“Ze legden de gewonden op de grond en verpletterden ze met een tank…” – VERMIST – VUSSALA MAMMADOVA GESCHREVEN |

We herdenken de zoon van Huseyinov Alaaddin Abil in het “Lost”-project van Pressklub.az. Hij wordt herinnerd door zijn moeder, Asya Huseynova, en zijn broer, Valaddin Huseynov:

– De documenten van mijn broer hadden zijn geboortedatum op 28 mei 1968, dus hij was erg blij dat ik op de Dag van de Republiek geboren was.

– Maar niet echt. Aladdin werd geboren op 28 september. We woonden in Bakoe. mijn moeder zei kind Kom naar Gafan bij de geboorte, zorg voor mij. Zo werd Alaaddin Gafan geboren. Toen mijn moeder de papieren ging halen, zei ze: “Het gebeurde op de 28e.” Daar begrepen ze het woord “maand” als “mei” en schreven: Vóór Aladdin had ik een zoon, een dochter, toen een dochter en toen nog een zoon. Drie zonen, alle drie vochten in Karabach. En de vrouw van mijn dochter. Hij had ook twee baby’s…

– Over het algemeen is onze familie erg patriottisch. Mehdi, de grootvader van mijn vader, speelde een grote rol in onze opvoeding en denken. Mijn grootvader leefde 120 jaar. Hij werd geboren in 1852 en stierf in 1973. Hij had twee wereldoorlogen gezien, hij kende Gachaq Nabi… maar hij had geen ogen om de Sovjet-Unie te zien…

– Mijn kinderen zijn Turks. Dat gold ook voor hun overleden vaders. Om eerlijk te zijn, heb ik van mijn vrouw leren houden van mijn land te houden. Ik heb van hem geleerd wat een natie is…

– Toen we in de jaren 70 naar Gafan gingen, liet mijn vader ons de grens zien en zei dat de andere kant van het prikkeldraad Azerbeidzjan was. Aladdin en ik waren verbaasd over hoe Araz’ gezicht en gezicht eruitzagen. Azerbeidzjan het zou kunnen? Toen zagen we een persoon aan deze kant en een persoon aan de andere kant schreeuwen en praten in het Azerbeidzjaans. Aladdin en ik begrepen toen het Azerbeidzjanisme…

– De grootste droom van Aladdin vervuld Azerbeidzjan het gebeurde! Hij had zeer goede beeldhouw- en schildervaardigheden. In 1985-1987 wilde hij een standbeeld van Babek oprichten in plaats van dat van Kirov. En Köroğlu in Güneşli… hij heeft een groot zwaard in zijn hand…

– Hij hield van literatuur en poëzie. Wereldliteratuur 100 volume geabonneerd. Hij dacht erover om van alle schrijvers standbeelden te maken. Het begon oorspronkelijk met Homer, kon niet doorgaan…

– De kleine buste van Homer was het eerste handgemaakte werk van mijn kind… Ik bewaar het tot op de dag van vandaag. Hij schilderde een perfect schilderij op de balkondeur. Eigenlijk was die foto heel klein in het boek, hij was uitvergroot. Moeder, een van de kinderen ligt in haar armen en de andere ligt aan haar voeten… Maar ze tekende het gezicht van het meisje niet zoals in het boek… Het was het gezicht van het meisje van wie ze hield, het was het gezicht van het meisje van wie ze hield. studeerde in dezelfde klas…

– Eerlijk gezegd was Aladdin de slimste onder ons. De minst spraakzame, de meest deskundige, de wijste. En hij is erg knap… Ik ben historicus, maar bij Allah, Aladdin kende de geschiedenis beter dan ik. Hij hield van literatuur. In die tijd werden veel inkomsten besteed aan de “Homeland” Society. Ramiz Rovshan met Mohammed Araz was de favoriete dichter van mijn broer.

– Ze studeerden in dezelfde klas met de schrijver Fakhri Uğurlu, ze waren goede vrienden…

– Ze waren als broeders van eer, maar ze waren niet erg dicht bij ons. Wijlen Agha Laçinli zei altijd dat ik veel aan Aladdin te danken had omdat hij een positieve invloed op Fahri had.

– Na het beëindigen van school leger Hij was een tanker die in Oekraïne diende. Na zijn terugkeer werkte hij bij de spoorwegen en wilde hij schilderen gaan studeren. Maar geen geluk…

– Mijn jongere broer is echt leger Hij was in dienst, hij vocht in Fuzuli. Ik was geschiedenisleraar, we woonden in een huurhuis. Mijn zoon Tural was nog geen jaar oud en onze dochter stond op het punt geboren te worden. De zomer van 1992 was net begonnen en een moeder wier vier zonen in de oorlog waren omgekomen, werd op televisie uitgezonden. Ik weet zijn naam niet meer precies, het was Gültekin of Gülçohra. De vrouw pakte een pistool en vocht… Ik dacht dat ik een man was, waarom zou ik thuis blijven? Wat zal ik als leraar morgen in het bijzijn van de kinderen zeggen? ik stond op en ging weg leger naar het commissariaat. Het was 12 juni, ik belde van daaruit naar huis en ging naar het front… Ik vocht in de 708e militaire eenheid tot de lessen begonnen. We waren in Aghdam, er waren hevige botsingen in de richtingen van Nachitsjevanik, Aranzemin, Pirjamal, Papavaand, Canyatag, Gulyatag…

– In die tijd zei zijn vader tegen Aladdin dat je broers aan het vechten waren, waarom ben je thuis? Hij zei dat ik zou gaan wanneer de staat riep. Hij heeft nog niet gebeld. In november 1992 kwam en ging een telefoontje van de militaire commissaris…

– Vagif Jabbarov was een tankman in het bataljon van Lachin bij Gulabird. Bibioğlu was de artilleriecommandant in Kubadlı, hij wilde Alaaddin tot zich nemen. Hij heeft al zijn documenten voorbereid, maar Aladdin zei dat ik hier blijf. 4 Armeense tanks hier Azerbeidzjan Ik heb de tank gedemonteerd, gemonteerd en 8 tanks gemaakt. Ik ben de commandant van de tanks die ik repareer, ik ga nergens heen. Daarom is hij vernoemd naar zijn neef en zat hij in de groep van Vagif…

– Hij is op vakantie in de zomer. Hij had een notitieboekje bij zich met de thuisadressen en telefoonnummers van zijn vrienden… Hij schreef ook zijn memoires op… Hij praatte veel. kind Het was niet verteld, maar toen hij kwam, vroeg hij me om rijst… Hij hield van pilaf…

– Toen vroeg ik AliHeb je ooit een Armeniër vermoord? Hij zei nee… Ik was verrast, hij kwam terug en zei: “Heb je hem vermoord?” Ik zei zeker! Er was zoveel in de oorlog… Ik werd onderbroken omdat ik de kans had, maar ik schoot niet. Hij was erg religieus, hij zei dat hij geen man kan doden, God heeft hem geschapen…

– Mijn zoon was zo iemand… God weet wat er met zo’n zoon is gebeurd…

– Het was 23 september 1993. Ik kwam van de 40e ceremonie van de dochter van mijn tante die stierf aan kanker, thuis zeiden ze dat mijn vriend was overleden. Ik ging naar Daphne… Ik kwam erg overstuur terug en zodra ik thuiskwam, kwam de vriend van mijn tante’s dochter en vroeg wat Aladdin had gezegd. nieuws? Geen nieuws We zeiden nee, hij begon te huilen… Hij zei “Aladdin brandde af met de tank”…

-Vertel me niet, de zoon van mijn tante verborg het voor ons, vertelde het aan zijn oom en stond op en kwam naar ons toe…

– Zodra we het nieuws kregen, gingen mijn vader en ik meteen uit elkaar. Het incident bleek op 31 augustus te hebben plaatsgevonden, de dag dat Kubadlı bezet was. Ook op de verjaardag van mijn zoon Tural…

– Sindsdien hebben we de verjaardag van mijn kleindochter niet meer gevierd.

– Er zaten drie mensen in de Aladdingil tank. Ze zagen een tank met een Azerbeidzjaanse vlag het Bala Soltanlı-dorp Kubadlı naderen en gingen ernaartoe. Je zegt Armeense tank. Volgens medestrijders, toen de chauffeur uitstapte en het bos in rende, Aladdin en de andere soldaat gevangene ze zeiden dat het onmogelijk was om dichtbij te komen, we keken van ver met een verrekijker. Ze zagen de hoofden van de gevangenen in de tank geslagen worden, het geweer tegen hun keel gedrukt…

– De kinderen van mijn zus hadden veel vrienden in Gafan, ze probeerden contact te leggen. We hoopten dat ze misschien tussen de gevangenen zouden zoeken… Nee nieuws we hebben het niet gekregen.

– Mijn vader en ik gingen vaak naar het Rode Kruis. Hij vond geen officiële bevestiging dat hij in gevangenschap zat. Weet je, de Armeniërs waren erg wreed, ik geloof niet dat ze de soldaten in leven zullen houden. Vanzelfsprekend uit de bezetting Vrij Aangezien er massagraven zijn gevonden in de getroffen gebieden, hoop ik dat er eindelijk nieuws is. Maar ik had altijd het gevoel dat het misschien zou komen…

– Nee, jongen, wacht… Ik had een droom. Zelfs voordat het nieuws kwam, droomde ik ervan een doornige plek binnen te gaan. De doornen zijn ook erg groot, zwart, strak… Het steekt, mijn zoon… Ik zeg, waarom ben je daarheen gegaan, mijn zoon, zie je die doornen niet? Kan iemand naar binnen? ik zag dat ik ook sliep soldaat ze sliep naast me in haar jurk, ze werd niet wakker, ze sliep goed… Maar ze was zo groot… Het is geen goed teken om een ​​heel groot persoon in een droom te zien… Weet je. Ze hebben het ooit op het ANS-kanaal laten zien… Het was een vlakke plek, de Armeniërs legden onze gewonde soldaten op de grond en reden er tanks overheen. Een van de gewonden leek op mijn kind. Ik zag het met mijn eigen ogen in de lucht. Ik was erg slecht die dag.

– Schieten op de vijand in de strijd hand Kijk wat er gebeurt met degenen die niet komen…

– Ze was zo’n gevoelig en attent persoon… Ze maakte het huis zo goed schoon als ze zag dat ik een beetje ziek was… Geen enkele andere vrouw was zo nauwgezet. De ziekte van mijn moeder maakte iedereen aan het lachen.

– We werkten allebei, ik besteedde het salaris aan mezelf, bracht het naar mijn moeder en zei koop wat je maar wilt…

– Ik ben ook een moeder, ik was aan het collecteren voor haar. Ik zag trouwartikelen. Ik heb ook sieraden gekocht. Ik bewaar tot nu toe alles wat ik op naam van Aladdin heb gekocht. Ik bewaar de cadeaus die ik voor de bruid heb gekocht, het pak en het hemd van Aladdin tot mijn laatste dag…

Vusala Mammadova