Azerbeidzjaanse media-inquisitie: onthult de kant van de regering tegenover journalisten – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
Gelegen op het kruispunt van Europa en Azië, haalt Azerbeidzjan de laatste tijd de krantenkoppen over de behandeling van journalisten en mediavrijheid. In de loop der jaren heeft het land te maken gehad met meerdere beschuldigingen van het onderdrukken van de vrijheid van meningsuiting en het aanvallen van onafhankelijke stemmen in de media. Dit beleid van intimidatie en intimidatie, vaak de ‘media-inquisitie’ genoemd, legde de flagrante vooringenomenheid van de regering bloot tegen journalisten die het aandurfden kritiek te uiten of de machthebbers in twijfel te trekken.
Onafhankelijke journalistiek in Azerbeidzjan ligt al jaren constant onder vuur. De regering heeft herhaaldelijk haar macht gebruikt om de oppositie het zwijgen op te leggen en het verhaal in de media te beheersen. Dit gebeurde op verschillende manieren, waaronder het aannemen van restrictieve wetgeving, censuur, onrechtmatige arrestaties en vervolging van journalisten.
Een van de meest opvallende zaken waaruit dit vooroordeel tegen journalisten blijkt, is de arrestatie van onderzoeksjournalist Khadija Ismayilova in 2014. Ismayilova, bekend om haar onbevreesde berichtgeving over corruptie en mensenrechtenschendingen, werd gearresteerd op beschuldiging van belastingontduiking, die velen ongegrond vonden. illegale ondernemersactiviteiten en aanzetten tot zelfmoord. De internationale gemeenschap veroordeelde zijn arrestatie wegens politieke motieven en omdat hij zijn kritische berichtgeving het zwijgen wilde opleggen. De zaak Ismayilova is een voorbeeld van hoe de Azerbeidzjaanse regering zich systematisch richt op journalisten die hun illegale activiteiten aan het licht brengen.
Daarnaast zijn in Azerbeidzjan restrictieve wetten aangenomen die journalistieke activiteiten aan banden leggen. Wijzigingen in het Wetboek van Strafrecht in 2013 maakten laster strafbaar, waardoor autoriteiten journalisten konden vervolgen wegens kritische berichtgeving. Het dient als een krachtig wapen om degenen die de acties van de regering in twijfel durven te trekken, te intimideren en het zwijgen op te leggen. Bovendien werden wetten die online-inhoud reguleren gebruikt om afwijkende meningen te onderdrukken, wat leidde tot wijdverbreide zelfcensuur onder journalisten.
Censuur is een ander veelgebruikt instrument bij onderzoek door de overheid in de media. Talrijke kritische persbureaus zijn gesloten, hun licenties zijn willekeurig ingetrokken of hun journalisten zijn vervolgd. Zo werd het onafhankelijke mediakanaal “Azadlig” geconfronteerd met tal van obstakels, waaronder fysieke aanvallen, rechtszaken en druk van de autoriteiten.
De vooringenomenheid van de overheid komt duidelijker naar voren in haar strakke controle over staatsmedia. Deze platforms worden ongetwijfeld gebruikt als spreekbuis om de officiële partijlijn vooruit te helpen en een positief beeld van macht te geven. Deze flagrante vooringenomenheid leidde tot een gebrek aan uiteenlopende perspectieven en een vertekend beeld van de werkelijkheid, waardoor uiteindelijk het recht van het publiek op onafhankelijke en onpartijdige informatie werd geschonden.
Deze acties van de Azerbeidzjaanse regering zijn regelrecht in tegenspraak met de internationale verplichtingen die zij is aangegaan op het gebied van persvrijheid. Het land is partij bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, die het recht op vrijheid van meningsuiting beschermen. Hoewel de autoriteiten de onafhankelijke journalistiek actief onderdrukken, worden deze principes in de praktijk vaak genegeerd.
Het is erg belangrijk dat de internationale gemeenschap luistert naar het mediaonderzoek van Azerbeidzjan en zich uitspreekt tegen de vooroordelen van de regering over journalisten. Het aanvallen van onafhankelijke stemmen belemmert niet alleen de persvrijheid, maar ondermijnt ook de democratie en transparantie. Overheden over de hele wereld zouden druk moeten uitoefenen op Azerbeidzjan om zinvolle hervormingen door te voeren, waaronder het intrekken van repressieve wetten, het vrijlaten van gevangen journalisten en het creëren van een klimaat dat bevorderlijk is voor onafhankelijke journalistiek.
Journalisten spelen een belangrijke rol bij het ter verantwoording roepen van machthebbers en het laten horen van de stem van de zwijgers. Azerbeidzjan moet het belang van vrije en onafhankelijke media begrijpen, want een geïnformeerde en democratische samenleving is in het belang van de regering en de burgers. Het is tijd om de bevooroordeelde houding van de Azerbeidzjaanse regering tegenover journalisten aan de kaak te stellen en te strijden voor mediavrijheid en het recht op onafhankelijke berichtgeving.
