Op de “Citrus”-markt van het district Astara klaagden boeren dat ze hun producten, zoals mandarijnen en citroenen, niet konden verkopen. Bij de ingang van de markt waren twee mensen aan het onderhandelen over de prijs. De koper wil een kilo mandarijnen kopen voor 30 kopeken, en de verkoper vroeg hem om het met minstens 5 kopeken te verhogen. Ze zijn het eindelijk eens.
“Van de bank credit Ik heb het, wat moet ik je geven?”
De verkoper, die niet genoemd wil worden, zegt: 20 tonnen mandarijnen. Maar volgens hem heeft hij slechts ruimte om 5-6 ton van het product op te slaan: “Waar moet ik de rest laten? De helft van de producten die ik in het magazijn heb neergezet, is ook verrot. De kosten van een kilo product zijn 25- 30 kopeken Wij verzorgen de bomen het hele jaar door en aan het eind van het jaar vanaf de bank. credit Ik heb het, wat kan ik geven? Kun je hier geen mandarijnenverwerkingswinkel openen? Er zijn boeren die geen producten van bomen kopen. Waarom onderwijs, waar moet het toe leiden? Het diep houden is nog gevaarlijker.”
“Er is geen auto die voor brandstof betaalt”
Er zijn niet veel kopers op de markt. Boeren zeggen dat de koper die op de markt komt ook een kleine hoeveelheid product koopt. “NivaHij brengt producten te koop met een merkauto naar Marzesa, een district van Astara. dorp inwoner Vrolijk persoon Nuraliyev zegt dat het 12-13 kilometer is van de markt naar hun dorp: “Het is een bergachtig gebied. gas- geen Het licht is onderbroken. De weg is slecht. Alle boerderijen in het dorp plantten mandarijn- en citroenbomen. Vorig jaar hebben we onze producten kunnen verkopen. De situatie is dit jaar niet goed. We komen naar de markt, verkopen 1-2 kilo en keren terug. De auto heeft geen brandstofgeld. “Ons dorp is verwaarloosd vanwege de afgelegen ligging.”
Hij is bang dat ze dit jaar verlies zullen maken: “Dat hebben we sneeuw Als het regent vallen de verbindingen met het wijkcentrum weg, leven we binnen. De families die in het dorp wonen, verkopen hun gewassen en kopen 7-8 zakken meel en hebben wintervoorraden. We konden geen meel leveren omdat het product niet werd verkocht. Het aantal mensen dat de moeilijkheden niet kon verdragen en het dorp verliet, neemt elk jaar toe.
“Ons fruit bleef aan de boom”
Vü, die naast hem citroenen verkooptsneeuw Abdullayev zegt dat hij een deel van de citrusvruchten die op zijn boerderij worden geteeld niet van de bomen haalt: “Er is geen markt, waarom zouden we het leveren?” Er zou een koper komen 10Hij kocht 15 ton, laadde ze in de auto en nam ze mee. Die kopers hebben we dit jaar niet gezien. Ze zeggen dat de binnenlandse markt vol zit met citrus. Daarom kopen ze niet. Ze moeten worden verkocht om te kunnen kopen. Ons fruit bleef aan de boom.”
“Hij ging naar Rusland”
In de regio Astara worden citrusvruchten voornamelijk geteeld in de dorpen aan de rand. De nederzetting Kijaba bevindt zich ook aan de rand van de provincie. Volgens Nadir Ganjiyev, een inwoner van deze nederzetting, ligt het probleem bij de verkoop van het product: boer We zijn blij dat we 5 ton producten hebben verkocht. Fruit Het ging naar Rusland, de prijs stond vast. Het gaat nu niet. Onze mensen geven ook geld uit aan brood. We zitten vast in het midden. Mijn product is bijna op, ik hoop het te verkopen. Er zijn talloze producten die er zijn. Het niet verkopen van onze producten heeft een negatieve invloed op ons levensonderhoud.”
Astara-district Dorp Afdeling Economie chef Zelfverzekerd Volgens Abbasov is de nodige informatie gegeven over de huidige situatie. Volgens zijn nadruk Oekraïne, Rusland Markten werden evenzeer door de oorlog getroffen als Rusland. Iraans “Volgens de informatie van vandaag is er 44.000 ton mandarijnen verscheept van de teeltbedrijven. De inzameling gaat door.”
Het artikel waarin de boeren zonder markt kwamen te zitten: “Fruit Hij ging vroeger naar Rusland, maar dat doet hij niet meer…” 24 uur.
