Toevallig: 12 dagen na de vrijlating van Ofir Engel is zijn familie aan het vechten
Ofir EngelDie boodschap was permanent in de huid gegrift van de 18-jarige, die een van de gijzelaars was die dit weekend na 54 dagen Hamas-gevangenschap werd vrijgelaten. Maandag liet zijn grootvader, Yosef “Jucha” Engel, een foto van de tatoeage op zijn telefoon zien.
‘Ik geloof dit omdat Ophir dit zei; ze zei dit op de dag dat ze terugkeerde naar Israël’, zei hij. Jeruzalem Post. ‘We weten wat sommige andere gijzelaars vandaag hebben meegemaakt, en ik weet dat Ophir geluk heeft.’
Jucha, een krachtige figuur met een stevig postuur en een dikke snor, kwam naar voren als symbool van de meedogenloze strijd om de gijzelaars te bevrijden in de eerste maand na het bloedbad van 7 oktober. Twaalf dagen na de vrijlating van Engel gaf Jucha toe dat hij slapeloze nachten had doorgebracht in voortdurende angst voor het onbekende lot van de 137 gijzelaars die nog steeds in gevangenschap zaten.
“Ik blijf vechten”, zei Jucha. ‘Dit is voor de nationale inspanning en voor de vader en oom van Yuval Sharabi, Ofirs minnaar in gevangenschap. Ik kan niet stoppen totdat ze allemaal thuiskomen.’
We hebben Jucha ontmoet mailen tijdens een wake bij kaarslicht in het Friends of Zion Museum in het centrum van Jeruzalem. Het evenement, georganiseerd door de pro-Israëlische evangelist Mike Evans, begon met Chanoeka-activiteiten die werden bijgewoond door meer dan 100 gezinnen met kinderen uit het zuiden van Israël. Van kibboets Be’eri.
Ofir Engel, een inwoner van kibboets Ramat Rachel in de omgeving van Jeruzalem, werd op 7 oktober uit Be’eri ontvoerd toen hij Sharabi en zijn familie bezocht voor het vakantieweekend van Simchat Torah. De tiener zou maandag de Chanoeka-ceremonie bijwonen. Maar op het laatste moment besloot hij dat hij alleen wilde zijn met zijn vriendin.
“Ik probeerde hem uit te leggen hoe belangrijk het is om te praten”, zei Ofirs vader, Yoav Engel. “Maar ik wil hem niet te veel pushen. Hij staat nog steeds onder veel stress.”
Engel zei dat zijn zoon in goede lichamelijke conditie verkeerde; Maar hij kreeg een ernstige psychologische schok. Ofir werd onderworpen aan manipulatieve berichten van Hamas, waarin hij beweerde dat het land hem in de steek had gelaten en dat er geen enkele poging werd ondernomen om hem te redden.
Ofir, haar moeder en broers en zussen werden met geweld uit de veilige kamer van het huis van haar vriend gehaald terwijl ze werden gemarteld door Hamas-terroristen. Ze werd ertoe gebracht te geloven dat haar minnaar tijdens 54 dagen gevangenschap werd vermoord.
Hoewel Ofir om veiligheidsredenen niet veel details over zijn gevangenschap mag vrijgeven, zegt zijn vader dat één ding duidelijk is: zijn zoon werd niet goed behandeld.
“Gisteren was het Internationale Dag van de Mensenrechten. 54 dagen lang had mijn zoon geen rechten”, vertelde Engel aan de Post. “Hij kon niet kiezen wat hij wilde eten, wanneer hij moest eten, wanneer hij moest douchen, hij kon niet praten, hij kon zijn gedachten niet delen.
“Dit is belachelijk, maar ik voel me gelukkig”, zei hij huiverend. ‘Ik heb het geluk dat hij de zaken niet helemaal heeft verpest. Ik voel me gelukkig omdat ik 54 dagen lang zijn gezicht zag op bushaltes, luciferdoosjes en Soda Stream-flessen. Hij zat in elke hoek. zijn foto. Hij is nu fysiek bij ons.
Engel zei dat mensen uit heel Israël en de wereld hem tijdens de beproeving steunbetuigingen stuurden. Nu schrijven ze hem met vreugdebriefjes. Maar ze benadrukte dat ze er niet op waren voorbereid dat haar zoon zou worden gegijzeld en dat ze zelfs nu nog worstelen met de onverwachte moeilijkheden bij het herplaatsen van haar zoon nadat hij zijn vrijheid heeft herwonnen. Engel gaf ook toe dat hij en zijn familie vereerd waren door de rol die zij bereid waren te spelen in de voortdurende inspanningen om de overgebleven gijzelaars te repatriëren.
Engel wees op zijn favoriete Chanoeka-vieringen en zei: “De enige reden dat ik naar dit soort evenementen kom, is om kracht te geven aan de overgebleven gijzelaarsfamilies. Ik wil praten. “Ik wil druk op ze uitoefenen om ze naar huis te brengen.”
Engel ging verder met muziek en clowns. hij begon spreek rustigR.
“Weet je wat het moeilijkste was?” – Hij vroeg. ‘Ophir maakte zich zorgen om ons. Wij maakten ons zorgen om Ophir. We wisten het niet. We hadden geen idee.’
Engel zei dat naarmate de dagen verstreken na de terugkeer van Ofir, hij de punten begon te verbinden. En hij is een van de gelukkigen. Veel van de gijzelaars verlieten Gaza om te horen dat hun broers en kinderen waren vermoord. Ze verloren hun jeugdvrienden en buren.
De video van het moment waarop Ofir zich herenigde met Sharabi, hun eerste omhelzing, het moment dat hij haar in bed zag en het moment dat ze in tranen op haar knieën viel, werd wijd verspreid op sociale media. Engel merkte op dat hun band waarschijnlijk lang zal duren.
Sharabi woont in de Dode Zee en Engels woont in Jeruzalem, maar Sharabi en Ofir zijn altijd samen. Ophir moet nog terug naar school voor haar laatste jaar, en haar vader zei dat hij zich geen zorgen maakt over wanneer dat zal gebeuren. Wijn zit ook niet op school; Er is een raamwerk voor de kinderen van kibboets Beeri, maar dat is niet genoeg, zei hij. Voorlopig moeten ze weer tot leven komen.
“Hij is een slimme kerel”, zei Engel. “We zullen dit voor elkaar krijgen.”
Maar zijn vertrouwen in het land neemt af.
‘Wij zijn in ballingschap in ons eigen land’
‘We zijn in ballingschap in ons eigen land’, zei Engel. “Mensen voelen zich niet veilig. Ouders slapen met hun kinderen, zelfs in Tel Aviv. Wij halen onze koffie. We kunnen niet gaan zitten. Niets is meer normaal.”
Hij zei dat hij boos was op de regering, waarvan hij verwachtte dat de leiders hem zouden bedanken voor het veiligstellen van de vrijlating van zijn zoon.
‘Ze hebben zijn naam van de lijst gehaald alsof hij net terug was van het jaarlijkse schoolreisje,’ zei Engel vol walging. ‘Twaalf dagen lang heeft niemand gebeld om te informeren naar de toestand van mijn zoon.
“Het land is verdeeld en verward”, vervolgde hij. “Maar ik heb geen oplossing. Ik ben geen geweldige soldaat. Ik ben geen politicus. Dat is de taak van iemand anders.”
Hij zei dat hij een boodschap had voor de regering: geen prijs is te hoog om de overgebleven gijzelaars naar huis te brengen. “We mogen de kans niet laten liggen om ze terug te krijgen, ook al moeten we ons hele land opgeven. Dit is een ramp. Breng ze naar huis”, zei Engel.
Jucha herhaalde zijn zoon.
Peres, die eerder nauw had samengewerkt met voormalig premier Shimon Peres, voerde aan dat de regering de ernst van de gijzeling niet volledig begreep. Hij uitte ook zijn bezorgdheid over het feit dat het land snel op weg was naar “het vergeten van de Holocaust van 7 oktober”.
“Er kan geen ander woord dan Holocaust bestaan voor de martelingen, moorden en bloedbaden die het leven van meer dan 1.200 mensen hebben geëist”, zei hij.
“Als iemand denkt dat we de overwinning zullen uitroepen, moet hij nog eens nadenken”, zei Jucha. “Zelfs als we heel Hamas vernietigen, kunnen we het niet vieren.”
