Hij is 92, zij 46, precies de helft daarvan. Ze maakt een enkele reis naar een verpleeghuis, waar hij probeert uit te vinden hoe hij zijn schulden als taxichauffeur kan afbetalen en haar naar Parijs kan brengen. Het zal geen verrassing zijn dat ze hem overtuigt om haar mee te nemen op reis om belangrijke gebieden van zijn leven opnieuw te evalueren, wat leidt tot de vorming van een band tussen hen. Dit is het hoofdthema van Christian Cario’s film Driving Madeleine (Franse titel: Une Belle Cours), die op 4 januari in heel Israël zal worden uitgebracht. Line is een charmante en voorspelbare film, benadrukt door de twee prachtige hoofdrolspelers Renaud en Dany. Blessing De Engelse titel is waarschijnlijk gekozen om herinneringen op te roepen aan Driving Miss Daisy, maar hoewel deze film een oude vrouw en een jonge chauffeur laat zien, vertelt hij een heel ander verhaal.
Een traktatie voor liefhebbers van de Franse cinema
Fans van de Franse cinema en muziek kennen Renaudin feite is het zo oud als het karakter van Madeleine (ze werd geboren in 1928). Ze had een lange carrière als film- en theateracteur en zangeres, en was getrouwd met de Franse componist Louis “Loulou” Gaste. Renaud had ook een internationale muzikale carrière; Hij verscheen in Amerikaanse televisieprogramma’s en trad in de jaren zestig een aantal jaren op in Las Vegas. Hij stond ook bekend om zijn activisme namens hen. AIDS-patiënt, en samen met Elizabeth Taylor richtten ze een organisatie op om hen te helpen. Voor het Amerikaanse publiek van vandaag is het waarschijnlijk Call My Manager! Renaud brengt een aanwezigheid van meer dan 70 jaar in zijn performance en neemt het scherm over in dit verhaal van een vrouw die terugkijkt.
Madeleine is optimistisch en moedigt de afgeleide, gefrustreerde Charles (Boon) aan, en Renaud slaagt erin dit aspect van het personage geloofwaardig te maken waar bijna elke actrice een klap van zou krijgen.
Zij en Charles beginnen ruzie te maken terwijl ze hun financiële problemen vermijden, en ze raakt boos dat ze niet langer alleen kan leven. Maar hij stemt ermee in haar mee te nemen naar de buurt waar hij vroeger woonde, en vindt een plaquette ter herdenking van de Joodse slachtoffers van de nazi’s in 1943 (ze werden vermoord op 7 oktober van dat jaar) en de plaats waar zijn vader werd vermoord. Hij vertelt over zijn woede over haar dood, maar verdere vermelding van de Holocaust of de joodse identiteit voor het personage wordt op dit punt als een gemiste kans beschouwd.
Later leren we hoe ze werd uitgelokt en geïmpregneerd door een Amerikaanse soldaat die haar in de steek liet en later met een gewelddadige man trouwde. Hierdoor neemt de film een tabloidachtige omweg, en hoewel daar in principe niets mis mee is – het zou de film levendiger hebben gemaakt – is het concept van de film te smaakvol om een echt plezierig melodrama te creëren. In zekere zin leidt Madeleine’s schandalige verleden af van het echte thema van de film; Dat is wat het leven je achteraf leert. In plaats van het gedetailleerde en schokkende verhaal over Madeleine, zou het interessanter zijn geweest om een vrouw met een gewoon leven te laten zien die haar dood overweegt.
Actie die het ongeloof wegneemt
Maar hoewel de plot soms moeilijk is, levert Boon een geloofwaardige en boeiende prestatie als de levensveranderende bestuurder in deze ontmoeting met Madeleine. Boon is beter bekend als komisch acteur, maar zijn werk hier is zo goed dat ik het nooit zou hebben geraden als ik het niet wist. Hij is ook de schrijver en regisseur van komedies zoals Welcome to the Sticks. Bo, van gemengde Algerijns-Franse afkomst, bekeerde zich naar verluidt meer dan twintig jaar geleden tot het jodendom. Hoewel zijn Algerijnse afkomst nooit in de film wordt genoemd, lijkt hij een outsider-sfeer te hebben, aangezien hij een geloofwaardig gestresste chauffeur speelt wiens gezinsleven wordt bedreigd.
Renaud en Boon werken zo goed samen dat je de intriges in de kern van het verhaal en de uitgebreide epiloog die weinig toevoegt, zult vergeven en hun emotionele reis naar Parijs zult omarmen.
