op 6 oktober Azerbeidzjan De aandacht van het publiek ging naar Praag, de hoofdstad van Tsjechië. Hier Azerbeidzjan Minister Ilham Aliyev, Armenië Minister-president Nicole Pashinyan, President van Frankrijk Emmanuel Macron en Europeese Unie Er vond een ontmoeting plaats tussen de voorzitter van de Raad, Charles Michel. De verklaring van het Elyseepaleis na de bijeenkomst vond plaats in de lokale pers.Armenië Azerbeidzjan Het erkende zijn territoriale integriteit”.
“Armenië en Azerbeidzjan Verenigde Naties (VN) De Alma-Ata-verklaring van 1991 waarin het Handvest en elkaars territoriale integriteit en soevereiniteit worden erkend. Ze bevestigden dat dit de basis zal zijn van het werk van de grensdemarcatiecommissies en dat de volgende vergadering van de grenscommissies eind oktober in Brussel zal plaatsvinden. – Vermeld in de verklaring gepubliceerd op de officiële website van het Elyseepaleis.
Dus, Armenië Azerbeidzjan erkent zijn territoriale integriteit, maar juist op basis van de verklaring van Alma-Ata…
Dus wat is deze Alma-Ata-verklaring?
Overwinning voor sommigen, verraad voor anderen. Op basis van deze verklaring werd op 21 december 1991 het GOS opgericht, een nieuwe organisatie om de post-Sovjetlanden samen te brengen. Ayaz Mutallibov, destijds president van Azerbeidzjan, woonde de top bij en ondertekende het definitieve document.
In de “Alma-Ata-verklaring” staat dat de betrekkingen van de GOS-leden (d.w.z. Azerbeidzjan en Armenië) zich zullen ontwikkelen op basis van wederzijdse erkenning en respect voor de soevereiniteit van staten, het recht op zelfbeschikking, gelijkheid en onpartijdigheid. inmenging in binnenlandse aangelegenheden.
De “Alma-Ata-verklaring” erkende ook de verplichting om elkaars territoriale integriteit en de onschendbaarheid van bestaande grenzen te erkennen en te respecteren.
Dus de eerste keer in Alma-Ata Azerbeidzjan en Armenië ze erkenden elkaars territoriale integriteit binnen bestaande grenzen. De meeste regio’s van Karabach Azerbeidzjan Erkenning van territoriale integriteit op het moment van opname door de eisende staat Minister Mutallibov en minister van Buitenlandse Zaken Huseynaga Sadigov werden niet geïnterpreteerd als een diplomatieke prestatie, maar als verraad aan de staat. Zo legde de oppositie, namelijk het Volksfront van Azerbeidzjan, een verklaring af waarin stond dat de toetreding van de staat tot het GOS een terugkeer was naar het juk van Rusland en beschuldigde de regering van verraad. Als resultaat, nationaal Het Parlement keurde deze verklaring niet goed. (goedkeuring in 1993 20 vond plaats in september)
Ons doel is niet om zeldzame geschiedenis te openen. Het belangrijkste is om de essentie van deze verklaring te onderzoeken, om te verduidelijken of het nuttig zou zijn voor ons land om het op de moderne vredesagenda te plaatsen.
In een exclusieve verklaring aan Pressklub.az zei voormalig minister van Buitenlandse Zaken Tofig Zulfugarov dat de officiële erkenning door Yerevan van de territoriale integriteit van Azerbeidzjan op basis van de “Alma-Ata-verklaring” geen echte juridische betekenis heeft:
“Eerlijk gezegd, ik ben onder de indruk. Omdat de verklaring die aan het einde van de Praagse bijeenkomsten werd gepresenteerd geen wettelijke basis heeft. Het gaat over historische feiten. Zo heeft Armenië op 1 december 1989 Ali Er werd een gezamenlijke bijeenkomst gehouden binnen de Sovjet-Unie en de provinciale Sovjet van Nagorno-Karabach. Hier werd de Republiek Armenië uitgeroepen. En toen, in september 1991, riep Yerevan officieel zijn onafhankelijkheid uit. Dat wil zeggen, toen de onafhankelijkheidswet werd aangenomen, werd verwezen naar het document uit 1989. Hiermee liet officieel Yerevan duidelijk zien dat de voormalige regio Nagorno-Karabach er integraal onderdeel van uitmaakt. Armenië op basis van dezelfde positie VNHij werd lid en ondertekende de Alma-Ata-verklaring. Natuurlijk in Azerbeidzjan VNToen hij lid werd en de Alma-Ata-verklaring ondertekende, zag hij Nagorno-Karabach als onderdeel ervan. Kortom, er was een ernstig meningsverschil over Karabach tussen de partijen in beide processen.
Door in de huidige verklaring van Praag naar deze documenten te verwijzen, werd het conflict uit die periode dus opnieuw bevestigd. Met andere woorden, in termen van internationaal recht heeft Armenië de territoriale integriteit van Azerbeidzjan nog niet volledig erkend. De verklaring in Praag is juridisch ongegrond. Dus ik zie geen vooruitgang voor vrede.” zei Zulfugarov.
Deze opvattingen van de voormalige minister zijn historisch correct. Echter, 31 jaar later erkende Armenië de territoriale integriteit van Azerbeidzjan opnieuw in de ogen van de internationale gemeenschap, zij het niet wettelijk. politiek Dit is een groot evenement. Gezien de huidige situatie in Armenië kunnen we echter niet meer verwachten van Pashinyan. Zullen we ons herinneren wat hij zei na de botsingen van 12-13 september?
“We willen zo’n document ondertekenen, want misschien zullen veel mensen ons bekritiseren, ons vervloeken, ons verraders noemen, en de mensen kunnen zelfs besluiten om ons uit de macht te halen, maar als we dat doen, zal de Republiek Armenië het ondertekenen. blijvende vrede en veiligheid in een gebied van 29,8 duizend vierkante kilometer. We zullen dankbaar zijn als het die krijgt.”
De betogingen die na deze verklaring in Armenië plaatsvonden, dwongen hem echter een stap terug te doen. En op 30 september Premier De “mogelijkheid van het ontbreken van de Karabach-kwestie” in de onderhandelingen werd onder de aandacht van het publiek gebracht, en het werd opnieuw onderworpen aan kritiek en beledigingen.
Parallel met hem, zijn rivaal Ilham Aliyev wat zei hij
“Karabach Armeniërs zijn onze burgers. We weten wanneer we met hen moeten praten. Dit is ons interne werk. We zullen dit met geen enkel land bespreken”, zei hij.
Kortom, er is geen twijfel dat de partijen het eens zijn geworden over vrede. Echter, Pashinyan’s Karabach, Armenië en Rusland Wat er gaande is in onze landen onder de tijdelijke controle van vredeshandhavers is duidelijk. Daarom staat de 5e arm van Rusland in Armenië Pashinyan niet toe om de definitieve vrede te ondertekenen, dus Aliyev is van plan dit proces geleidelijk uit te voeren, niet rechtstreeks via Europese bemiddeling…
