2022-12-14 20:59:41
Zoals Al-Qatami al zei, moeten we niet verbaasd zijn dat jonge mensen niet lang stil discussiëren of een hekel hebben aan veel vragen, vooral moeilijke.
Beroemde denker dr. door Abdullah Al-Ghatami 10 gedateerd december 2022 “Onwetendheid met kracht” Ik denk dat de meesten van ons hebben gehoord over het onderwerp dat hij noemde in zijn artikel met de titel, misschien zijn we van tijd tot tijd deelnemer geweest.
Al-Qatami vertelt het verhaal:
Natuurlijk kent niemand de eerste dichter in de geschiedenis. Op het eerste gezicht accepteerde je het antwoord van de leraar en zei tegen jezelf:
Het is waar dat er vragen zijn die niemand kan beantwoorden en daarom niet gesteld mogen worden.
Al-Qatami vestigt echter de aandacht op een ander probleem en wil tegen de leraar zeggen:
Het deed me denken aan een artikel dat ik schreef toen ik klein was. Hij presenteerde dit op het panel en de presentatie werd zeer gewaardeerd door het publiek.
De leraar waardeerde ook mijn effectiviteit vanwege de nieuwheid van kennis en analyse daar.
Bij de laatste evaluatie gaf hij echter een score onder het gemiddelde omdat ik niet aan de hoofdgedachte van het onderwerp kon komen.
Hij legde dit uit door het feit dat elk deel van het werk op zichzelf uitstekend is, maar niet relevant. Die zin was het enige dat ik me van het verhaal kon herinneren.
Ik heb dit de afgelopen jaren vaak gelezen en gehoord. Eerlijk gezegd onderzoek ik graag relevantie en irrelevantie in wetenschappelijke discussies.
Maar waarom wordt deze kwestie vandaag ter sprake gebracht?
In feite vestigde het verhaal van Al-Qatami mijn aandacht op een ander populair verhaal, namelijk het opschrijven van vragen die moeilijk te beantwoorden zijn of die langdurige discussies over hun verdiensten vereisen.
Ik ging zitten met Adnan Eidan, een expert op het gebied van Arabisch computergebruik, om te bespreken waarom de discussie is uitgegroeid tot zoveel verbaal geweld en waarom het mensen aanmoedigt om ideeën te veroordelen in plaats van te bekritiseren.
Hij schreef dit toe aan het gebrek aan taalreserve, waardoor de meerderheid van de Arabische burgers geen onderscheid kon maken tussen verschillende uitdrukkingen en termen.
Aidan vindt dat elke afgestudeerde minstens een half uur moet kunnen praten en discussiëren zonder woorden of zinsdelen te herhalen die niet in hun context passen.
Als voorbeeld wijst hij op mensen die een vreemde taal leren en tijdens het spreken steeds dezelfde woorden moeten gebruiken, waaruit blijkt dat hun woordenschat onvoldoende is.
prof. Hoewel ik Eyda’s mening waardeer, ben ik geneigd te geloven dat onze dominante culturele stijl niet zozeer gaat over de logische structuur van een idee, maar meer over het verduidelijken van de relatie tussen het idee en vergelijkbare of andere ideeën.
In plaats daarvan richt de presentatie zich op esthetiek en schoonheid.
In feite worden poëzie, historisch bewijsmateriaal en religieuze taal vaak gebruikt om de impact van woorden te versterken.
Er wordt echter niet gekeken naar het logische verband van de bewering met de waarheid en evenmin of het bewijsmateriaal in kwestie consistent is met de essentie van het idee rond de bewering.
Bovendien heeft het dominante ethos de neiging om gedrag sterk te associëren met onderdanigheid.
Geschikt voor de meeste ouders, leraren en geestelijken kind Een kind dat goed luistert en gehoorzaamt, in tegenstelling tot een koppig of chagrijnig kind dat sceptisch wordt genoemd en overal veel ruzie over maakt.
Daarom moeten we niet verbaasd zijn dat jonge mensen niet lang stil discussiëren of een hekel hebben aan veel vragen, vooral moeilijke zoals de hierboven genoemde Al-Katami-kwestie.
Vertaling“24 UUR”
