Hoe werden degenen die de KGB-majoor vermoordden gestraft?
Op 26 december 1980 verdween majoor Vyacheslav Afanasyev, de officier die de leiding had over de 8e divisie van het USSR State Security Committee (KGB), verantwoordelijk voor de bescherming, encryptie en decryptie van technische communicatiemiddelen. Er was nog iets dat deze gebeurtenis buitengewoon maakte.
In mei van hetzelfde jaar verdween een andere KGB-medewerker, majoor Viktor Shaymov, met zijn vrouw en dochter, en er was geen informatie over hun lot. Enkel en alleen de Verenigde Staten van AmerikaToen Aldridge Ames, een medewerker van de Central Intelligence Agency (CIA), in 1985 de USSR begon te bespioneren, de Verenigde Staten van Amerikawerd ontvoerd voor Nieuws gegeven. Maar eerder dan het lot van Afanasyev Nieuws gevangen.
De volgende dag werd een halfnaakte en zwaargewonde man gevonden in de buurt van hun landhuis in de nederzetting Pekhorka. Ondanks de koude nacht leefde de man nog, maar was bewusteloos. Zijn documenten ontbraken, maar de militie, rondkijkend, vond een notitieboekje. Ze belden daar de telefoonnummers en ontdekten dat de onbekende persoon Vyacheslav Afanasyev was. De officier stierf op 1 januari, voordat hij weer bij bewustzijn kwam.
Prioriteit versie, hoofd auto Er werd aangenomen dat hij werd neergeschoten, ergens anders heen werd gegooid om hem uit het oog te verliezen. Al in de buurt van de plaats waar het zich bevond, waren er bandensporen van de auto “Volga”. Een andere versie was diefstal. Maar het onderzoek bracht geleidelijk een meer verrassend feit aan het licht: Afanasyev werd gedood door de militie.
***
Majoor Afanasyev, die getrouwd is en twee dochters heeft, werd een paar dagen voor het incident verkouden en ging na ziekteverlof niet naar zijn werk. Maar 26 december was zijn verjaardag, hij werd 40. Bovendien waren twee van zijn goede vrienden teruggekeerd van de oorlog in Afghanistan. Het trio besloot deze twee belangrijke gebeurtenissen te vieren in een van de samenzweringskringen van de KGB.
Afanasyev bezocht eerst zijn werkplek. Want voor het nieuwe jaar geeft de KGB haar medewerkers vakantie gaf cadeautjes. Dit geschenk omvatte enkele zeldzame voedingsmiddelen in het land, zoals rookworst, gemarineerde Bulgaarse tomatenaugurken en ingeblikte gorbusha, een soort zalm. Daarna ging hij naar de Central-winkel, kocht een nieuw paar schoenen voor zichzelf en reed naar de dichtstbijzijnde ontmoetingsplaats.
Het alcoholische feest eindigde rond 21.00 uur. Ten slotte gaven twee vrienden de majoor een cognac als verjaardagscadeau. Afanasyev zette de fles cognac en half afgewerkte wodka naast het eten dat hij op het werk kocht – in zijn koffertje, en de vrienden stapten uit bij het metrostation “Nogin Square” (nu: “Kitay-gorod”). Twee als je in de trein staptAfghaans‘ stond op en Afanasyev ging rechtop zitten met zijn armen en viel meteen in slaap. Het drinken had een sterk effect op de majoor: hij leidde een gezonde levensstijl en zijn lichaam was niet gewend aan alcohol.
Alle drie de vrienden moesten uitstappen op station Taganskaya en een andere trein nemen. De twee stapten uit en toen ze terugkwamen zagen ze Afanasyev niet en merkten ze dat hij nu in de vertrekkende auto sliep. Maar ze besteedden er geen speciale aandacht aan. De majoor zou waarschijnlijk wakker worden op een van de stations en terugkomen. Wat kan er gebeuren met een persoon die een kaart heeft van de KGB, de meest verschrikkelijke organisatie van de USSR?
***
Vanwege zijn ongeluk werd Afanasyev onderweg niet wakker en bracht de trein (of trein) hem naar het station “Zhdanovskaya” (nu: “Vikhino”), dat op dat moment het laatste station op die lijn was. De majoor, die hier nog lag te slapen, werd gewekt door twee vrouwelijke bewakers. Totdat hij dronken werd en wakker werd, staarden de bewakers naar de koffer en zagen ze het gebrek aan voedsel erin. In dergelijke gevallen gaan ze naar het militiebureau op het politiebureau. Nieuws milities bedreigden dronken burgers op verschillende manieren – bijvoorbeeld door ze aan te geven op de werkvloer – en namen hun eten (soms zelfs geld) mee en gaven ook iets aan de bewakers.
Toen de politie arriveerde, was Afanasyev al weer bij bewustzijn en liet hun zijn identiteitsbewijs zien, wat bevestigde dat hij een KGB-medewerker was. Maar de militie was ook dronken en stomverbaasd toen ze de inhoud van de koffer van de reiziger hoorden: rookworst, gepekelde tomaten, ingeblikte kalebassen, wodka en cognac. Volgens hen heeft een persoon niets anders nodig voor volledig geluk. Dus negeerden ze zelfs de KGB-kaart, verstuikten Afanasyevs arm en brachten hem naar de militiekamer. Maar volgens de instructies hadden ze niet het recht om een KGB-medewerker vast te houden.
Ze leegden de koffer van de majoor in de kamer en begonnen hem te slaan. Ook hoofdinspecteur Rassokhin constateert dat milities met de achternamen Lobanov en Popov nu op de voorgrond treden. Van hen was alleen Selivanov wakker en begreep dat wat er gebeurde niet normaal was. Ze bellen de bewaker van de afdeling waartoe ze behoren en vertellen wat er is gebeurd. Geschokt door wat hij hoorde, beveelt de bewaker de onmiddellijke vrijlating van de KGB-officier.
Toen Afanasyev zijn koffer en schoenendoos pakte en de kamer verliet, maakte hij een noodlottige fout. Hij begrijpt blijkbaar niet helemaal hoe incompetent de militie is omdat hij zelf dronken is. Hij komt oog in oog te staan met Lobanov en Popov aan de deur en legt een statement af als “Zo zal het niet eindigen, ik zal een spel in je hoofd beginnen”. De militie aarzelt even en besluit dat het zo niet kan blijven. Lobanov en Popov joegen Afanasyev achterna, scholden hem uit en sleepten hem terug de kamer in.
Afanasyev werd deze keer bruter geslagen en verloor al snel het bewustzijn. Selivanov maakt opnieuw contact met de afdelingsofficier. Uw afdeling heeft deze keer dienst chef Hij doorzoekt het huis van majoor Boris Baryshev. Baryshev was ook op een cateringfeestje en toen hij ter plaatse kwam, was hij niet in de beste stemming. Als hij dat wel had gedaan, zou hij misschien niet bij deze misdaad betrokken zijn geweest, hij zou hebben geaccepteerd dat hij in het slechtste geval zou worden ontslagen vanwege de acties van zijn ondergeschikten.
Maar nu heeft Baryshev een andere beslissing genomen. Hij besloot Afanasyev niet levend achter te laten om hem uit het oog te verliezen. Rassokhi overwoog het slachtoffer mee te nemen rond de nederzetting Pekhorka. De KGB had diensttuinhuizen. Als het lichaam van Afanasyev daar zou worden gevonden, zou worden aangenomen dat hij iemand bezocht en werd aangevallen door dieven.
Ze plaatsten de halfwaardetijd KGB-officier op Baryshev’s “Volga” en kwamen in de buurt van Pekhorka. Hier beval Baryshev Afanasyev om zijn werk af te maken. Rassokhin, Lobanov en Popov schoten de majoor nog een aantal keer neer, waaronder een stuk ijzer, gingen ervan uit dat hij dood was en trokken zijn bovenkleding uit om de schijn van een overval te wekken.
Maar al deze maatregelen hielpen niet. USSR procureur-generaalRoem Het onderzoek, uitgevoerd door Vladimir Kalinichenko, een privédetective van belangrijke zaken, vond al snel de juiste weg, en op 14 januari, de metromilitie gevangenisstraf ze zijn voorbij. Uit het onderzoek bleek dat ze herhaaldelijk dronken burgers beroofden en sloegen. Het bleek dat Lobanov zelfs een andere persoon heeft vermoord (niet gerelateerd aan de metro). Volgens de beslissing van de rechtbank werden Baryshev, Rassokhin, Lobanov en Popov ter dood veroordeeld en geëxecuteerd. vier mensen met verschillende termen gevangenisstraf kreeg het vonnis, alleen Selivanov werd niet berecht.
Onnodig te zeggen dat zo’n misdrijf Zijn zaak werd beschouwd als een staatsgeheim en werd onderzocht. rechtbank uitgevoerd in gesloten omstandigheden. De eerste informatie over deze moord verscheen pas in 1989 in de pers. In 1992 werd een speelfilm genaamd “Murder on Zhdanovskaya” opgenomen.
***
Het evenement vond plaats in een uiterst belangrijke periode van de USSR. De gezondheid van Sovjetleider Leonid Brezjnev ging met de dag achteruit en het werd steeds belangrijker wie de volgende leider zou worden. Het hoofd van de KGB Yuri Andropov streefde zelf naar de macht, en hijzelf politiek Hij werd gesteund door twee invloedrijke leden van het Bureau – minister van Buitenlandse Zaken Andrey Gromyko en minister van Defensie Dmitry Ustinov. In feite regeerde dit trio het land in de laatste jaren van Brezjnev.
Minister van Binnenlandse Zaken Nikolai Shelokov werd niet beschouwd als een van Andropovs vrienden. Het is waar dat Shelokov qua reputatie niet kon concurreren met Andropov, dat heeft hij nooit gedaan. politiek Hij was geen lid van het bureau. Bovendien zijn taak hoger Het werd niet gezien als een succesvolle stap voor de regering. Maar hij zou iemand anders kunnen steunen, hij zou zijn reputatie aan de andere kant van de weegschaal kunnen zetten.
Dat is de reden waarom Andropov de “Zhdanovskaya-moord” gebruikte om de activiteiten van de militie uitgebreid te onderzoeken, waarbij hij talloze fouten, schendingen en zelfs misdaden ontdekte. Shelokov werd echter beschouwd als een van Brezjnevs beste vrienden, hun vriendschap begon in de jaren dertig van de vorige eeuw. Daarom kan er tijdens het leven van Brezjnev niets tegen Shelokov worden gedaan.
Brezjnev in november 1982 10Die dag werd gevierd als militiedag in de USSR, en de dood van Brezjnev op deze dag leek een symbolische betekenis te hebben. 16 jaar Minister van Binnenlandse Zaken De snelle achteruitgang van Shelokov begon. Andropov, die tot nieuwe leider van de Communistische Partij werd gekozen, zette zijn tegenstander op 17 december uit zijn functie. Het proces culmineerde in de zelfmoord van Shelokov op 13 december 1984. Shelokov werd ontdaan van de rang van legergeneraal met al zijn medailles en medailles, behalve de oorlogsonderscheidingen die hij in de oorlog had gewonnen.
