‘Oekraïense vluchtelingenporno’ brengt risico’s met zich mee voor vrouwen die de oorlog ontvluchten
Kort nadat de grootschalige Russische invasie van Oekraïne afgelopen februari begon, ging in een kantoor in Wenen het alarm af.
Het OVSE-bureau van de speciale vertegenwoordiger en coördinator voor Bestrijding van mensenhandel in Human Beings merkte een explosie op in online zoekopdrachten naar seksuele inhoud met betrekking tot Oekraïense vrouwen en meisjes.
Afhankelijk van het land namen overeenkomstige zoekopdrachten naar trefwoorden als “escort”, “porno” of “verkrachting” samen met het woord “Oekraïens” toe met 600%, terwijl “Oekraïne vluchtelingenporno” naar voren kwam als trending zoekopdracht.
In Zweden, waar het aanbieden van seksuele diensten verboden is en nauwkeurige gegevens over klanten beschikbaar zijn, zochten 30 van de 38 mannen die in maart werden aangehouden specifiek naar Oekraïense vrouwen in de eerste maand van de oorlog.
Dit is iets wat de adjunct-coördinator voor de bestrijding van mensenhandel Andrea Salvoni van de OVSE omschrijft als een “giftige omgeving”.
‘Shady job ads’ en beloften van ‘gemakkelijk’ geld
In de loop van de maanden, terwijl de oorlog heviger werd, verlieten steeds meer mensen uit Oekraïne hun vaderland om hun toevlucht te zoeken in het buitenland, in landen waar ze de taal meestal niet spreken, weinig of geen sociale contacten hebben en grotendeels afhankelijk zijn van overheidssteun voor huisvesting en inkomen.
Meer dan 90% van hen zijn vrouwen en kinderen.
Tegelijkertijd vonden Salvoni en zijn collega’s steeds vaker “duistere vacatures” in Facebook-groepen en Telegram-chats die door Oekraïners werden gebruikt om informatie te vinden over hoe ze de oorlogsgebieden konden verlaten.
In die advertenties werd vrouwen en meisjes de kans beloofd om “gemakkelijk” geld te verdienen, bijvoorbeeld door klanten te “begeleiden”.
Om Oekraïense vluchtelingen bewust te maken van de gevaren van mensenhandelaars, lanceerde de OVSE een website met informatie over de risico’s en klassieke instrumenten die worden gebruikt om vrouwen en meisjes in de val te lokken, en een telefonische hotline.
“Er zijn aanwijzingen dat Oekraïense vrouwen seksueel worden uitgebuit of gedwongen worden te werken op zoek naar werk en huisvesting in gastlanden”, waarschuwt de website in het Engels, Oekraïens en Russisch.
Mensen die Oekraïne ontvluchten wordt onder meer geadviseerd om identiteitsbewijzen te uploaden naar de doe-het-zelf-app van de Oekraïense overheid, nooit alleen te gaan met vreemden, anderen op de hoogte te stellen van hun reisplannen, alleen hulp van officiële bronnen te accepteren en met familieleden een codewoord af te spreken voor met name gevaarlijke situaties.
Tegelijkertijd probeert de OVSE het beleid in de landen waarin zij actief is te beïnvloeden om mannen te ontmoedigen om seksuele diensten van slachtoffers van mensenhandel te zoeken of te gebruiken.
“Als alle mannen morgen zouden stoppen met het kopen van seks, zou seksuele uitbuiting niet bestaan”, zegt Salvoni.
Waar lopen vrouwen het meeste risico?
“Als je een mensenhandelaar was, zou je dan eerder opereren in een land waar het kopen van seks legaal is, de markt navenant groter is en ze meer geld kunnen verdienen”, zei Salvoni op de vraag of bepaalde landen een groter risico vormen voor de Oekraïners. vrouwen en meisjes dan anderen.
“Of in een land waar het kopen van seksuele diensten strafbaar is en de sociale norm misschien anders is?”
Duitsland is een van de meest liberale landen op het gebied van sekswerk. Slechts een handvol gevallen van gebruikmaking van diensten van slachtoffers van mensenhandel wordt vervolgd.
Het probleem in deze landen is dat “van buitenaf een criminele activiteit en een niet-criminele activiteit er precies hetzelfde uitzien”, zei Salvoni.
Dat is de reden waarom de overgrote meerderheid van de mensenhandelaars ongestraft wegkomt. Slechts minder dan 1% van de slachtoffers wereldwijd wordt ooit geïdentificeerd, schatte hij.
Daarentegen leidt wat bekend staat als het “Noordse model” – waarin het kopen van seks strafbaar is, maar niet de sekswerkers zelf – tot een gemakkelijkere vervolging van mensenhandelaars en hun klanten.
In veel EU-landen vindt langzaamaan een kentering plaats. Duitsland heeft zijn wetten iets aangescherpt, net als Nederland, terwijl ook Spanje flink aan het veranderen is.
De nieuwe aanpak van Spanje, die Salvoni een soort “genderpact” noemt – waarin toestemming voor seks en dus verkrachting opnieuw wordt gedefinieerd – is een voorbeeld van deze heroverweging, zei hij.
Landen realiseren zich “dat de oude laissez-faire-benadering niet werkt”, legde hij uit.
Salvoni erkende ook dat er “politieke moed” voor nodig is om bestaande wetten te wijzigen.
In veel landen, zei hij, is er een aanzienlijk deel van de samenleving dat vindt dat sekswerk moet worden gedecriminaliseerd.
En om culturele verandering teweeg te brengen, zegt hij, is het ook nodig om jongere mannen voor te lichten over instemming en positief gedrag.
“Mannen hebben altijd een keuze”, concludeerde Salvoni.