Woensdag gaven we een optreden in het Gesher Theater ‘Anna Karenina’ van Leo Tolstoj. De Russische roman uit 1878 onderzoekt het menselijk leven terwijl elk personage de confrontatie aangaat met de mogelijkheden en chaos van de moderniteit.
Steve (Alon Friedman) bedriegt zijn vrouw Dolly (Karin Seruya) met een oppas. Om de scheiding te voorkomen gaat haar zus Anna (Efrat Ben Tzur) naar Sint-Petersburg om Dolly over te halen haar te vergeven. Hij komt naar Sint-Petersburg. Anna is getrouwd met Alexei Karenin (Gil Frank), een oude man van wie ze niet langer houdt.
Binnen Sint PetersburgAnna Karenina raakt bevriend met Kitty (Neta Roth), een jonge socialite die verliefd wordt op de onstuimige politieagent Vronsky (Avi Azulay). Hoewel Anna Dolly de stabiliteit van het huwelijk predikt, danst ze met Vronsky, verbreekt ze haar huwelijksgeloften en raakt ze verwikkeld in een schandalige affaire. Met een gebroken hart wijst Kitty een huwelijksaanzoek van de Russische edelman Levy (Mickey Leon) af.
Levin is eigenaar van zowel het land als de mensen erop, maar hij bekent tegenover zijn broer Sergey (Yuval Yanai) dat hij zich schaamt voor het bezitten van de mensen. Het emancipatiedecreet van de tsaar uit 1861 ontheft hem van deze zonde.
Levin, Stiva, Sergey, Karenin en Vronsky zijn verschillend van aard en maken verschillende keuzes, maar het zijn allemaal Russische aristocraten zoals Tolstoj. Het toneelstuk en de daarop gebaseerde roman geven een tijdloos beeld van de prerevolutionaire momenten van de Russische samenleving in de 19e eeuw.
“Ik ben slecht”, zegt Anna tegen Karenin, “ik moet zelfmoord plegen, er zitten twee vrouwen in mij.” Dit begrip, dat wil zeggen de dualiteit in de menselijke natuur, is niet nieuw.
St. Paulus schreef: “Ik ben niet geestelijk, ik ben verkocht als slaaf van de zonde, ik wil goed doen, maar ik kan het niet (Romeinen 7:14, 18).
Tolstoj’s suggestie is om net als Levin te zijn.
Nadat Kitty hem heeft afgewezen, wijdt Levin zich aan het werk op de boerderij.
Een regiegenie voor eenvoud
Tolstoj pleitte voor eenvoud en verbinding met het land en degenen die het bebouwden (Russische boeren die onlangs door tsaar Alexander II van de lijfeigenschap werden bevrijd). Levin, een edelman die kiest voor eenvoud, wil leren van de dorpelingen en zich op zijn gemak voelen.
Regisseur Rimas Tuminas heeft een genie in het terugbrengen van complexiteit tot eenvoudige acties. Onder zijn leiding worden een handschoen, een spinner en zelfs een zadel door getalenteerde acteurs gebruikt om ideeën te leveren op momenten die jaren in beslag namen om te schrijven.
Terwijl Stiva en Levin een restaurantmenu bespreken, biedt Friedman aan om een idee te krijgen van Stiva’s karakter met een gebaar vóór de vakantie door in zijn handschoen te bijten. Het brengt onmiddellijk zijn innerlijke realiteit over. Stiva verlangt naar Nanny, hunkert naar oesters en wordt ongeduldig.
Leon, die Levin speelt, gebruikt zijn grotere frame om een contrast te creëren tussen Levin en Friedman’s Steve.
‘In het dorp’, zegt hij, ‘eten we snel om onze magen te vullen.’ Met zijn vinger poetst hij het melkkannetje, waardoor Levi’s portret een kinderlijke, naïeve uitstraling krijgt. Als Kitty hem afwijst, zal deze stomme maar vriendelijke man op haar wachten totdat ze ermee instemt met hem te trouwen.
In tegenstelling tot andere aanpassingen zoals de Habima-versie van Anna Karenina uit 2007 Gesher Theater De productie toont eerder dan verklaart.
In Habima maakte Anna Kitty duidelijk dat ze Levi kon meenemen wanneer ze maar wilde, net als Vronsky. De productie van Gesher demonstreert dit door het gebruik van een roterende bal. Speelgoed vertegenwoordigt een persoon. Anna neemt het van Kitty over en geeft het aan haar terug. Over de rivaliteit tussen Kitty en Anna wordt geen enkel woord direct gezegd, maar de emoties zijn duidelijk zichtbaar.
De ogenschijnlijk opwindende levens van Anna en Vronsky, vol paardenraces en buitenlandse reizen, hebben een prijs. Azulay gebruikt een zadel om te laten zien dat Vronsky tijdens de race een merrie genaamd Frou-Frou heeft verwond. Maya gaf hem alles en hij schoot haar neer om een einde te maken aan zijn ellende.
Meer van dit soort tips. Stiva, die zijn pistool op zijn slaap richt en doet alsof hij zichzelf neerschiet, zegt: “Vrouwen zijn de as waar alles om draait.” De koningin-moeder (Ben Tzur) luistert alleen naar Puccini’s Madama Butterfly. Net als de Japanse heldin van de opera geeft Anna alles voor de liefde. Terwijl Madame Butterfly zelfmoord pleegt, werpt Anna Karenina zich voor een rijdende trein.
Het dorpsleven van Levin en Kitty is vol geboorten, klusjes en verdriet. Dolly en Stiva verhuizen naar het land om hun huwelijk te redden. Dit werkt niet. ‘Ik heb hem nodig’, zegt Dolly, ‘dus ik verdraag hem.’
Door de relatie tussen Anna en Vronsky in het geheim voort te laten duren, wordt de sociale status van de echtgenoot een substituut voor Kareni’s vreugde.
‘Respect is uitgevonden om de leegte te vullen waar liefde zou moeten zijn’, vertelde zijn ontrouwe vrouw hem.
Voorafgaand aan de show begroette Lena Keindlin, CEO van Gesher Theatre, het publiek en legde uit dat leden werd geadviseerd te bukken en dekking te zoeken voor het geval de raketten zouden inslaan.
Keindlin vertelde dat de cast van Anna Karenina is uitgenodigd om in januari 2024 op te treden in Les Gémeaux in Parijs. Volgens hem stonden de Franse presentatoren erop dat de Israëlische theatergroep ondanks de oorlog zou komen.
“Het is belangrijk dat Israël vandaag de dag goede ambassadeurs heeft”, zei hij.
De Franse première van het toneelstuk Anna Karenina van Gesher Theater vindt plaats in Les Gémeaux. woensdag-zaterdag 17-20 januari (20:00); zondag 21 januari (17.00 uur); Woensdag-zaterdag 24 januari-januari. Zondag 27 januari (20.00 uur) en 28 januari (17.00 uur) in het Hebreeuws met Franse boventiteling. € 35 (NIS 140) per ticket op lesgemeaux.com/spectacles/anna-karenine
