2022-12-20 09:00:00
Het Arabische element, dat wil dat het regime vertrekt, Iraans Hij ziet de protesten als een geweldige kans om het ware gezicht van zijn regime te laten zien en om sceptische Arabieren het opvallende verschil te laten zien tussen de landen aan de twee kanten van de Perzische Golf.
IraansDe protesten in Turkije zijn een puzzel geworden waarvan niemand de uitkomst kan voorspellen.
Ongetwijfeld houden zowel het publiek als de besluitvormers, zowel in Iran als in het buitenland, hun adem in.
Nu is de vraag: Hoe reageert het regime op de protesten die al zo’n drie maanden aan de gang zijn?
Het antwoord is gebaseerd op drie elementen: Iraans leiderschap, houding van het Westen later houding van de Arabische wereld.
Iraans Het lot van zijn leiderschap houdt rechtstreeks verband met twee factoren: ideologie en dominante veiligheidstroepen.
Religieuze ideologie wordt nu op de proef gesteld doordat Iraanse vrouwen weigeren de hijab te dragen.
Omdat de sluier in wezen de geest van een religieuze ideologie vertegenwoordigt, en daarom betekent het accepteren van de verwijdering van dit symbool dat deze ideologie instort, net zoals de eerste steen van een gebouw instort wanneer het wordt verwijderd.
Deze ernstige bedreiging van de kern van de ideologie gaat gepaard met wijdverbreide economische grieven en veiligheidsdruk.
Dit alles zorgt voor een combinatie die het voor het management moeilijk maakt om hier snel beslissingen over te nemen.
De Iraanse leiders zijn zich er inderdaad volledig van bewust dat het moeilijkste probleem waarmee een autoritair regime wordt geconfronteerd, is om te beslissen over een onverenigbare kwestie, aangezien iedereen er zeker van is dat elke beslissing ernstige gevolgen zal hebben.
Alexis de Tocqueville, een denker uit de 19e eeuw die de Franse Revolutie meemaakte, vertelde ons dat de meest gevoelige periode die een autoritair regime doormaakte, de periode was waarin het hervormingsproces op gang kwam.
Maar hervorming is een complex woord in het Iraanse lexicon. Omdat Khamenei weet dat de leiders van de islamitische revolutie wonnen toen ze voelden dat de sjah op het punt stond te hervormen.
Daarom de mogelijkheid van hervorming rechter De meeste elite denken er niet over na.
Dit betekent dat er een geleidelijke trend zal zijn naar repressie die al begonnen is om de wil van de demonstranten te breken en het regime koste wat het kost te redden. Deze optie is echter niet zonder risico.
Omdat er volgens de verklaringen van de leiders geen consensus is over de optie van repressie. Aangezien de ideologie aan het wankelen is gebracht en de leiding in een impasse is geraakt, is het logisch dat dit zal worden weerspiegeld in de veiligheidstroepen, die hun eigen belangen hebben.
Zoals u weet, deze krachten rechter Als ze aarzeling en zwakte in de elite zien, zullen ze achter de mensen staan.
Aan de andere kant heeft de houding van het Westen ook gevolgen voor het voortbestaan of de ineenstorting van het regime.
Obama was bijvoorbeeld voorstander van het leiderschap van Teheran bij het volk omdat hij geloofde dat Iran garanties zou krijgen voor zijn nucleaire project, en uiteindelijk faalde, won het leiderschap van Iran de prijs.
Alle indicatoren zijn de Verenigde Staten van Amerikaen daarmee de huidige leiding Europavooral het mislukken van de nucleaire gesprekken en Iran Oekraïne Na de crisis zal het Westen niet de kant van het regime kiezen, maar de demonstranten. bodem.
Werkelijk de Verenigde Staten van Amerika en Europa Het Westen, verdeeld over zijn regeringen, handelt nu in grotere eenheid.
Er lijkt een stilzwijgend besluit te zijn genomen om de westerse druk op het Iraanse leiderschap op te voeren om twee doelen te bereiken:
Iran’s indiening van nucleair dossier en Oekraïne om uit de crisis of de ineenstorting van het regime te komen.
Want volgens de notabelen van het Westen is de hervorming bijna een wonder geworden.
Internet, technologie en sociaal door morele ondersteuning te bieden op het gebied van communicatie, internationale raden en ten slotte de Verenigde Naties (VN) zet dit besluit voort door druk uit te oefenen op het regime bij de Mensenrechtenraad. Het is niet zeker of deze ondersteuning binnen deze grenzen blijft.
Omdat het zou kunnen worden uitgebreid met een groot aantal separatistische bewegingen van Koerden in Iran, Ahvaz of Baluch.
Vertaling“24 UUR”
