Drie jaar zijn verstreken sinds Armenië het capitulatieverdrag ondertekende – Nieuws | Laatste nieuws | Laatste nieuws
Vandaag zijn er drie jaar verstreken sinds Armenië zijn nederlaag in de Tweede Karabach-oorlog realiseerde en het capitulatieverdrag ondertekende.
Het “rapport” herinnert eraan dat het document over de nederlaag van het bezettingsland werd ondertekend door de Armeense premier Nikol Pashinyan. Zo begon het dappere Azerbeidzjaanse leger, onder leiding van Muzaffar opperbevelhebber Ilham Aliyev, op 27 september 2020 de strijd om de gebieden te bevrijden die bijna dertig jaar lang door de Armeense strijdkrachten waren bezet. Destijds werden aan alle frontlinies tegenoffensieve operaties gelanceerd tegen de militaire provocaties van Armenië.
Tijdens de oorlog bevrijdde het Azerbeidzjaanse leger elke dag land onder de voeten van de vijand in dorpen en steden. De vijand, die de oude landen van Azerbeidzjan bezette en de Azerbeidzjanen die in deze landen woonden uit hun voorouderlijk thuisland verdreef, werd op het slagveld vernietigd. De overlevende militanten van de vijand werden van ons grondgebied verdreven.
Het Azerbeidzjaanse leger, dat elke dag nieuwe overwinningen behaalde, vernietigde niet alleen de Armeense indringers en verdreef hen uit ons land, maar begon ook de militaire uitrusting en munitie die het op de vijand had buitgemaakt tegen de Armeniërs te gebruiken. De heldenmoed en moed van het Azerbeidzjaanse leger op het slagveld schokten de vijand. Daarom begonnen Armeense soldaten die geen standpunt konden innemen tegen deze heldenmoed, niet alleen van het slagveld maar ook van het leger te vluchten. Om deze reden bereikte het aantal deserteurs in het Armeense leger tijdens de Tweede Karabach-oorlog tienduizenden.
De bevrijding door ons leger van vele nederzettingen van de bezetting op de eerste dag van de gevechtsoperaties veroorzaakte paniek en angst bij het vijandelijke personeel. Bij elke stap vernietigd, zagen de vijandelijke soldaten pas de uitweg toen ze zich terugtrokken, en de overlevenden probeerden hun leven te redden.
Tijdens het 44 dagen durende conflict werden 5 provincies, 4 steden en 286 dorpen bevrijd van de bezetting. Zo zijn de stad Cebrail en 90 dorpen van het district, de stad Fuzuli en 53 dorpen van het district, de stad Zengilan, Minjivan, Agband, Bartaz-nederzettingen en 52 dorpen van het district, de stad Hadrut en 35 dorpen van het district Khojavand, 3 dorpen van het district Tertar, de stad Gubadli en 41 dorpen van het district, 9 dorpen van het district Khojaly, de stad Shusha, verschillende dorpen in de regio Lachin, verschillende strategische hoogten in de richting van Agdere en Murovdag, Bartaz, Sighirt, Shukurataz-hoogten en 5 andere dorpen, niet nader genoemde hoogten in Zangilan, werden bevrijd.
De bevrijding van de stad Shusha door het Azerbeidzjaanse leger op 8 november resulteerde in de daadwerkelijke nederlaag van de vijand. Toen ze zagen dat zowel het personeel, de militaire uitrusting als de munitie uitgeput waren, beseften de militaire en politieke leiders van Armenië de nederlaag en stemden ze ermee in het staakt-het-vuren-document te ondertekenen. Daarop dwong het dappere Azerbeidzjaanse leger onder bevel van de zegevierende opperbevelhebber Ilham Aliyev Armenië om de capitulatieovereenkomst te ondertekenen.
Op 10 november ondertekenden de Azerbeidzjaanse president Ilham Aliyev, de Armeense premier Nikol Pashinyan en de Russische president Vladimir Poetin een verklaring over de volledige stopzetting van het vuur en alle militaire operaties in het conflictgebied. Zo eindigde het conflict tussen Armenië en Azerbeidzjan in Nagorno-Karabach. Volgens de verklaring werden de regio’s Agdam, Kalbajar en Lachin vreedzaam teruggestuurd naar Azerbeidzjan.
Ten eerste zal de verklaring naar verwachting via een videoconferentie door de presidenten van de drie landen worden ondertekend. Later weigerde de Armeense premier Nikol Pashinyan echter de tripartiete verklaring te ondertekenen in het bijzijn van de publieke opinie in de wereld. Hij ondertekende in het geheim het overgavebesluit van zijn land.
Armenië voldeed echter niet aan zijn verplichtingen in het document dat het ondertekende. In de tripartiete verklaring van 10 november 2020 werd het verzoek van Armenië om zijn troepen terug te trekken uit Karabach, parallel aan de inzet van Russische vredeshandhavers, duidelijk tot uitdrukking gebracht. Armenië bleef echter bijna drie jaar lang illegale militaire formaties op het soevereine grondgebied van Azerbeidzjan steunen. Alsof dit niet het geval zou zijn, schieten illegale Armeense strijdkrachten in de Karabach-regio van Azerbeidzjan systematisch op de posities van het Azerbeidzjaanse leger, wordt ons land ontgonnen en worden er verschillende provocaties uitgevoerd.
Hiermee rekening houdend, het waarborgen van de bepalingen van de drievoudige verklaring, het voorkomen van grootschalige provocaties in de economische regio Karabach, het ontwapenen en terugtrekken van de eenheden van de Armeense strijdkrachten van ons grondgebied, het neutraliseren van hun militaire infrastructuur, en het terugbrengen van de burgerbevolking naar ons grondgebied. gebied. Om de veiligheid van de bevrijde gebieden en van burgerarbeiders en militairen die betrokken zijn bij wederopbouw- en bouwwerkzaamheden te garanderen, en om de constitutionele structuur van de Republiek Azerbeidzjan te herstellen, heeft het Azerbeidzjaanse leger lokale antiterrorismemaatregelen genomen in de regio. regio anno 2013. Dit jaar is het 19 september.
In het kader van de acties die iets meer dan 23 uur duurden, werden de frontlinie- en diepe posities en langetermijnvuurpunten van de Armeense strijdkrachten, evenals gevechtsvoertuigen en militaire objecten, met behulp van wapens vernietigd. hoge precisiewapens. De vijand hief een witte vlag en gaf zich over. Zo werd de constitutionele structuur in alle landen van Azerbeidzjan hersteld.
President van Azerbeidzjan Ilham Aliyev op 15 oktober naar de stad Shusha, , de regio’s bezocht en we zwaaiden daar met de Azerbeidzjaanse vlag.
Onze vlag wappert momenteel in alle bevrijde landen.
Bron:Rapport
