Deskundigen hebben gewaarschuwd dat het einde van de vijandelijkheden in Gaza niet het einde van de Israëlische oorlog zal zijn.
Het conflict in Gaza vereist momenteel de aandacht van Israël in zijn streven naar de overwinning. Een natie wordt sterker door zich te verenigen IDF-soldaten omgaan met onmiddellijke gevolgen 7 oktober bloedbad, Het liet een onuitwisbare emotionele en fysieke impact achter op de inwoners van Zuid-Israël. Tegelijkertijd worden de inspanningen voortgezet om de gijzelaars vrij te laten.
Maar tegelijkertijd wordt het land geconfronteerd met een aantal uitdagingen, waarvan sommige, als ze niet worden aangepakt, op de lange termijn negatieve gevolgen kunnen hebben.
Hier zijn drie oorlogsproblemen die meer aandacht verdienen.
Een ongekend jeugdtrauma
Het aantal kinderen dat emotionele steun nodig heeft zal naar verwachting ongekend zijn – “aantallen die we nog nooit in een eerdere oorlog zijn tegengekomen”, aldus Yehuda Leeman, psychotherapeut, docent en hoofd van de afdeling kinder- en jeugdadversity studies aan het Ono Academic College.
Hij zei dat minstens de helft, zo niet alle, van de drie miljoen kinderen in het land getroffen zijn door de oorlog, ook al hebben ze nog nooit een voet in het zuiden van Israël gezet. Dit is te wijten aan het hoge aantal slachtoffers, aanhoudende conflicten, ongekende aantallen reservisten en regelmatige raketten die het centrum van het land raken.
Bovendien worden kinderen meer dan ooit blootgesteld aan media en sociale media.
“Sociale media zijn vaak ongefilterd en kinderen worden in toenemende mate blootgesteld aan anti-Israëlische en antisemitische commentaren via de online games die ze spelen”, aldus Liman. gezegd.
Dit komt bovenop het feit dat de vier grote nieuwszenders van het land voortdurend verslag uitbrengen over de oorlog – iets wat Israël bijvoorbeeld niet had tijdens de Jom Kipoeroorlog.
Ten slotte is de ontvoering van kinderen door Hamas ongekend, en veel kinderen vrezen dat ook zij kwetsbaar zijn.
Volgens Lima zijn kinderen uit het Zuiden veerkrachtiger omdat ze langdurig worden blootgesteld aan raketten en terrorisme. Daarentegen kunnen degenen die in andere delen van het land wonen vatbaarder zijn voor een posttraumatische stressstoornis of andere ernstige gevolgen van de aandoening. Hij benadrukte echter dat niet elk trauma zal uitmonden in een posttraumatisch syndroom.
Liman adviseerde ouders om ongewoon gedrag bij hun kinderen te observeren en te besluiten hulp te zoeken. Er wordt verwacht dat het kind bang zal zijn als de sirene afgaat, maar ga na of uw kind achterlijk is, bang is om alleen gelaten te worden in rustige tijden, bang is om voor langere tijd naar school te gaan, alleen op zijn kamer te zijn, of gespannen. vaak enge gedachten.
“Ik moedig ouders aan om hulp te gaan zoeken als ze een van deze patronen zien,” zei Leeman, waarbij hij opmerkte dat het bellen van de hotline enige tijd kan duren omdat eerstelijnszorg maanden kan duren.
Hij zei dat het aantal mensen dat hulp nodig heeft de capaciteit van het land zou overschrijden. Vóór de oorlog waren er in Israël niet genoeg therapeuten, psychologen en zelfs psychiatrische bedden. De wachttijd voor een psychiater via ziekenfondsen bedroeg van 7 oktober tot zes maanden. Maar wachten kan leiden tot langdurig of chronisch trauma dat moeilijker te ervaren is, zei Leeman.
“Ik weet niet wat er zal gebeuren na het incident”, zei hij tegen The Jerusalem Post. “Het wordt gek. “Als je niet het geld hebt om privé te gaan, heb je een groot probleem.”
Oorlogsstress leidt tot ongezonde eetgewoonten
Culinair kunsttherapeut en maatschappelijk werker Ayelet Barak-Nahum legde uit dat mensen in tijden van grote stress vaak instinctief een primitievere manier van denken aannemen en zoeken naar de snelste manier om te ontspannen. De eerste plaats waar mensen naartoe gaan is voedsel.
De baby weet niet hoe hij moet vaststellen dat hij honger heeft. Barak-Nahum legde uit dat hij wist dat er iets mis was met zijn lichaam. Dus hij huilt. Als zijn moeder hem hoort, vasthoudt en te eten geeft, verdwijnt zijn stress. Het is niet alleen het eten, het is haar warme lichaam, haar stem en haar liefde.
Dus: “Als we ouder worden en net zo gespannen zijn als nu en we proberen het evenwicht te herstellen om stress te verminderen, gebruiken velen van ons voedsel om ons te kalmeren”, zei hij.
Hoewel eten niet echt kalmte bevordert, en heerlijk eten geassocieerd wordt met angst en depressie, heeft onderzoek aangetoond dat Barak-Nahum gelijk had: sommige mensen gebruiken voedsel als een zelfherstellende interventie.
Als het echter te vaak wordt gedaan, kunnen de resultaten op de lange termijn schadelijk zijn. Professor Ronit Calderon-Margalit van het Hadassah Medical Center, directeur van de Brown School of Public Health and Community Medicine aan de Hebreeuwse Universiteit, zei dat het land obesitas heeft zien toenemen als gevolg van de COVID-19-pandemie; Deze stijging is nog niet verdwenen en “ik verwacht nu dat de situatie nog erger zal worden.”
Hij zei dat mensen aan het begin van de oorlog minder gingen werken en naar school gingen, meer aten en minder lichamelijk actief waren als ze thuis bleven. Maar ook al is het grootste deel van het land weer open, leven ruim 200.000 ontheemden nog steeds als vluchtelingen in hotels.
“Deze mensen hebben vaak geen controle over wat ze eten”, zegt Calderon-Margalit. In plaats van hun eigen eten in hotels te koken, kopen ze eten dat bij hen wordt bezorgd. “Dit kan betekenen dat ze meer calorieën consumeren dan ze nodig hebben en meer gezond voedsel.”
Naarmate de voedselprijzen stijgen en meer mensen werkloos worden of een lager inkomen hebben, wordt het bovendien moeilijker voor mensen met een beperkt inkomen om gezonde keuzes te maken, omdat gezond voedsel duurder is.
Barak-Nahum zei dat er ook een kwestie van tijd is. Aan de ene kant werken mensen minder, maar aan de andere kant worden ze geconfronteerd met veel factoren waarmee ze nog niet eerder te maken hebben gehad. Sommige mensen zijn bijvoorbeeld vrijwilligers. In veel gezinnen zijn mannen reservisten en laten ze alle verantwoordelijkheden aan hun vrouwen over. En ze kunnen shiva-oproepen of ziekenhuisbezoeken doen.
“Operationeel hebben mensen het druk en hebben ze misschien niet het voorrecht zich zorgen te maken over zichzelf”, zegt Barak-Nahum. De angst voor raketaanvallen blijft in sommige delen van het land bestaan. De traditie van samenkomen rond de tafel kan minder gebruikelijk worden als er de mogelijkheid bestaat om te ontsnappen naar de veiligheid van een kamer wanneer u gaat zitten om te eten. Barak-Nahum stelde voor om te koken, zelfs als je niets gezonds hebt gekookt, omdat “alles wat thuis gekookt wordt gezonder zal zijn dan gekocht.” Hij zei ook dat het een positieve emotionele en mentale impact heeft. Calderon-Margalit raadde fysieke activiteit aan. Zelfs slechts 30 minuten per dag buiten wandelen kan iemand helpen zowel zijn voedingsinname als aanhoudende geestelijke gezondheidsproblemen onder controle te houden, zei hij.
Zullen de gevolgen van bedorven voedsel na de oorlog verdwijnen?
“Tachtig procent van de mensen zal weer goed leren eten en weer normaal functioneren”, aldus Barak-Nahum. gezegd. Op de lange termijn zal echter 20% getroffen worden. Overgewicht kan leiden tot gezondheidsproblemen zoals diabetes, hoge bloeddruk of beroerte, zei hij.
Barak-Nahum benadrukte: “Twintig procent is geen klein percentage.” “Dit is een serieus cijfer en het land moet erover nadenken.”
Schade aan de economie
Een andere plek waar de Israëli’s de oorlog op het slagveld beginnen te voelen, zijn hun bankrekeningen. Hoewel de Tweede Libanonoorlog in 2006 en Operatie Protective Edge in 2014 een negatieve invloed hadden op de economie, werden deze oorlogen aan één front uitgevochten en waren ze van relatief korte duur. Iron Swords duurt al ruim twee maanden en het einde is nog niet in zicht.
Volgens professor Michel Strawczynski, econoom aan de Hebreeuwse Universiteit en voormalig directeur van de onderzoeksafdeling van de Bank of Israel, hebben eerdere oorlogen het land ongeveer 0,5% van het bbp gekost. Hij voorspelde echter dat deze oorlog ergere gevolgen zou hebben.
Voor het perspectief: Strawczynski’s vroege schatting van de bbp-daling in het laatste kwartaal van 2023 bedraagt 3,5%, of 15% op jaarbasis. Dit is vergelijkbaar met het tweede kwartaal van 2020, toen COVID-19 op zijn hoogtepunt was. Er was toen een jaarlijkse daling van 7% tot 31% van het bbp van het land.
Een ander kritisch cijfer betreft de werkloosheid. Het Centraal Bureau voor de Statistiek schatte de totale werkloosheid in oktober op 9%. Strawczynski zei dat hij gelooft dat dit cijfer vandaag de dag dichter bij de 7% ligt naarmate meer bedrijven heropenen en mensen weer aan het werk gaan. Hij zei dat zijn cijfers gebaseerd waren op gegevens van het National Insurance Institute over het aantal mensen dat een werkloosheidsuitkering ontving (naast de 4 procent die vóór 7 oktober een uitkering ontving).
Het is verrassend dat 2020 een geweldig jaar zal zijn, 2021 het beste jaar, en 2022 het op één na beste jaar voor investeringen na 2021, gezien het feit dat de Israëlische economie de pandemie heeft overwonnen en zelfs vooruitgang boekt.
Wat gebeurde er tussen COVID-19 en de oorlog?
Ido Kallir, voorzitter van het programma voor actuariële studies en financiën van Ono Academic College, legde eerst uit dat Israël, net als de rest van de wereld, onderhevig is aan inflatie.
Toen kwamen de justitiële hervormingen.
‘Ik denk dat we de geloofwaardigheid van enkele belangrijke instellingen in de internationale financiële wereld zijn kwijtgeraakt, en dat toen de oorlog begon’, zei Kallir. gezegd.
Kallir legde uit dat hoewel de directe kosten van de oorlog hoog waren, hij begreep hoe Israël en de wereldmarkten deze zouden dragen. Wat de markten niet kunnen tolereren is: “Israël weet niet wat het wil doen als het groot is. Willen we voor altijd vechten? Hebben wij een plan?
“Ik denk niet dat de financiële markten erop vertrouwen dat onze leiders geld en begrotingen op de juiste manier prioriteren.” Strawczynski zei dat, hoewel de grote kredietbeoordelaars tijdens de hervormingen van het rechtsstelsel mild waren tegenover Israël, hij bezorgd was dat de grote kredietbeoordelaars de kredietwaardigheid van Israël zouden verliezen als de oorlog zou voortduren. Beoordelingen kunnen variëren.
Beide deskundigen waarschuwden dat het besluit van de regering om de meeste begrotingscoalitieovereenkomsten te steunen het land schade zou kunnen berokkenen. Strawczynski zei dat hij en zijn collega’s de regering hebben aanbevolen om de besteding van geld aan uitgaven die vóór 7 oktober zijn goedgekeurd uit te stellen, in plaats daarvan de prioriteiten te verleggen en al het geld te gebruiken om de oorlog en de oorlogsgerelateerde civiele kosten te financieren.
Deze week heeft de regering besloten de uitkering voor 2023 met 1 miljard NIS te verlagen, wat volgens Strawczynski niet genoeg is. Hij zei echter dat het meest cruciale begrotingsjaar 2024 is en dat er nog geen besluit over deze kwestie moet worden genomen. “We moeten ons vertrouwen herwinnen”, zei Kallir. “Als kredietverstrekkers en durfkapitalisten zien dat het management weet waar ze heen willen, zal het geld weer gaan stromen.”
Strawczynski zei dat het allemaal slechts een kwestie van tijd is.
Als de oorlog aan het einde van het eerste kwartaal van 2024 eindigt, zal deze volgens hem volgend jaar nog steeds met ongeveer 2 procent groeien, zoals voorspeld door de Bank of Israel. Maar als de oorlog nog een jaar voortduurt, zal de groei lager zijn omdat mensen nog steeds in reserves zitten, het toerisme niet zal terugkeren, enz.
“Als de oorlog het hele jaar duurt, zullen we volgend jaar waarschijnlijk niet groeien”, zei Strawczynski.
Aan de andere kant zei hij dat als Israël zijn militaire doelstellingen niet kan verwezenlijken, het nog langer kan duren om het land terug te nemen. Om een positief (economisch) scenario te hebben, zullen de mensen in Noord en Zuid naar hun huizen moeten terugkeren en reguliere activiteiten moeten ondernemen.
Dit betekent dat Hamas Gaza niet kan domineren en een directe bedreiging kan vormen voor de noordgrens.
