Op 15 juni kondigde de Amerikaanse regering nog een militair hulppakket van 1 miljard dollar aan Oekraïne aan. Zo heeft het bedrag van de Amerikaanse militaire hulp aan Oekraïne sinds het begin van de oorlog 5,6 miljard dollar bereikt.
Het pakket omvat:
– 2 anti-schip “Harpoon” raketsystemen;
– De volgende batch (18 stuks) M777 houwitser, 36.000 granaten en hun sleepboten;
– HIMARS geleide raketten voor raketwerpers;
– Duizenden communicatieapparatuur, thermische camera’s, nachtkijkers, reserveonderdelen, enz.
Daarnaast verstrekten de Verenigde Staten 225 miljoen dollar aan humanitaire hulp aan Oekraïne.
Op dezelfde dag, tijdens de 3e bijeenkomst van de Internationale Contactgroep voor Militaire Steun aan Oekraïne in Brussel. (“Ramstein-3) De behoeften van Kiev werden besproken. Op dit moment zijn langeafstandsraketsystemen (MLRS) en artillerie en een groot aantal raketten de belangrijkste behoeften van het Oekraïense leger.
Maar het Westen bewapent Oekraïne geleidelijk. De benodigde wapens worden niet in één keer, maar in delen en met vertraging geleverd, wat voor onvrede zorgt bij de Oekraïense leiding en bevolking. Wat is de reden van dit beleid?
Voor alles, Er zijn objectieve redenen: het werk was voor Oekraïne aanleiding om afscheid te nemen van de Sovjetnormen op het gebied van bewapening en snel over te stappen op een geheel andere norm (NAVO). Aan de ene kant is dit een strategische prestatie waar Oekraïne al lang van droomt, maar aan de andere kant is het geen gemakkelijke taak om deze transformatie te realiseren tijdens een zware en moeilijke oorlog tegen een reus als Rusland. Het Oekraïense leger moet nieuwe wapens leren gebruiken en beschermen, en dat kost tijd. Dat wil zeggen dat de Oekraïense officieren eerst naar verschillende nabije en verre NAVO-landen worden gebracht, waar ze een aantal weken worden opgeleid, en dan terugkeren naar hun huizen, waar ze wapens gebruiken en soldaten opleiden. Seconde, Zoals ze zeggen, brengt de ‘groothandel’-zending van miljarden dollars aan noodzakelijke wapens veiligheidsrisico’s met zich mee: zodra deze grote lading Oekraïne binnenkomt, kan Rusland zijn routes of locaties inspecteren en raketaanvallen lanceren op deze punten. De Russische kruisraketten blijven Oekraïne een groot probleem. Derde, Aarzelingen in de Verenigde Staten en Europa om geavanceerde systemen op basis van westerse technologie naar Oekraïne te sturen, zijn afgenomen, maar blijven bestaan. Bezorgd dat deze systemen door Rusland kunnen worden gekaapt voor de terugtrekking van het Oekraïense leger, voor verraad of om welke andere reden dan ook, Het kan in ieder geval niet als geheel ongegrond worden beschouwd.
Tegelijkertijd moet worden opgemerkt dat er kringen in het Westen zijn die vrezen voor de mogelijke gevolgen van de optie om Oekraïne idealiter te bewapenen. Door effectief weerstand te bieden met minimale middelen en de mythe van de onoverwinnelijkheid van het Russische leger te verdrijven, kan Oekraïne vóór 24 februari niet alleen de vijand vernietigen, de status-quo herstellen, maar ook de Krim teruggeven als het voldoende is uitgerust met superieure westerse wapens. Russische wapens. Zo’n duidelijke en ondubbelzinnige nederlaag zou in Rusland tot onvoorziene processen kunnen leiden. Het maakt geen deel uit van de plannen van het Westen om ernstige instabiliteit en chaos in Rusland te creëren. In zo’n chaotische omgeving is er geen garantie dat een radicalere persoon of groep dan Poetin de macht niet zal grijpen. Macron praat over deze verschrikkelijke scenario’s als hij het heeft over het belang van het beschermen van Poetins gezicht. Daarom is in ieder geval een deel van het grondgebied dat na 24 februari door Rusland is bezet (bijvoorbeeld van Kherson en Zaporozhye) vrijwillige terugtrekking (Genomen uit de regio’s Kiev, Chernigov en Sumy)In plaats daarvan zou een tafel om een staakt-het-vuren met Kiev en een oplossing met Moskou voor de Krim en Donbas overeen te komen een bevredigende optie zijn voor Duitsland en Frankrijk. Het strategische belang van Cherson voor Rusland is echter zeer groot: zodra hij erin slaagt een snelweg naar de Krim te openen, zal hij waarschijnlijk niet opgeven. Oekraïne, aan de andere kant, zal geen enkele vredesoptie accepteren of bespreken die niet in ieder geval het bezette deel van Cherson en Zaporozhye teruggeeft.
In dit geval is de mogelijkheid uitgesloten dat het Westen Oekraïne tot overgave dwingt. Daarom zullen zowel de oorlog als de westerse steun aan Oekraïne de komende weken doorgaan. Tijdens een bezoek aan Kiev kwamen de leiders van Frankrijk, Duitsland en Italië overeen dat Oekraïne de voorwaarden voor vrede zou bepalen. Met andere woorden, er wordt niet gedacht dat het hem onder druk zou zetten en de militaire en financiële steun zou verminderen.
Wat betreft de eindsituatie aan het front, Twee maanden geleden lanceerde het Operatie Donbas Liberation en mobiliseerde het zijn belangrijkste troepen in deze richting, waardoor het een aanzienlijk voordeel kreeg ten opzichte van de Oekraïense strijdkrachten in termen van mankracht en militair materieel in een lokaal gebied. Hoewel Rusland enige vooruitgang heeft geboekt, heeft het de administratieve grenzen van de regio nog niet bereikt. Het Oekraïense commando toont tactische intelligentie en voert dynamische manoeuvres uit zonder statische oorlogvoering te voeren. “Niet terugdeinzen” voor het Oekraïense leger”(“Ni shaqu nazad”) Geen missie ingesteld: het belangrijkste doel in dit stadium is om het aanvalspotentieel van de vijand uit te putten door ze zo hard mogelijk te raken. Vanuit dit oogpunt wordt het verlies van een dorp, nederzetting of stad niet als een tragedie gezien, de belangrijkste taak is om te voorkomen dat deze verliezen strategisch worden. Wat is bijvoorbeeld de belangrijkste taak van het Russische leger in dit stadium? Toegang tot de administratieve grenzen van de regio’s Donetsk en Loehansk. Het Russische commando richtte zijn belangrijkste troepen op dit operatiegebied. Het Oekraïense commando wil niet dat deze taak wordt gerealiseerd, het voert oorlogen die de vijand vermoeien en stelt de voortgang uit totdat nieuwe wapens arriveren.
Ondanks het relatieve succes was Rusland niet in staat de agglomeraties Severodonetsk-Lysychansk en Slavyansk-Kramatorsk gedurende twee maanden te bezetten, en was het niet in staat de weg Bakhmut-Lysychansk af te sluiten en een omsingelingsring rond de Oekraïense troepen daar te vormen. Het Russische leger lijdt zware verliezen. Natuurlijk leed het Oekraïense leger ook ernstige verliezen – voornamelijk vanwege de superioriteit van de tegenpartij op het gebied van artillerie- en straalsystemen. Het felle verzet van het Oekraïense leger geeft aan dat de Russische operatie in Donbas op korte termijn waarschijnlijk niet zal slagen en dat de gevechten waarschijnlijk de hele zomer zullen voortduren.
Oekraïne is van plan grootschalige offensieve operaties te starten na het verzamelen van de benodigde hoeveelheid wapens en militair materieel. De vraag wanneer het “benodigde bedrag” zal worden verkregen, blijft open, maar dit betekent niet dat het Oekraïense commando in de wacht staat. Integendeel, er is tactisch succes geboekt als gevolg van lokale operaties die de afgelopen weken aan het zuidfront zijn uitgevoerd. Het Oekraïense leger probeert vanuit verschillende richtingen op te rukken naar Cherson en heeft 15 kilometer van het regionale centrum bereikt. De bevrijding van de oblast Cherson en het opnieuw betreden van de administratieve grenzen van de Krim zouden het succes van Rusland in deze oorlog tenietdoen. Want de enige strategische prestatie van Rusland in de afgelopen vier maanden is het openen van een landroute naar de Krim, hoewel die nog niet betrouwbaar en veilig is. Door deze weg af te sluiten, keren de partijen op 23 februari terug naar de situatie.
Kortom, het lot van de Oekraïense oorlog zal in Cherson worden bepaald.
