, een nieuw boek
De rijke geschiedenis van de Nationale Bibliotheek en het Land van Israël
Een nieuw koffietafelboek om de opening van de bibliotheek te vieren, 101 Schatten uit de Nationale Bibliotheek van Israël Het werd uitgegeven door (Scala Arts Publishers) en er werd veel materiaal van de bibliotheek tentoongesteld. Het boek bevat originele manuscripten, voorbeelden van Hebreeuwse en Arabische kalligrafie en historische documenten die niet alleen betrekking hebben op Joodse gebeurtenissen, maar ook op wereldgebeurtenissen. Hier zijn handtekeningen van beroemde mensen, Haggadot-schilderijen en andere waardevolle manuscripten, persoonlijke brieven, enz.
Als je in een van de 334 pagina’s duikt, betreed je een wereld die perfect wordt beschreven in de begeleidende teksten. De lezer kan geconfronteerd worden met de manuscriptversie uit 1908.Hatikva”, het gedicht van Naftali Herz Imber over het verlangen naar het land van Israël, dat een Roemeens volksliedje werd en het onofficiële volkslied van het zionistische congres. Het oorspronkelijke gedicht van negen strofen werd uiteindelijk in tweeën gesplitst en in 1933 uitgeroepen tot Joods volkslied. Deze specifieke versie van het gedicht werd door Imber geschreven terwijl hij aan het herstellen was in een Joods ziekenhuis in New York, op verzoek van etnomusicoloog Jeannette Robinson. -Murphy. Imber pakte een stuk ziekenhuispapier en noteerde de eerste twee regels, scheurde het ziekenhuislogo af en gaf het aan hem om te lezen. Hij signeerde het nummer, waardoor het de enige versie ter wereld is. Robinson-Murphy gaf het later aan de Nationale Bibliotheek, omdat hij het gevoel had dat het toebehoorde aan ‘Jeruzalem, het land Israël’.
Het land Israël is ook de thuisbasis van joodse mystici die zich verzamelden rond rabbijn Isaac Lurian (1534-72), wiens leringen de hoeksteen van de kabbalistische kennis werden. Hoewel Luria zijn leringen nooit heeft opgeschreven, schreef zijn toegewijde leerling Chaim Vital het op in een boek dat uit meerdere delen bestaat. Zijn versie werd bekritiseerd door rabbijn Menachem di Lonzano (1550–1626), die een samenvatting schreef van Luria’s leringen en zijn eigen correcties, die volgens Vital de kosmologische leringen van Luria verkeerd hadden begrepen. Dit compendium, Preken genaamd, werd in 1610 gepubliceerd en bevestigt dat studenten een belangrijke rol speelden bij het overbrengen en soms veranderen van de ideeën van hun leraren.
Iets eerder, in 1550, werd Seder Nashim, een Ladino-gebedenboek voor vrouwen, gepubliceerd in Thessaloniki, Griekenland. Seder Nashim was het eerste gedrukte werk dat de standaard siddur-gebeden vertaalde in de Ladinische taal die populair is in de Balkan, Turkije en Griekenland. Het bevat ook een vertaling van de Pesach Haggadah, evenals een samenvatting van wetten met betrekking tot vrouwen, zoals het aansteken van Shabbat-kaarsen, het aanbieden van brood en menstruatiereiniging. Dit boek, blijkbaar vertaald door rabbijn Meir Benvenisti, toont belangstelling voor het spirituele leven van vrouwen vanuit een radicaal nieuwe invalshoek.
Niet alle manuscripten in het boek zijn compleet. Een interessant voorbeeld zijn de fragmenten van verbrande handgeschreven notities, de overblijfselen van een monumentaal project dat de jonge SY Agnon en Martin Buber uitvoerden op verzoek van Haim Nahman Bialik, die toen in Duitsland woonde. Het project voor een verzameling chassidische verhalen werd nooit voltooid omdat een brand in het huis van Agnon in Bad Hamburg zijn hele bibliotheek en veel van zijn documenten verwoestte, waaronder het eerste deel van het Corpus Hassidicum. Dit relikwie, een van de 41 pagina’s, is een overblijfsel van een project waarvan Agnot nooit is teruggekeerd. De brand markeerde echter de terugkeer van Agnon naar Israëlisch grondgebied in 1924.
Bialik wordt in 1922 opnieuw genoemd, via uitgeverij Ophir in Berlijn, als uitgever van The Book of Things, een kinderboek geïllustreerd door (Martha) Tom Freud (neef van Sigmund Freud). Het verscheen in de door Freud geïdentificeerde Hebreeuwse poëzie van Bialik. Zijn werk wordt beschouwd als een van de hoogtepunten van de 20e-eeuwse Duitse kunst op het gebied van kinderprentenboeken. Hoewel dit boek de mooie kanten van het leven laat zien, kwam dit helaas niet tot uiting in zijn tragische korte leven. Maar we houden tenminste zijn elegante en kleurrijk geïllustreerde boeken over.
Onder de talrijke manuscripten die in het boek worden genoemd, bevindt zich dat van de grote codificeerder Maimonides (1138-1204); Zijn commentaren op de Misjna zijn een van de drie belangrijke juridische en filosofische werken die hij schreef (de andere zijn de Misjna Torah en Gids voor de Perplexen). . Zijn commentaar is een krachtig getuigenis van de essentie van de joodse wet, ethiek en theologie. De migratie van het manuscript van Egypte naar Aleppo kent een interessante geschiedenis. De drie secties werden later in de 17e eeuw naar Engeland gebracht en nagelaten aan de Universiteit van Oxford. De overige twee hoofdstukken werden in Damascus ontdekt door rabbijn Jacob Toledano, die ze in 1908 verkocht aan bibliofiel David Sassoon. De familie van Sassoon besloot ze in 1975 in Zwitserland te veilen. De Israëlische minister van Onderwijs, burgemeester Teddy Kollek, en anderen erkenden hun belang voor het Joodse volk, zamelden geld in om ze te kopen en naar de Nationale Bibliotheek te brengen.
Dit is ook de meest bekende onder de vele Joodse Messiaanse eisers. Sabbatai Zevi (Shabtai Zvi (1626-76). Zijn bekendheid werd verder vergroot door de jonge rabbijn Nathan van Gaza, die de rol van profeet Elia op zich nam en Sabbatai tot de Messias verklaarde. Een grote pagina waarop zijn verheerlijking werd aangekondigd, werd opgehangen met zijn portret door Nathan aan het publiek om het nieuws van zijn aankomst te verspreiden. Deze specifieke pagina werd in het Nederlands gedrukt, waarschijnlijk door een Nederlandse christen, wat een bewijs is van de grote belangstelling voor het evenement, zelfs buiten de Joodse wereld, waar het duizenden volgers trok.
Naast deze zeldzame manuscripten zijn er ook brieven die Mozart aan zijn vrouw schreef; De cheque die Ben-Gurion naar zijn ideologische vijand, dichter Uri Zvi Greenberg, stuurde; een vintage zionistische Rosj Hasjana-kaart, compleet met afbeeldingen van vroege pioniers in het pre-staat Israël en profetische afbeeldingen; Hebreeuwse, Arabische en Engelse advertentie voor de productie van Shakespeare’s Romeo en Julia door een Egyptische theatergroep in Jeruzalem in 1878; Een oude Latijnse kaart van het Heilige Land uit 1486 toont verschillende bijbelpassages, gemarkeerd door miniatuurschilderijen; en treffende weergaven van de verovering van de Oude Stad van Jeruzalem in juni 1967 door de beroemde Israëlische cartoonist “Dosh” (Katriel Gardosh).
Al deze schatten en nog veel meer komen samen in dit kostbare boek, dat hulde brengt aan de prachtige memorabiliacollectie van de Nationale Bibliotheek en op passende wijze de opening van het nieuwe gebouw viert. ■
