Op 7 oktober hebben deze grootouders tientallen mensen gered in ambulances
Voor Caryn Gale en Sergio Geralnik is vrijwilligerswerk voor United Hatzalah vanaf het begin een integraal onderdeel van hun relatie geweest.
“Ik heb ongeveer dertig jaar geleden alijah gemaakt en ongeveer zes jaar geleden hertrouwd met Sergio”, zei Gale. “Tijdens onze eerste ontmoeting vertelde hij me hoe belangrijk vrijwilligerswerk voor hem was en dat ik ook geïnteresseerd zou zijn in vrijwilligerswerk.”
Zoals in de meeste delen van het land werd op 7 oktober een echtpaar uit Modiin wakker met het geluid van sirenes.
Lichten en strandwachten: geef een levensreddende dag cadeau >>
Ze ontvingen al snel een bericht van United Hatzalah met het verzoek om zeer alert te zijn. Kort daarna plaatste de hoofdarts van Modi op lokale WhatsApp-groepen dat ze op zoek waren naar een speciaal gecertificeerde ambulancechauffeur zoals Sergio om het voertuig naar het zuiden te rijden.
“Ze waren ook op zoek naar een volledig team, dus ik zei tegen Sergio dat hij mee kon gaan terwijl ik met hem meeging”, herinnert Gale zich. “Ik moet toegeven dat ik niet wist wat ik kon verwachten.”
Binnen enkele minuten trok het echtpaar hun Shabbat-kleding aan en bereidde zich voor om te vertrekken.
“Op het laatste moment ging ik naar onze voorraadkast om te kijken of we nog iets te eten hadden, maar ik vond een zak lollies die overbleef van de snoepzakjes die ik voor mijn kleinkinderen had gemaakt om Simchat Torah te vieren. zei Gail. “Ik heb ze meegenomen.”
Toen ze in het zuiden aankwamen, was de aanblik die ze tegenkwamen angstaanjagend.
‘De weg lag vol met lichamen,’ zei Gale.
De eerste patiënt die ze evacueerden was een jonge soldaat met een ernstige schotwond.
“Hij was in zijn achterhoofd geschoten, hij had een gat in zijn long dat ernstige ademhalingsproblemen veroorzaakte, en zijn hand stond in een vreemde hoek”, zei Gale. “Een paar weken geleden kregen we te horen dat de familie van de soldaat op zoek was naar de bemanning die hem had geëvacueerd, dus gingen we hem opnieuw opzoeken. Het was voor mij een wonder om deze jongeman weer te zien. “Hij zal waarschijnlijk niet volledig herstellen van zijn verwondingen, maar hij zal het wel overleven.”
Het echtpaar reed de hele dag om de gewonden te evacueren en was getuige van de wreedheden van de terroristen.
‘Soms namen we een tweede patiënt mee achterin de ambulance,’ zei Gale. “De weg was als een hindernisbaan van de dood.”
“Hij bleef maar vragen waarom de ambulance zo veel gleed”, herinnert Geralnik zich. “Ze begrepen niet dat je niet rechtdoor de weg kunt rijden zonder een lichaam, een voertuig of iets anders te raken.”
Op een gegeven moment zorgde de bemanning voor leden van twee gezinnen met jonge kinderen om er zeker van te zijn dat alles in orde was toen de sirenes afgingen.
Steun onze Chanoeka-helden. Hier leest u hoe >>
“Er waren overal raketten, geweerschoten, sirenes en rook, en kinderen waren hysterisch en huilden”, zei Gale. “Ik herinnerde me plotseling dat ik lolly’s had en ik gaf ze aan de kinderen. Ze stopten met huilen. Ik ben een grootmoeder, ik weet dat wat er ook gebeurt, als je een lolly aan een kind geeft, zijn gezicht oplicht.”
Na de nacht kwamen Caryn en Sergio thuis.
“Mijn vrouw ging onder de douche staan”, herinnert Geralnik zich. “Na een paar minuten vertelde hij me dat hij niet bloedde, maar er was geen bloed op hem. Ik begreep hoe hij zich gevoeld moest hebben, want hij was nog steeds doordrenkt van het bloed dat we die dag hadden gezien en aangeraakt. Ik nam contact op met Hatzala en zij lieten iemand van hun psychotraumateam met ons spreken; “Ze hebben ons geholpen te begrijpen wat er aan de hand was en er beter mee om te gaan.”
De Jerusalem Post is er trots op samen te werken met United Hatzalah aan het Lights and Savers of Lives-project om de helden van het Chanoeka-bloedbad van 7 oktober te eren. Bezoek ter ondersteuning van de eerstehulpverleners van het land www.jpost.com/lifesavers2023.
