5 kopeken in het dorp, 1 manat in de stad – Waarom sterft de landbouw? |
Shamkir-boeren klagen dat ze hun gewassen niet kunnen verkopen.
In centrale steden, waaronder de hoofdstad, moeten boeren komkommers verkopen voor 5 kopeken in Shamkir, wat ongeveer één manat per kilogram kost. Pamidor voor 30-40 kopeken in Khasham Baku Het wordt op markten verkocht voor 1,5 manat.
Een dergelijk prijsverschil tussen de producent en de consument roept natuurlijk enkele vragen op:
Immers, hoe is zo’n prijsverschil in 250-300 kilometer?
Volgens experts zijn hier verschillende kernpunten.
Volgens experts zijn hier verschillende kernpunten.
Ten eerste is de lage productie in de regio seizoensgebonden. Na verloop van tijd Prijs:%s regio’s zullen stijgen.
Ten tweede is het niet gemakkelijk om in grote winkelcentra in centrale steden te komen. Sommige grote handelsketens verkopen alleen producten die in hun eigen landbouwparken zijn geteeld aan de consument in hun winkels. En tegelijkertijd bepaalt hij de prijs naar eigen wens.
Andere grote commerciële ketens vereisen deposito’s van hun eigenaren. En veel boeren hebben niet de middelen om deze borg te betalen. Om deze reden vinden boeren het moeilijk om grote handelscentra te betreden.
commentaar op het onderwerp Baai agronoom Akif Nasırlı zei dat hoewel de regering de afgelopen jaren aan het project van dorp tot stad heeft gewerkt, de gewenste resultaten nog niet zijn bereikt:
“Tegenwoordig hebben niet alle boeren toegang tot markten in centrale steden. Daarom vallen de goedkope prijzen in de regio’s niet samen met de hoge prijzen in de grote steden. De markten in de centrale steden zijn als het ware gemonopoliseerd. De instellingen die hen van de wisselkoers voorzien, bepalen de wisselkoers in de vorm van syndicatie. Zo wordt de prijs kunstmatig gevormd. “
Azerbeidzjan Het is een agrarisch land. Om deze reden zijn er in deze sector al vele jaren bepaalde tradities gevormd. Een van deze tradities was dat er ooit in alle regio’s toeleveringsorganisaties waren.
Deze inkooporganisaties hebben vooraf lokale fabrikanten gecontracteerd. En dit contract was een grote stimulans voor de fabrikant. Hij wist dat hij zijn gewassen niet zou verbergen. En zelfs een voorschot gekregen van de leverancier.
Tegenwoordig is deze traditie echter alleen gebleven op het gebied van hazelnootteelt, tabaksteelt, graanteelt, katoenteelt en bietenteelt. ander Baai Er is geen specifieke leverancier voor landbouwproducten. Vooral de groente- en fruitsector heeft het moeilijk. Maar in plaats van subsidies aan boeren, kunnen dergelijke contracten bieden Als het wordt gedaan, zal er voldoende product in het land zijn en zal het probleem van de boerenmarkt radicaal worden opgelost.
Akif Nasırlı verwoordde zijn standpunt over deze kwestie als volgt:
“Het probleem ligt nu in ons land. Baai Landbouwproducten zijn niet zo overvloedig als we denken. De schaarste aan producten heeft ook invloed op de prijs. Een kilo komkommers in elke regio is tegenwoordig geen 5 kopeken. Er zijn regio’s waar komkommers 50-60 kopeken zijn. bieden Ja, de boer moet worden aangemoedigd om gewassen te produceren. Als de boer geen marktproblemen heeft, zal er een overvloed aan producten zijn en algemene prijsstabiliteit.” (Our.Media)
