Zogenaamde “richtlijnen” zakenlieden belemmeren de ontwikkeling van lokaal toerisme

Bijna niemand ontkent dat de toeristische sector zich in Azerbeidzjan ontwikkelt, maar het is nog steeds een problematisch gebied. Een van deze problemen zijn zakengidsen, die een interessant onderwerp zijn geworden voor toeristische bedrijven. Het gaat niet alleen om mensen die hun werk doen, dat wil zeggen toeristen begeleiden. Het grootste probleem zijn de gidsen die samenwerken met restaurants en hotels om toeristen te misleiden en zelf goed geld te verdienen.

We besloten om uit te zoeken hoe ze een probleem vormen voor toeristische bedrijven.

Aziz Shiriev, het hoofd van een van de toeristische bedrijven die in het land actief zijn, zei dat deze kwestie ook zeer verontrustend voor hen was:

“Het werkingsprincipe in de toeristische sector in Azerbeidzjan is nog niet geregeld. Kalkoen hoewel het een buurland is, willen ze zijn voorbeeld niet volgen. In ons geval werkt elke gids samen met een reisorganisatie en zegt dan tegen de klanten van dat bedrijf: “Werken met een reisorganisatie heeft geen zin, ik zal je goedkoper van dienst zijn”. Het is in het belang van de klant om dezelfde dingen goedkoper te krijgen, dus accepteert hij. Het probleem is dat deze gidsen niet professioneel zijn. goede gids Azerbeidzjan Moet geschiedenis en aardrijkskunde heel goed kennen. Hij/zij moet de vreemde taal die hij/zij spreekt vloeiend kunnen spreken. Ook moet een gids patriottisch zijn.

Voor restaurants en hotels maakt het niet uit wie de klant brengt. Of het nu wordt gebracht door een professionele reisorganisatie of door een voorbijganger, voor hen staat de komst van de klant voorop.”

Het hoofd van het bedrijf gaf ook informatie over de overeenkomst tussen deze gidsen en restaurantmanagers:

“Er is een overeenkomst tussen de gids en het restaurant: restaurants in de stad 10%, restaurants aan zee en plaatsen waar vis wordt geserveerd geven een commissie van 15%. Er zijn twee soorten werkingsprincipes. De eerste is via het vaste menu. Zo wordt vooraf het menu besproken en wordt de prijs berekend. Er worden bijvoorbeeld 30 manats gefactureerd voor één persoon.

De tweede optie laat de keuze volledig aan de klant. Wanneer het account komt, trekt de gids zijn aandacht van hier. Wanneer het account 1.000 manats bereikt, is het 10Het wordt in % aan de gids gegeven. Natuurlijk haalt het restaurant ook het geld van de gids van de kaart. Als gevolg hiervan lijden toeristen, ze hebben al betaald.

Hotels bieden ook een kamer met een bedrijfsprijs van 60 manats aan een professioneel toeristisch bedrijf en ook aan een passerende gids. Zelfs in dit geval kunnen toeristische bedrijven niet verkopen.”

A. Shiriev deelde het incident dat hij tijdens zijn leven tegenkwam als volgt:

“Vandaag heeft ons bedrijf een 32-koppige voetbalclub gehost in een hotel in Zagatala. Morgen zijn ze in Ganja.

Het hotel geeft me dezelfde prijs als de club. De hotelvertegenwoordiger zei tegen hen waarom werk je met een toeristisch bedrijf, kom direct bij ons werken. Dit is een groot probleem voor de toeristenindustrie. “Het is moeilijk voor toeristische bedrijven om het hoofd boven water te houden.”

De gids, die zijn naam niet wilde prijsgeven, bevestigde wat er werd gezegd:

“Goede prijs voor een gids in het centrum (20-Er zijn een paar restaurants die 30% geven). Bovendien wordt het eten dat aan de gasten wordt gegeven gratis aan de gids gegeven. De tussen de gids en het restaurant overeengekomen commissie wordt uitbetaald volgens het factuurbedrag in het restaurant. Er is bijvoorbeeld een 500 manat-rekening aangekomen. Zoals restaurant servicekosten 10 % komt op. Met andere woorden, het plaatst 50 manats bovenop 500 manats. Maar de handleiding zelf 20 of 30% voor 500 manats.

Volgens de geïnterviewde werken ook hotels volgens dit principe:

“Als de gids belt, zal het hotel hem vertellen dat de prijs van de kamer laag is.

Als het bijvoorbeeld een kamer van 70 manat is, zeggen ze 60 of 50. Hij ziet hoeveel kamers hij moet boeken. De prijs zou laag zijn omdat de gids regelmatig klanten naar het hotel brengt. Als de klant zelf of iemand anders vertrekt, betaalt het hotel niet de prijs die hij tegen de gids heeft gezegd. Volgens de nacht van de gasten naar de hotelgids gebracht 20 geeft manaat. Maar het is noodzakelijk om vooraf met de hotels te praten om de vrijgekomen kamers te behouden.