Bron: Financiële tijden
Vertaling: Innovatief
John Soers, voormalig hoofd van de Britse MI6 buitenlandse inlichtingendienst, publiceerde een artikel in de Financial Times getiteld “Macron speelt een riskant spel met Oekraïne”. We bieden een Engelse vertaling van het artikel aan.
Het Westen heeft twee doelen in de Oekraïne-oorlog: de soevereiniteit van Oekraïne behouden en Rusland afschrikken van soortgelijke aanvallen op Europese landen in de toekomst.
Er zijn op dit moment echter zoveel militaire operaties in de Donbas dat het gepast zou zijn om elke actie om deze gevechten te beëindigen te ondersteunen.
Het is niet verrassend dat de oproep van de Franse president Emmanuel Macron om Rusland niet te vernederen of te vernederen door de invasie en de vrede zo snel mogelijk te herstellen, en het is niet verwonderlijk dat de Oekraïense president Vladimir Zelensky koeltjes reageerde op de verklaring.
Het probleem is dat als er nu een staakt-het-vuren wordt afgekondigd, dit wordt gemarkeerd als een Russische militaire overwinning. Er is geen reden om aan te nemen dat de Russische president Vladimir Poetin ermee instemt zich terug te trekken. Omdat de indringers bezig zijn de bezette gebieden te “russificeren”, de scholen in deze regio’s in Russische scholen te veranderen, de controle over de lokale media over te nemen, marionettenfiguren aan te stellen bij de lokale autoriteiten.
Poetin heeft al een wapenstilstand gespeeld. In 2008 werd op initiatief en bemiddeling van de Franse president Nicolas Sarkozy een staakt-het-vuren bereikt tussen Georgië en Rusland. Het staakt-het-vuren was het gevolg van de terugtrekking van Russische troepen die twee regio’s van Georgië bezetten. Sindsdien is Georgië er echter niet in geslaagd zijn territoriale integriteit of volledige soevereiniteit te herstellen.
Dezelfde situatie deed zich in 2014 voor in Oekraïne. Nadat de pro-Russische Oekraïense regering in elkaar stortte als gevolg van protesten van de bevolking, bezetten Russische troepen de Krim en delen van Donbas. Sarkozy’s opvolger, François Hollande, en de toenmalige Duitse bondskanselier Angela Merkel kwamen met Vladimir Poetin overeen om vriendschappelijke gesprekken te voeren met Rusland op de Donbas en niet te vergeten wie de Krim zou moeten controleren. Een dergelijke verklaring was het gevolg van het aandringen van de toenmalige koppige Oekraïense president, die Rusland niet toestond opnieuw een militaire overwinning uit te roepen.
Oekraïense leiders zijn van plan de strijd voort te zetten en willen geen staakt-het-vuren. Omdat het staakt-het-vuren het hoogtepunt zou kunnen zijn van het Russische militaire offensief.
De redenering achter de oproep van Macron om Poetin niet te vernederen is onduidelijk. De voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger heeft onlangs een vredesproces in Oekraïne voorgesteld.
Oekraïense leiders zijn op hun hoede voor dergelijke oproepen. Dit zou de volgende beleidsronde kunnen zijn die gericht is op een spoedig staakt-het-vuren en om Poetins gezicht te redden, ten koste van Oekraïne.
Wat zal het standpunt van Poetin zijn? Het is duidelijk dat hij een grote fout heeft gemaakt bij het starten van de invasie vanaf de eerste week van de oorlog. De veiligheidsfunctionarissen van Poetin buigen voor hem, en velen zijn medeplichtig aan pogingen om Oekraïne te onderwerpen.
Maar vroeg of laat zullen ook zij ontdekken dat Poetin de belangen van Rusland schaadt. Zolang Poetin aan de macht is, blijft de Russische economie gesanctioneerd. Europa zal geleidelijk een einde maken aan zijn afhankelijkheid van Russische energie en zal niet terugkeren naar dit juk. De mensen rond Poetin zullen niet kunnen profiteren van hun onrechtmatig verkregen winsten. Uiteindelijk zal de positie van Poetin verzwakken. Een mislukte oorlog vergroot de macht van de heerser niet.
Op een gegeven moment kan Poetin worden geëlimineerd, hoewel ik niet geloof dat dit op korte termijn zal gebeuren. De Russische leider heeft de actieve steun van de bewakers nodig. Door mislukkingen in Oekraïne zijn de twee pijlers van zijn regime – het Federale Veiligheidsbureau (de opvolger van de KGB) en het leger – echter in een stroom van zware beschuldigingen terechtgekomen. Dit is een oude Russische stijl: sommige leiders kunnen worden ontslagen en opgeofferd. Maar het zal moeilijk zijn om massale protesten en individuele kritiek te vermijden.
Oekraïne drong er bij Rusland op aan om Rusland te verslaan Wat precies wordt bedoeld met een nederlaag is onduidelijk, maar wat wel duidelijk is, is dat deze oproep in tegenspraak is met Macrons idee om Poetin niet te vernederen.
Frankrijk verleent aanzienlijke militaire steun aan Oekraïne en steunt EU-sancties tegen Rusland. Maar het is verrassend dat Macron meer dan 100 dagen na het begin van de oorlog geen tijd had om Kiev te bezoeken en tegelijkertijd Poetin vaak noemde.
De meest terughoudend om Rusland te verlaten waren Franse bedrijven. Misschien hoopten ze dat als ze in Rusland bleven, ze in de toekomst de voordelen zouden zien. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Oekraïense leiders op hun hoede zijn voor de bedoelingen van Macron.
Als Rusland militair slaagt in Oekraïne in de volgende ronde van Europese diplomatie, zal Poetin de politieke invloed van zijn land versterken en kracht winnen voor nieuwe militaire avonturen in de toekomst.
De Oekraïners willen de oorlog voortzetten en hebben moderne wapens nodig, strengere sancties tegen Rusland, dat wil zeggen, onze steun voortzetten. Dit betekent dat de bloedige oorlog nog enkele maanden zal voortduren. Maar als er een spoedig staakt-het-vuren wordt afgekondigd, kan Poetin de overwinning behalen uit een nederlaag. Geen enkele westerse leider zou de assistent van Poetin moeten zijn.
