Waarom wilde de vader van Narmin zijn moeder neersteken voordat ze verdween?
Tijdens de huidige hoorzitting werden de verklaringen van Minaya Ismayilova, Narmi’s grootmoeder (Aynura Ismayilova’s moeder) in het onderzoek, evenals de dorpelingen onthuld. Hoewel deze mensen werden verhoord door het parket, werden hun namen niet opgenomen in de getuigenlijst van het openbaar ministerie in de rechtbank. Hoewel de advocaten van de beschuldigde Ilkin Suleimanov verzochten om de dagvaarding en ondervraging van Minaya Ismailova, weigerde de rechtbank de verzoeker te ondervragen.
Adil Abdullayev, een inwoner van het dorp, zei dat hij van 9.00 tot 18.00 uur uitnodigingen had uitgedeeld aan een familielid in Dondar Kuşçu op de dag dat de jongen verdween. Gedurende deze tijd zag hij Narmi niet op straat en Ilkin Suleimanov, die ervan werd beschuldigd haar te hebben ontvoerd en vermoord.
Een andere dorpeling zei dat hij betrokken was bij de zoektocht naar de jongen. Hij zei dat ze op zoek waren naar een veld buiten.
Toen werd de verklaring van Minaya Ismayilova aangekondigd. Hij getuigde dat zijn dochter Aynura in 2007 met Sharif Guliyev trouwde. Volgens hem werd bij zijn schoonzoon Sharif Guliyev een leverziekte vastgesteld.
Minayat Ismayilova zei dat haar relatie met haar schoonmoeder Leyba Guliyeva niet goed was. Omdat Leyba Guliyeva jaren geleden haar dochter Aynura en haar twee kinderen heeft uitgezet:
“Toen werd de derde dochter Shahana niet geboren, er waren Shabnam en Narmin. Shahana werd geboren toen ze bij mij logeerden. Ze bleven een tijdje bij mij in huis. Ze werden een tijdje verhuurd. Later hebben ze met mijn steun een huis gebouwd en verhuisde. Door deze actie heb ik niet met Leyba gesproken.”
Minaya Ismayilova had tijdens het verhoor ook een affaire met haar dochter Aynura Ismayilova. Hij legde uit waarom:
‘Ik ben blij dat ik vrij ben. Dat komt omdat ik het op tv niet over mijn zwager Latif had. Ik zei dat ik Latif verdacht.’
De grootmoeder zei dat ze de jongen voor het laatst had gezien 7-8 dagen voordat hij verdween. Over de dag van het incident zei Minaya Ismayilova:
“Ik werk in de Govlar-nederzetting, ik ging die ochtend naar mijn werk. Toen hij rond 19.00 uur terugkwam, kwam Shabnam en zei dat Narmin er niet was. Ik zei nee. Hij ging weg. Er werd om 1 uur ‘s nachts op mijn deur geklopt, zeiden ze de politie. Meerdere politieagenten gingen het huis binnen en keken. Daarna ging ik met ze mee in de auto met mijn dochter. Ik hoorde dat Arif ‘s middags een jas bij zijn oom had gekocht, kwam langs en nam de jas van zijn vader van Latifgil en vertrok daarna. Na een tijdje volgde Shabnam hem en kreeg onmiddellijk te horen dat hij moest vertrekken. Toen Shabnam terugkwam, wilden ze hem in een gele auto zetten, maar dat deed hij niet.”
Narmi’s vader, Sharif Guliyev, verklaarde in de rechtbank dat hij na zijn terugkeer van de bruiloft die dag tussen 21:00 en 22:00 uur met zijn schoonmoeder meeging en naar zijn kind vroeg. Haar schoonmoeder zei echter dat haar kleinzoon Shabnam eerder – om 19.00 uur – bij haar thuis kwam.
Advocaten probeerden deze tegenstelling met Sharif Guliyev op te helderen. Hij zei dat hij met zijn dochter Shabnam was meegegaan. Sharif Guliyev zei echter in zijn verklaring dat hij die dag tussen 18:00 en 20:00 uur naar een bruiloft in een ander dorp ging. Vanuit dit oogpunt kon de schoonmoeder niet om 19.00 uur in de buurt zijn.
De advocaten vroegen waarom ze niet meteen naar de jongen ging zoeken nadat haar dochter Shabnam ‘s middags arriveerde en zei dat Narmi was verdwenen.
“Als je die jongen op tijd had gebeld, was er misschien niets gebeurd”, zei een van de advocaten.
Hij zei dat hij 47 dagen naar zijn kind had gezocht.
Minaya Ismayilova heeft nog een verklaring in het dossier. In deze verklaring zegt hij dat zijn dochter Aynura in een café werkt. Kort voor het incident kwam zijn schoonzoon, Şerif Guliyev, naar het café waar Aynura Ismayilova dronken was en probeerde haar neer te steken. Op dat moment belde haar bange dochter haar en vroeg haar om te komen werken. Ze nam een taxi naar het bedrijf van haar dochter. Hoewel hij Sharif Guliyev die dag op de weg zag en belde, schonk zijn schoonzoon geen aandacht aan hem. Ze haalden hun dochter van het werk en gingen samen naar het politiebureau, waar ze haar man, Aynura Ismayilova, vertelden wat er was gebeurd. Een paar dagen later gingen ze terug naar het politiebureau. Het meisje zei dat ze zich deze keer verzoend had met haar man.
Het proces wordt op 13 juli voortgezet.
Ilkin Suleimanov, geboren in 1973, 120.2.4 (opzettelijke moord met bijzondere brutaliteit), 120.2.9 (opzettelijke moord op een persoon die hulpeloos lijkt te zijn), 133.2.1 (marteling van een ontvoerde persoon), 133.2.4 (marteling van een minderjarige, hulpeloze persoon) ), aangeklaagd op grond van artikel 144 (ontvoering).
Ilkin Suleimanov, geboren in 1973, 120.2.4 (opzettelijke moord met bijzondere brutaliteit), 120.2.9 (opzettelijke moord op een persoon die hulpeloos lijkt te zijn), 133.2.1 (marteling van een ontvoerde persoon), 133.2.4 (marteling van een minderjarige, hulpeloze persoon) ), aangeklaagd op grond van artikel 144 (ontvoering).
Volgens de aanklacht ontvoerde hij zijn dochter Narmi en vermoordde hem 47 dagen later omdat hij jaloers was op zijn klasgenoot Sharif Guliyev omdat hij een gezin en kinderen had.
Ten eerste zei Suleimanov dat hij niets te maken had met de dood van de minderjarige. Wat zijn eerste bekentenis betreft, zei hij dat hij tussen 6 en 10 januari 2020 werd gemarteld bij de politie van het district Tovuz. Vier dagen later kon hij de marteling niet verdragen en moest hij een bekentenis ondertekenen.
De procureur-generaal ontkende de beschuldigingen van marteling.
