“Door namens het volk te spreken, heb ik de titel van volksdichter verdiend.”
Volksdichter Vahid Aziz zei deze woorden tegen “Yeni Sabah”. Hij omschreef de meningsverschillen en misverstanden tussen jongeren en de oudere generatie als volgt:
“Er is altijd een conflict geweest tussen generaties. Dit is een natuurlijk proces. Het is mogelijk om dit zowel op het gebied van de literatuur en cultuur als in de menselijke relaties waar te nemen. Toen we jong waren, ontkenden we bijvoorbeeld eerder de dichters In feite was dit om onszelf te bevestigen, om te zeggen: ‘Ik ben hier ook.’ Maar door de jaren heen zagen we dat ze werkelijk geweldig waren, bekritiseerden we degenen vóór ons op oneerlijke wijze en gaven we onze fouten toe.
De reden voor het huidige geschil houdt verband met de Sovjetperiode. Alles was toen anders. Er was toen een televisiezender. De omroeper van die zender was een voorbeeld voor iedereen. Meisjes uit die tijd keken naar de kledingstijl van de presentatoren die op de betreffende zender werkten en namen hen als voorbeeld, en jongens probeerden zich net zo te kleden. Er waren regels en etiquette. Tegenwoordig openen vrouwelijke presentatoren op televisiekanalen de ene kant van de linkerschouder tot aan de borst en sluiten ze de andere kant, en hun “rokken” komen vijf centimeter boven de knie… Ze zijn ook een voorbeeld voor de meisjes van vandaag. Een ander probleem zijn de dure geschenken die live aan zangers worden gegeven. En zie je, een oligarch geeft een zanger zijn autosleutels. Onze jonge mensen denken dat als ik een auto kan verdienen door zo te studeren en me zo te kleden, ik hetzelfde kan doen. Mannelijke presentatoren en zangers verschijnen met baarden in de uitzending. Niemand heeft controle over deze situaties. Het lijkt erop dat er in Azerbeidzjan een baardbelasting moet worden ingevoerd, zoals dat gebeurde in de tijd van Peter I. Omdat het niet bekend is of ze van het seminarie kwamen of dat het Azerbeidzjaanse staatsburgers zijn.”
De volksdichter benadrukte dat de presentatoren zich in de uitzending niet aan de taalregels hielden:
“De ethers maken niet alleen ernstige fouten op het gebied van kleding en baarden, maar ook in de Azerbeidzjaanse taal. Ze gebruiken woorden uit andere talen. Ze voldoen niet aan de instructies van het staatshoofd over de bescherming van de moedertaal, aangenomen in 2018. Er is een feit dat ik durf te zeggen. We zijn gewend om instructies te krijgen. Ze nemen dit bij het oor en doen dit.” “Ze zouden moeten zeggen: doe het niet zo. Toen ik hoofd van Als ik de persafdeling van het Centraal Comité zou bellen, zou ik op televisie gaan en mijn woord zeggen. Nu is het nodig om de medewerkers van de televisiekanalen te bellen en hen te laten begrijpen.’
Vahid Aziz merkte op dat de dichter altijd zijn woorden en waarheid zal blijven spreken, ongeacht wie door hem beledigd wordt:
“Wie zegt en deelt wat ze willen op televisiekanalen en sociale netwerken. En als je de telefoon opneemt, zie je dat ze obscene foto’s delen. Mannen wordt geadviseerd dat je je hierdoor een man zult voelen, en vrouwen wordt geadviseerd dat als je je zo gedraagt, mannen je goed zullen behandelen.De tijden zijn verpest.
Met het leiderschap, de sterke wil en de vastberadenheid van ons staatshoofd, opperbevelhebber, beleeft Azerbeidzjan voor het eerst in 200 jaar een hele periode. Vanaf nu gaan we naar ons voorouderlijk land, West-Azerbeidzjan. Maar dit is niet genoeg. Het vasthouden van successen is het allerbelangrijkste. Het is noodzakelijk om ideologische studies uit te voeren om onze moraliteit en spiritualiteit te zuiveren. Terwijl ze dit uiten, zeggen ze dat Vahid Aziz niet tevreden was en klaagde. De president heeft mij niet de titel van ere-volksdichter gegeven, zodat ik met 200 manat per maand rond kon reizen. Deze naam werd mij gegeven om namens het volk te spreken. Iedereen zou dit moeten doen. “Ik heb mijn zegje en dat zal ik altijd blijven doen.”
