Azerbeidzjaanse politieagent die Bakoe verliet om New York te beschermen: “Mijn hart klopt altijd bij Azerbeidzjan”
Verenigde Staten van Amerika37 000 Beveiliging in New York, een van de grootste steden in de VS politie bewaart de grootste in de Verenigde Staten politie organisatie in New York Politie Het Department (NYPD) is ook het meest geavanceerde politiebureau ter wereld. Het is verheugend dat de Azerbeidzjaanse politie ook in de NYPD werkt. wij zijn gesprekspartners Nisa Haciyeva Ze is de eerste Azerbeidzjaanse politieagente die bij de NYPD werkt.
In het interview vertelde hij over de bekende en onbekende aspecten van politieagent zijn in New York.
– Laten we een beetje teruggaan, hoe kwam het uit Azerbeidzjan? Verenigde Staten van AmerikaBent u uw bedrijf gestart in
– Ik ben geboren in 1986 in Bakoe. Mijn vader is Azerbeidzjaans, mijn moeder is Russisch. Hoewel mijn moeder in een Russisch gezin werd geboren, groeide ze van kinds af aan op in Bakoe. Mijn verhaal is een beetje anders dan de anderen. Mijn vader en moeder zijn doofstom. Ik heb een broer. Hij is geboren met het syndroom van Down en is ouder dan ik. Baku Ik ben opgegroeid in de stad. na het slagen Azerbeidzjan Ik werd met een hoge score toegelaten tot de Universiteit voor Vreemde Talen. op de universiteit Opleiding met het programma toen ik het kocht Verenigde Staten van AmerikaIk kwam een jaar in Colorado, VS Opleiding Ik kocht het en probeerde het. Daarna keerde ik terug naar Bakoe. Na een tijdje daar te hebben verbleven, besloot ik weer terug te keren naar Amerika. Ik vervolgde mijn opleiding aan het Brooklyn College (City University of New York) in New York. Ik ben later getrouwd. We hebben nu vier kinderen, twee meisjes en twee jongens. Mijn oudste dochter is 11 en mijn jongste is 5 jaar. Een paar jaar geleden ben ik op zoek gegaan naar een baan. Ik deed onderzoek en besloot te gaan werken in New York, de grootste politiemacht van Amerika.
– Hoe verliep het wervingsproces? Welke stadia heb je doorlopen om agent te worden in New York?
– Allereerst moet ik zeggen dat mijn familie me sinds mijn jeugd altijd op alle mogelijke manieren heeft gesteund. Mijn moeder zei altijd tegen me: kies welk beroep je maar wilt. We woonden in de Azadligstraat in Bakoe en ons huis stond boven het politiebureau. Terwijl ik met mijn vader op ons balkon zat, zag ik altijd de politie en zag ik hoe ze de criminelen behandelden die ze naar het politiebureau brachten. Ik dacht altijd dat politieagent zijn hard werken was. Politieagente zijn als vrouw maakt de situatie nog moeilijker. Ik heb geen vrouwelijke politieagenten gezien in Azerbeidzjan, maar er zijn veel vrouwelijke politieagenten in de Verenigde Staten, vooral in New York. Ik heb nu mijn moeder meegenomen, ze woont bij ons. Mijn vader is al overleden en helaas heeft hij mijn succes niet gezien.
Wat het wervingsproces betreft, kan ik zeggen dat het een behoorlijk uitdagend proces is. zij eerst naar Azerbeidzjan Ze stuurden een verzoek en doorzochten mijn hele leven vanaf de dag dat ik geboren werd tot vandaag. Ik ben de weinige mensen die toegelaten worden tot de politieacademie opdrukken Ik moest geven. Een daarvan is psychologisch. opdrukken en dat was best moeilijk. Soms stellen ze zulke vragen dat ik vastloop. Dat examen heb ik echter met goed gevolg afgelegd. Daarna heb ik het schriftelijk en lichamelijk examen met goed gevolg afgelegd. 20 nadat u alle voorwaarden heeft betaald20Ik werd aangenomen op de politieacademie. 6 maanden in die academie Opleiding Ik kocht 500 studenten die tegelijkertijd met mij aan de academie studeerden. Ik werd uit hen gekozen en ontving de “Sniper”-badge. Ik was de eerste die het wapen gebruikte. Eerlijk gezegd had ik tot die dag geen pistool gepakt en tijdens het lezen ontdekte ik dat ik zo’n talent had. Ik ben zo verheugd. Omdat ik geen ervaring had op dit gebied. Met andere woorden, de meeste mensen die op politiebureaus werken, komen uit het leger en worden politie. Dit vereenvoudigt de situatie. Ik heb het nu en ik ben blij dat de NYPD waar ik voor werk een geweldig team heeft. Iedereen steunt elkaar enorm.
– Zijn er naast u nog andere Azerbeidzjaanse politieagenten in de NYPD?
– Ja ik heb. Ik ken er 6-7. Een enkeling heeft zelfs een hoge rang. Het is nogal moeilijk voor ons om elkaar hier te vinden, aangezien we bij de grootste politieafdeling ter wereld werken. Een paar maanden geleden Azerbeidzjan op de onafhankelijkheidsdag van ons land VNpermanente vertegenwoordiging We hebben elkaar daar ontmoet. Iedereen werkt op verschillende afdelingen. Bij de politie van New York werken veel politieagenten uit Turkije en Rusland. Aantal Turken 10is groter dan 0. Daarom richtten ze hun eigen vereniging op. Ze ontmoeten elkaar op verschillende dagen, vieren de feestdagen van hun land en komen samen op historisch belangrijke dagen. Hopelijk zal ons aantal hier toenemen en zullen we in de nabije toekomst onze eigen vereniging oprichten. Naast het beschermen van onze lokale politie-identiteit, hoewel onze aantallen klein zijn, Azerbeidzjan informatie over geven. Vooral als we aan een nieuwe baan beginnen, zit iedereen meestal achter me aan. Azerbeidzjan probeert informatie over te krijgen Azerbeidzjan Ze vroegen waar hij was. ik heb ze ook Nationaal foto’s laten zien van mij in kleding en Azerbeidzjan Ik had het over de rijke natuur en cultuur. Ze waren behoorlijk geïnteresseerd. Soms kook ik thuis voor werk Nationaal Ik neem het van onze maaltijden en deel het met mijn collega’s. Ze weten al hoe lekker en lekker de Azerbeidzjaanse keuken is. Ik mis Azerbeidzjan zo erg. 20 Ik heb er jaren gewoond en Azerbeidzjan is alles voor mij. Ik streef ernaar dat mijn kinderen opgroeien met Azerbeidzjaanse tradities. We steken een vreugdevuur aan op Nowruz en ik kook thuis Azerbeidzjaans eten voor ze. Onze mensen zijn heel verschillend. De Amerikaanse samenleving is heel anders. Mensen geven de voorkeur aan eenzaamheid, er is geen buurtcultuur. We kunnen onze buren in Azerbeidzjan bezoeken wanneer we maar willen, we kunnen onze vrienden ontmoeten wanneer we maar willen. Maar dat is hier niet het geval. Mensen voorzien hun behoeftes en eenzaamheid met de dieren die ze thuis houden. Het is meer een levensstijl in New York, maar als je weggaat uit New York, veranderen de dingen een beetje.
– Wat zijn jouw toekomstplannen?
– Ik hou van mijn werk, ook al is het moeilijk. Naast stress vind ik het helpen van mensen en het helpen van anderen het leukste aan dit vak. Hoewel ik in Amerika werk, klopt mijn hart altijd bij Azerbeidzjan. Ik ben altijd bereid om nuttig te zijn voor mijn land. VNAfgelopen week was ik getuige van een interessante gebeurtenis. Veel van mijn collega-politieagenten zijn belast met het bewaken van de veiligheid van de leiders van de landen waar ze vandaan komen. Ik zal dankbaar zijn als er in de toekomst zo’n mogelijkheid is.