De periode van “chaevoy” of geven staat op het punt te eindigen in Azerbeidzjan. In de afgelopen 1-2 jaar hebben “servicekosten” de plaats ingenomen van theegeld. Waarschijnlijk zijn de meesten van ons klanten in de meeste restaurants van Bakoe. 10 We hebben vraag naar rente en hogere “servicekosten” gezien. We moeten echter vermelden dat dit verzoek op geen enkele manier legaal is en niet afkomstig is van de consument. verplicht Een dergelijke betaling is niet vereist.
Net als voorheen is het aan de klant om een bijbetaling te doen op de prijs van het product dat vandaag in het restaurant wordt geconsumeerd.
Het interessante punt is echter wie in de zak komt van deze “service fee”, die legaal wordt aangeboden door restauranteigenaren. Er zijn beschuldigingen dat ondernemers, bang dat obers te veel geld verdienen met fooien, een service bedachten die een “service fee” wordt genoemd om dat geld te verduisteren. Volgens een andere bewering Maandelijks salaris Deze methode is ontwikkeld om geven te vermijden. In feite weten de meesten van ons dat dergelijke gesprekken ook onder klanten circuleren. Om deze reden wilden we het onderwerp verduidelijken vanuit de taal van de obers.
Ahmed Mirzayev (naam vertrouwelijk), die werkt als ober bij een van de strandrestaurants, zei dat de servicekosten in het restaurant waarvoor hij werkt vijf procent van de totale rekening bedragen:
“Dit bedrag komt terecht bij de ober die zelf de tafel bedient. Toegegeven, de fooi was winstgevender. Op dat moment was er een klant, aangezien het bedrag afhangt van de klant. 20– Hij gaf 30 of zelfs 50 manats. We hebben veel winst gemaakt. Maar nu betalen ze wat de servicekosten ook zijn, ze geven zelden extra geld. De servicekosten zijn niet zo hoog. Waar ik werk, is het servicefee-percentage laag, dus we worden maandelijks betaald. Dus ik werk niet dagelijks of mijn inkomen is niet alleen een service fee.”
Onze gesprekspartner noemde ook de restaurants waar het salaris alleen op de “service fee” wordt betaald:
“Er zijn restaurants die geen salaris hebben, ze rekenen een hoger percentage dan de service fee en geven dat alleen aan de ober. Maar ze weten niet dat de service fee van de klant is. verplicht kan niet worden geclaimd. De klant heeft geen betalingsverplichting, wie wil kan betalen, wie niet wil betalen alleen wat hij eet. Soms is dit verplicht Zij denken van wel, wij niet, alles is heel legaal. Als iemand die in andere restaurants heeft gewerkt, kan ik zeggen dat er in dit opzicht een paar punten zijn. Er zijn bijvoorbeeld plaatsen die de servicekosten in het algemeen innen en aan het eind van de dag onder de obers verdelen, maar bij ons wordt iedereen betaald vanaf de tafel die ze bedienen, dus ik denk dat dit de juiste keuze is. Ik heb gehoord dat er op sommige plaatsen geen servicekosten in rekening worden gebracht voor de ober.”
Ober in een van de centrale restaurants Ali Gurbanov zei dat een bepaald deel van de servicekosten in de zak van de administratie gaat.
“Na de invoering van de servicefee zijn de inkomsten van de obers niet gestegen, integendeel, er was een daling. Omdat het restaurant een bepaald deel van de servicefee op zich neemt en de rest uitdeelt aan de medewerkers. Ik werk hier tijdelijk omdat ik een student ben, maar ik heb collega’s die hun gezin ondersteunen door als serveerster te werken en de situatie is voor hen moeilijk. Vroeger ging de fooi van de klant naar mij of de andere bedienende ober, maar nu niet. De situatie in de meeste restaurants is vergelijkbaar met die van ons. Management neemt de servicekosten mee met de factuur en verdeelt deze overdag of in het weekend aan de obers. Maar we herinneren ons het exacte bedrag niet, we zijn tevreden met wat er wordt gegeven en er zijn inhoudingen die we kennen .”
Ali Gurbanov wees erop dat de klant de servicekosten in zijn restaurant moet betalen:
“Omdat de servicekosten worden toegevoegd aan de totale rekening, moet de klant dat bedrag betalen. Vroeger was het vrijwillig, niet meer. Met andere woorden, de factuur die aan de klant wordt gepresenteerd, bevat een “servicevergoeding” en staat op de algemene factuur. Natuurlijk negeert de klant deze om extra problemen te voorkomen. “Veel van de klanten zeggen dat ze naar het restaurant komen voor service en dat een dergelijk verzoek illegaal is. Het is zelfs nuttig om de obers een fooi te geven. Want juist nu het geld blijft bij de kelner die die tafel bedient en informeert de manager er niet over.”
“Azerbeidzjan Samir Dübandi, voorzitter van de Volksunie van de “Hotels en Restaurants Association”, sprak voor het eerst over de geschiedenis van theegeld:
“Eigenlijk, wanneer het theegeld is ontstaan, is discutabel. Volgens sommige historici verscheen het echter in Engeland in de 16e eeuw. In die tijd was er een traditie van het drinken van thee, en in verband hiermee ontstond zo’n uitdrukking Als de klant tevreden is met de service die hij heeft gekregen, wordt de fooi aan de vrijwilliger gegeven Het is een kwestie van traditie, niet gereguleerd door wetgeving.
Sommige experts zeggen dat deze betaalmethode leidt tot belastingontduiking. De hoeveelheid theegeld is in elk land anders. Het mag niet worden gelijkgesteld aan een bepaald percentage van het account, dat wil zeggen, het mag niet afhankelijk zijn van de bestelling, aangezien de service optioneel is. Een persoon mag alleen een kopje koffie drinken, maar een groot bedrag fooien voor een goede service. Maar Azerbeidzjan Volgens zijn ervaring, afhankelijk van het account, ongeveer 510 interesse is verdwenen. Verenigde Staten van AmerikaHet varieert tussen de 15-25 procent. In sommige samenlevingen is het zelfs zo’n traditie geworden dat ze denken dat degenen die niet geven de traditie breken.”
Onze interviewer noemde onlangs de realisatie van de “service fee” en de klant in dit verband. nieuws benadrukte dat:
“Servicekosten is een ander concept dan fooi. De eerste wordt op de rekening geregistreerd, de andere is optioneel. De “servicevergoeding” gaat naar de kassier en het andere bedrag wordt op de factuur weergegeven, de rest wordt betaald door het personeel dat de tafel op dat moment, maar beide moeten uiteindelijk het personeel bereiken.
Dat klopt, vandaag de “service fee” Azerbeidzjan dit is een noviteit, de wereld heeft zo’n ervaring al heel lang. Het is beter om de klant hierover vooraf te informeren. op sociale netwerken We vinden klachten over Om ontevredenheid te voorkomen, is het noodzakelijk om het onderwerp te bewerken. Informatie hierover kan bijvoorbeeld worden weergegeven in het menu. De consument moet zich bewust zijn van het probleem. Als er geen waarschuwing wordt gegeven, kan de klant de “service fee” weigeren.
Samir Dübandi zei dat het restaurantmanagement het personeel een “servicevergoeding” moet betalen.
“In sommige gevallen deelt de restaurantdirectie dit niet met de medewerkers, wij veroordelen het. Want dat geld moet terecht bij de persoon die de service verleent. In sommige restaurants wordt zelfs de vrijwilligersfooi afgenomen van de persoon die de service verleent.” Dit is een verkeerde zet. Het is bekend dat het salaris van het personeel dat in restaurants werkt niet erg hoog is. Daarom komen de meeste mensen die in dit gebied werken niet in aanmerking voor deze service. Als ze aankomen, nemen ze zo’n stap , in de veronderstelling dat ze extra inkomsten zullen hebben, zoals fooien en “servicekosten” (read.az)
