Ik werd uitgeroepen tot ‘vijand van het volk’ en bedreigd met ballingschap’, zei hij.

19 mei en 20Ganja State Drama Theatre brengt twee dagen een bezoek aan Bakoe. In het Muziektheatergebouw zal een uitvoering plaatsvinden van Nushaba Mammadli’s drama “Javad khan”, geregisseerd door Ganja theater Asgar Askerov. Het wordt dus de Baku-première van het spel.

De auteur van het historische drama “Javad Khan”, journalist-uitgever, schrijver-acteur Nushaba Mammadli deelt zijn gedachten met de lezers van Pressklub.az voor de première.

– Je begon met journalistiek en werd krantenredacteur in Ganja. HIJ IS volgens dit Allereerst ben ik verheugd om met mijn ervaren collega te spreken …

– Hartelijk bedankt. Ik lees ook graag je artikelen.

– Dank u. Mevrouw Nushaba, vergis ik me niet als ik zeg dat het Javad Khan-incident de hoofdlijn van uw werk is? Voordat deze serie verscheen, werd uw verhaal “Groen gras schiet” over hem gepubliceerd en vervolgens werd uw boek “Javad Khan” gepubliceerd.

– Inderdaad, “Javad khan” is mijn hoofdtaak. Er is altijd een sekte in onze familie geweest. De overgrootvader van mijn vader, Assad, werkte in het kantoor van Mirza Javad Khan. Mijn voorouders waren zowel getuigen als deelnemers aan de grote geschiedenis van Azerbeidzjan. Ik hoorde over Javad Khan als kind. De woorden van mijn vader en later mijn broer Murshud Mammadli, op wie ik altijd trots ben, staan ​​in mijn geheugen gegrift.

Ik herinner me dat ik in 1981 droomde van Javad Khan. ik zag hij is, Hij geeft me een boek. Als ik dit boek probeer op te pakken, verandert het in zand en valt het bijna op de grond. Javad Khan vangt het en laat het niet verspreiden. en Hij overhandigt het mij in boekvorm. Ik koop dit boek en Ik werd wakker. toen begreep ik hij is, Ik moet een studie schrijven over Javad Khan. En Ik schreef ook. Eerst game, later verhaal en En tot slot de roman. Ik heb veel geleden onder het spel. Zelfs degenen die met mij sympathiseerden, zagen Javad Khan als een vijand en zagen hem als een zwarte vlek in onze geschiedenis. De Sovjet-ideologie had haar werk gedaan. Het was alsof ik onderworpen was aan een morele terreur. In wanhoop was hij een leider in Ganja, een ideologische secretaris van het Centraal Comité en zeer patriottisch. en Ik stuurde het drama “Javad khan” naar Hasan Hasanov, een patriottische man. Ik zei tijdens het verzenden hij is, Als ik er slecht in ben, gooi het dan weg. Als dat zo is, help dan alstublieft. Hasan leraar kende me van Ganja. In die tijd was ik journalist voor de krant Kirovabadsky Rabochi. Ik belde hem een ​​paar dagen later en hij zei dat hij de baan leuk vond. en Hij zei dat hij zou verdedigen Ik was heel blij. Het stuk werd echter in 1991 opgevoerd in het Ganja State Theatre. Toen werd ik ondersteund door theatercriticus en afdelingshoofd Elmira Aliyeva op het Ministerie van Cultuur, wat ik me nog goed herinner.

– Als ik me niet vergis, is wat u schreef de belangrijkste bron in de Azerbeidzjaanse literatuur over Javad Khan. Dus waar heb je de bron geleerd, historische feiten, dat wil zeggen, waar heb je het gevonden? Werkte je alleen in de archieven of hadden de mensen van Ganja mondelinge verhalen?

– Zoals ik al zei, uit het gesprek over Javad Khan en en Dubrovin’s Geschiedenis van de Russische oorlog in de Kaukasus. ik ben trots hij is, Voor het eerst schreef ik een werk over onze grote held Javad Khan.

– Bent u geen familie van Javad Khan?

– Nee, ik heb geen familie.

– Het toneelstuk “Cevad Khan” werd in 1991 opgevoerd in het Ganja-theater. Welke constructie vind je het leukst?

– Beide zijn goede prestaties. In 1991 vroeg mijn broer Murshud Mammadli het aan Polad Bülbüloğlu. hij is, Het spel “Cevad khan” moet gespeeld worden. Elmira Aliyeva was ook zeer ondersteunend in dit werk. Murshud heeft me mijn hele leven gesteund. Hij bezorgde ook mijn eerste boek aan Bahtiyar Vahabzade. Leraar Bakhtiar zegende me ook.

– Waarom is er geen film over hem gemaakt op basis van jouw werk?

– Wees geduldig Rüstemhanlı las mijn roman “Cevad han”. Voordat de film werd gemaakt, belde hij me en zei: hij is, lees met bewondering en Hij zei dat hij van deze baan gebruik wilde maken. ik heb het hem ook verteld hij is, als hij dat doet, laat het dan mijn naam zijn in het script. Hij accepteerde het niet. Er was een schandaal tussen ons.

– Wees geduldig Heeft Rüstemhanlı baat gehad bij uw werk in zijn roman over Cevad Han?

– Volgens mij Wees geduldig De leraar gebruikte mijn werk niet in de roman.

– Je hebt ook een heel belangrijke publieke activiteit, leeft de Tomris Society die je in de jaren ’90 hebt opgericht nog?

– Tomris for Progress is nog steeds actief. Tijdens de oorlog hielpen we de gewonden en de families van de martelaren.

– Je hebt eretitels en onderscheidingen in journalistiek, literatuur en cultuur. denk je van niet hij is, Beperkt wonen in de provinciestad Ganja uw activiteiten of houdt u ze op de achtergrond?

– Ik denk van niet hij is, Ganja was een provinciestad. Ganja is de westelijke hoofdstad van onze republiek, de hoofdstad van Mard. en opnieuw hij is, provincialisme zit in de geest, in de hersenen. Ganja is de meest waardevolle plek voor mij. Ik ben hier op mijn gemak.

– Jij bent de eerste die voorstelt om Ganja’s historische naam terug te geven.

– 13 februari 1987 was het congres van de Unie van Journalisten van Azerbeidzjan. Ik zat op de voorzittersstoel, achter de leiding. Eerste secretaris Kamran Bagirov, secretaris van het Centraal Comité Ramiz Ahmadov, voorzitter van de Journalistenbond Haji Hajiyev zat voorin, ik was dicht bij hen. Ik werkte als adjunct-hoofdredacteur van de krant Kirovabadskiy rabochyy. Er waren vertegenwoordigers uit Moskou, persfunctionarissen. Haji Hodja vertelde hij is, We willen een huis bouwen voor journalisten in Zugulba, het zou leuk zijn als je dit ter sprake brengt. Ik zei oké. Het is alsof er een opstand in mij uitbreekt. hij is, Ik wilde het toch hebben over de terugkeer van Ganja’s naam. Mijn grootvader is omgekomen bij de opstand van Ganja in 1920. Deze opstand is in gouden letters in onze geschiedenis geschreven. bolsjewistische dictatuur sneeuwHet was ‘s werelds grootste opstand waarbij bijna 30.000 mensen omkwamen. Kirov is een van de daders van dit bloedbad. en Het noemen van onze stad was een belediging voor mij persoonlijk.

Ik zei toen ik beloofde hij is, We hebben veel historische figuren uit Ganja, maar hun woonplaatsen staan ​​niet op de kaart. ik wil hij is, Moge de naam Ganja hersteld worden, het is onze spirituele hoofdstad. Er klonk een geweldig applaus. Kamran Bagirov, die niet ging zitten, sloeg met zijn hand op tafel en zei hij is, Terwijl u applaudisseert, zit de vijand van het volk in ons. Hij zei: Wie deze vijand hierheen heeft gestuurd, we zullen hem ophelderen en de nodige straf geven. Hij hield een zeer gepassioneerde toespraak en de zaal applaudisseerde luider dan voorheen. Een paar mensen stonden op en spraken. hij is, Als Nizami Ganjavi nog leefde, zou hij willen dat de naam van de stad Kirovabad was. Geloof me, mijn oren suizen en mijn hoofd tollen. Moge God mijn dienaar Mammadli genadig zijn, hij stond op en zei met zachte stem: hij is, 20We hadden een dochter, Fitna genaamd, die naar Siberië werd verbannen. Ik wil dit meisje geen fitna-dag bezorgen.

Toen ik een pauze nam, waren schrijver Khalida Hasilova en Mammad Alim bij me. Ik verwachtte veel steun van een schrijver hij is, Jammer, je hebt gedaan wat je zei. Je weet het niet hij is, Amerikaanse cultuur, Nizami Ganjavi Rusland Om hen te vergeven en schuldig te zijn?

Twee maanden voor dit evenement waren er protesten in Kazachstan, waar troepen werden ingezet en afgeslacht. Ik ben verbonden met Kazachstan. hij is, Ik werk voor hen alsof ik familieleden in ballingschap heb. Ze wilden zelfs het graf van mijn vader openen, die in 1981 op de signaturemzadeh-begraafplaats werd begraven, de opdracht kwam, in feite, zijn vader werd hier begraven of hij woont nog steeds in Kazachstan.

Mijn schoonmoeder was een familielid van Omar Faiq Nemanzadeh, zijn familieleden waren daar in ballingschap, ik kende ze helemaal niet. Er was niemand van mijn familie. Ze wilden een strafzaak tegen mij indienen. Toen kwam Bahtiav Vahabzadeh naar Ganja, riep een vergadering bijeen, verzamelde iedereen en zei: “Ik zal huilen om de moeder van degene die Nushaba heeft neergeschoten.” Hij zei mooie woorden over mij. Khalil toestemming Het heeft mij ook erg geholpen. Hij kwam naar Ganja, ik voelde me achter hem. ik begrijp hij is, Niet iedereen was een zombie, en als deze mensen in die kamer waren, zouden ze me niet met rust kunnen laten. Op de een of andere manier zijn die dagen voorbij.

– Ik ben erg onder de indruk, mevrouw Nushaba. Heb je de weg van je grootvader in deze vorm voortgezet, besta. Laten we naar uw creativiteit gaan. Uw werken zijn vertaald in verschillende talen, maar ze zijn niet gebruikelijk genoeg in Azerbeidzjan, waarom?

– Ik weet het niet.

– Wat doe je nu, waar ben je mee bezig?

– Ik werk momenteel aan een toneelstuk over onze indie-dichter Ahmed Javad. En Ik smeek de Almachtige God om deze zaak uit te stellen.